صلح یا فریب؟
آنچه به تمام مردم جهان ثابت شد این است که صهیونیستها مجموعهای از خبائث را در خود جمع کرده و هیچ ابایی از آدمکشی و ترور ندارند.
در عین حال به جهانیان ثابت شد که نه اروپا، نه آمریکا و نه صهیونیستها نتوانستند در مقابل حماس به پیروزی برسند. یعنی این ظاهرا صلح، در واقع نوعی شکست است هم برای تروئیکای اروپایی، هم برای آمریکا و هم برای صهیونیستها در مقابل مجموعه کوچکی که فقط با ایمانشان با صهیونیستها میجنگید. شکستی مفتضحانه چون صهیونیستها مدعی بودند با کمترین هزینه، تمام اسرا را قبل از مطرح شدن صلح برمیگردانیم و بعد حماس را محو و نابود میکنیم! ولی هیچکدام از این اتفاقات نیفتاد و نهایتا ترامپ به این جمعبندی رسید که اسرائیل وقتی توان مقابله با یک گروه سیاسی را ندارد که برای سرزمینشان میجنگند، ادامه آن هزینهتراشی هم برای آمریکا و هم برای تروئیکای اروپایی و هم برای خود رژیم صهیونیستی است و لذا پیشدستی کردند. البته ترامپ خواست کاری را انجام دهد که کلینتون در بوسنی هرزگوین انجام داد. به یاد داریم در جنگ بوسنی، کلینتون خودش را ناجی معرفی کرد و بین صربها و بوسنیاییها صلح برقرار کرد. ترامپ هم میخواست از آن سناریو استفاده کند اما فارغ از اینکه آن سناریو با این سناریو خیلی فرق میکند و اینگونه نیست که جهان اسلام یا حماس یا مردم غزه تصور کنند که ترامپ آنها را از یک جنگ نجات داده است. چراکه همه میدانند حمایتهای آمریکا تا امروز باعث شده حدود 70 هزار انسان بیگناه از جمله زنان و کودکان شهید شوند، با سلاحهایی که آمریکا در اختیار اسرائیل گذاشت و وتوهایی که به نفع رژیم صهیونیستی بوده و اینها همه حکایت از این واقعیت تلخ دارد که دست آمریکا و دست تروئیکای اروپایی در این جنایت پوشیده نیست و مردم غزه و مسلمانان جهان و حتی غیرمسلمانها تا همین امروز تظاهرات بر علیه صهیونیستها را رها نکرده و سیاستهای آمریکاییها را محکوم کردهاند. واقعیت این است که ترامپ نمیتواند خودش را منجی مردم غزه قلمداد کند. جالب این است که یک جنایتکار جنگی به نام نتانیاهو ترامپ را پیشنهاد میکند تا جایزه صلح نوبل را بگیرد. یعنی یک جنایتکار، جنایتکار دیگر را معرفی میکند! هرچند جایزه صلح نوبل هم سیاسی شده و به خانمی تعلق گرفت که اپوزیسیون دولت ونزوئلا و مشوق آمریکاست که به کشورش حمله نظامی کند! ببینید دنیا به چه وادی افتاده که جنایتکارها باید جایزه صلح نوبل بگیرند. با همه اینها حضور رئیسجمهور بنا به درخواست آمریکا در شرمالشیخ بستگی به سیاستهای کلی کشور دارد و شورای امنیت ملی باید جوانب امر را درنظر بگیرد که حضور ما چقدر میتواند اثر داشته باشد و عدم حضور ما چه فوایدی میتواند داشته باشد. معتقدم آمریکاییها میخواهند بگویند این صلح را ما آوردیم و این صلح را هم ایرانیها قبول دارند. البته ما قبول داریم ولی ما یک صلح واقعی در راستای استیفای حق مردم فلسطین و غزه را قبول داریم. باور دارم که تاریخ مصرف نتانیاهو برای آمریکاییها و یهودیها یا صهیونیستهای آمریکایی به پایان رسیده و هیچ بعید نیست که او را از صحنه سیاسی رژیم صهیونیستی محو کنند و او را در این مقطع مورد معامله قرار دهند. در هر صورت این صلح مشکوک است و هیچ بعید نیست که برنامهها و اهداف شوم دیگری در پس پرده باشد.
امیررضا واعظ آشتیانی
فعال سیاسی
ارسال نظر