شرایط مشارکت حداکثری

اساسا انتخابات برای حضور در قدرت شکل می‌گیرد و گروه‌های سیاسی با تلاش شبانه روزی خودشان و مداومت در اقدامات سیاسی شرایطی را به وجود می‌آورند که در قدرت حضور پیدا کنند. زمانی هم که در قدرت حضور پیدا کردند این تعهد را دارند که برنامه‌هایی را که دارند یا تدوین کردند بستر اجرایی آن را در درون جامعه مهیا کنند. در شرایط موجود که فیلترهای نظارتی باعث شده که بسیاری از منتقدین دولت را رد کرده‌اند به طور کلی کاندیدایی نمانده که جریان‌های منتقد بخواهند در انتخابات شرکت کنند. نکته دیگر این است که انتخابات بر پایه انتخاب شکل می‌گیرد. وقتی ما همین الان نگاه می‌کنیم و می‌بینیم که فقط 30 تا 40 حزب در جریان اصلاح‌طلبی وجود دارد و در میان اعتدالیون و اصولگرایان نیز تنوع فکری و گروهی مشاهده می‌شود پرسش اینجاست که چند گروه می‌توانند در رقابت‌های انتخاباتی پیش‌رو کاندیدا داشته باشند؟ بجز دلواپسان تحقیقا بخش اعظمی از نیروهای اصلاح‌طلب، میانه و حتی اصولگرا را قانون مصوب مجلس از تیغ نظارتی گذرانده است. لذا اگر دولت و نهادهای نظارتی می‌خواهند با جدیت بیانات رهبری را پیش گرفته و عمل کنند باید تاریخ انتخابات را 2 ماه عقب انداخته و اجازه حضور همه جریان‌های سیاسی و افراد را برای حضور در انتخابات بدهند. انتخابات پرشور زمانی بوجود می‌آید که یک رقابت پرشور وجود داشته باشد نه اینکه با نوعی یکدست‌سازی و خالص سازی صدای همه گروه‌ها و جریان‌ها را در بیاورند. در این میان اصلاح‌طلبان همواره در مقاطع مختلف نشان داده‌اند که بر مردم سالاری باور عمیق دارند و به صندوق رای به عنوان تضمین کننده حاکمیت و رای مردم برای تعیین سرنوشت حال و آینده اعتقاد والتزام داشته و تنها راه رهایی از وضعیت موجود را در صندوق رای مردمی جست و جو می‌کنند.

*غلامرضا انصاری

فعال سیاسی اصلاح طلب