وفاق ملی رمز عبور از بحران

چه اینکه خود ارکان حاکمیت نیز مانند مسئولان در قوای مختلف بر این مساله تاکید کرده‌اند. با این حال به نظر می‌رسد که برخی نمی‌خواهند این رویه به سرانجام نشیند و در شرایط حساس کنونی جامعه و حاکمیت در یک اتحاد و همبستگی پشت به پشت هم از وضع موجود رو به وضع مطلوب حرکت کنند. لذا از هر دری اختلافی ایجاد می‌کنند تا این رشته انسجام و اتحاد به هر نحوی پاره شود. نگاهی به رویکردهای تندروها از تریبون مجلس گرفته تا صداوسیما جملگی نشان گسستن وحدت و انسجام است. رویکرد‌ی که از درون آن توهین به رئیس‌جمهور، طرح عدم کفایت سیاسی و حمله به دولتمردان گذشته بیرون می‌آید. گویا تندروها تحت هر شرایطی به دنبال تسویه حساب‌های خود هستند و شرایط کشور را نیز در نظر نمی‌گیرند. حال اینکه امروز جامعه بیش از گذشته انسجام و وفاق ملی را طلب می‌کند.

* تخریب به جای حمایت

ماجرای مذاکرات ایران و غربی‌ها و پس از آن جنگی که رخ داد شرایط کاملا مناسبی را برای تندروها فراهم کرد که تا می‌توانند به دولت، دستگاه سیاست خارجی و حتی دولتمردان دولت‌های پیشین بتازند و در شرایطی که همه از وحدت دم می‌زنند عده‌ای به دنبال تخریب ظریف و عراقچی بودند و عده‌ای دیگر به پزشکیان و روحانی حمله می‌کردند. چنانکه چندی پیش رجبی دوانی در مقام کارشناس مذهبی در آنتن زنده شبکه۴ گفت: «بغض در کلام حسن روحانی علیه سپاه موج می‌زند. حسن روحانی اشعث بن قیس زمانه علیه نظام است. ظریف همان ابوموسی اشعری است؛ اشعری اعتراف کرد که سرش کلاه رفت اما ظریف اعتراف نکرد.» اظهاراتی که مجری صداوسیما همه آنها را تایید و همراهی کرد. البته این تنها حملات نبود و اخیرا نیز پس از فعال‌سازی غیر قانونی سازوکار اسنپ بک یا مکانیسم ماشه، سیدمحمود نبویان نماینده تندرو تهران که گفته می‌شود در دولت سیزدهم در مقابل احیای برجام ایستادگی کرد در شبکه اجتماعی «ایکس» نوشت: «برجام، تحمیل مکانیسم ماشه، خروج آمریکا از برجام، و جنگ ۱۲ روزه، پازل‌های یک برنامه آمریکایی و اسرائیلی بوده‌اند. بانیان تحمیل برجام و مکانیسم ماشه به ملت، که برخی از آنها هم با وقاحت، اکنون نیز به دنبال امتیازدهی به دشمن هستند، باید محاکمه شوند.» از سوی دیگر حمید رسایی دیگر نماینده تهران در مجلس در ایکس نوشت: «و چه کشیدیم ما از جماعتی که فکر می‌کردند با دست کردن در جیب، دیپلمات می‌شوند! ولی فرانچسکو نامی چنان شیره سرشان مالید که یک ملت، تاوانش را می‌پردازند!» این نوع نگرش‌های خصمانه در قبال افرادی که کارگزاران نظام بوده‌اند نشان می‌دهد که تندروها نه تنها به منافع ملی و مصالح کشور فکر نمی‌کنند بلکه از هر فرصتی برای حمله و تخریب مقامات گذشته یا فعلی استفاده می‌کنند. برای درک این مهم کافی است اظهارات امیرحسین ثابتی دیگر نماینده تندرو تهران را در قبال بازگشت بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بررسی کنیم، جایی که وی در تذکری به علی لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ملی، گفت: لطفا اشتباه دوره‌های قبل را تکرار نکنید و از همان ابتدا با افکار عمومی صحبت کنید تا ابهام پیش نیاید. مردم سوال دارند و اطلاعات بنده نیز به عنوان نماینده تکمیل نیست. دو ماه از تصویب قانون مجلس برای تعلیق همکاری با آژانس نگذشته که جمعی از جاسوسان آژانس تحت پوشش بازرس به ایران آمده‌اند؛ اینها در حالی است که دبیر شورای عالی امنیت ملی در زمان جنگ گفته بود بعد از پایان جنگ به حساب گروسی می‌رسیم، انگار گروسی به حساب ما می‌رسد. ثابتی همچنین در تذکری خطاب به وزیر امور خارجه گفت: کلمه به کلمه متن توافق اخیر با آژانس را مطالعه کردم که فاجعه است؛ اگر دروغ است آن را تکذیب کنید که خوشحال می‌شویم اما اگر درست است که واویلا. وی افزود: اگر توافق این گونه که نوشته شده، اجرا شود، جنگ بعدی قطعی است چراکه رسما نوشته شده ایران باید اطلاعات قبل و بعد از حمله اسرائیل را بدهد؛ این یعنی دفعه بعد با نقطه‌زنی بیشتری موشک بزنند. امنیت ملی ما شوخی نیست که چنین مواردی را قبول می‌کنید. نکته اینجا است که کدام یک از این اظهارات بوی وفاق، اتحاد و همدلی می‌دهد. وحدت ملی همه را در کنار هم می‌خواهد؛ اما تندروها وحدت ملی در همگرایی همه با خودشان می‌بینند. بهتر است در هفته دولت که مسئولان دولتی نیز بر وفاق و انسجام تاکید دارند تندروها نیز دست از تخریب بردارند و به جای منافع جناحی منافع ملی را ببینند و از دولت حمایت کنند.