مشکلات قدیمی؛ راه‌حل جدید
بیش از 8 ماه از عمر دولت وفاق ملی می‌گذرد. دولتی که آقای دکتر پزشکیان وعده داده بود که نظر متخصصان در آن به کار گرفته خواهد شد و همین فرآیند گره‌های کوری را که بر طناب اداره کشور زده شده، باز خواهد کرد.
ایشان به درستی یکی از معضلات برخی دولت‌های پیشین را عدم استفاده از متخصصان و عدم بهره‌گیری از نظرات آنها در اداره امور جاری اعلام کردند و در پاسخ به سوالات تخصصی، وعده پاسخگویی با همفکری متخصصان را دادند. قرار شد در دولت چهاردهم از کارشناسان و متخصصان بهره برده شود حال چه آنهایی که به هر دلیلی از دولت‌های قبلی بیرون رانده شده بودند و چه آنهایی که نوظهور هستند، حاکمیت سال‌ها برای پرورش آنان در نظام آموزشی هزینه کرده و اکنون می‌تواند از آنان استفاده کند. ارتقای کلی دانش‌ها، افزایش سرعت گردش اطلاعات و گسترش مرز علوم، قطعا نظرات کارشناسی متنوعی را در اختیار مسئولین قرار می‌دهد که می‌توانند با گلچین کردن و استفاده درست از این نظرات، راه اداره کشور را هموار کنند، اما باید توجه داشت که در این بین فرقی بین پزشک، مهندس، معلم و... نباشد چون نظرات صحیح، نوآورانه و همچنین توانایی مدیریت امور، فقط مبتنی بر تخصص آکادمیک نیست که اگر چنین بود؛ مردم و نخبگان به توانایی‌های مدیریتی آقای دکتر پزشکیان توجه نمی‌کردند و ایشان را تنها در جایگاه یک پزشک حاذق می‌پذیرفتند. در آغاز دولت وفاق ملی، ناترازی انرژی، ناترازی نظام بانکی، رفع تبعیض، شایسته‌سالاری، جوانگرایی و... جزو دل‌مشغولی‌های دولت چهاردهم اعلام و قرار شد برنامه‌های این دولت در راستای پیگیری این موضوعات جهت‌دهی شود. چندین معضل هستند که طی سالیان متمادی ادامه داشته‌اند، افرادی مسئول رسیدگی و رفع این معضلات بوده‌اند، به هر دلیلی نتوانسته یا نخواسته‌اند این معضلات را برطرف کنند. چگونه می‌توان مشکلات را در زمانه‌ای که متخصص، راه حل و... فراوان است با نگاه نوآورانه حل کرد؟ در اواسط دهه 80 کشور در زمستان با مشکل کمبود شدید گاز مواجه شد، در آن زمان راه حل مطرح شده توسط دولتمردان کاهش دو درجه‌ای دمای منازل توسط مردم بود. در زمستانی که گذشت نیز کشور با مشکل کمبود گاز دست و پنجه نرم می‌کرد، راه حل ارائه شده و موکد دکتر پزشکیان کاهش دو درجه‌ای دمای منازل توسط مردم بود. مشکل همان بود، راه حل همان بود و احتمالا کارشناسان هم همان‌ها بوده‌اند! راه حلی که شاید اگر تخصصی یا معطوف به نتیجه می‌بود، همان بار اول به نتیجه می‌رسید و دیگر در زمستان‌ها مشکل کمبود گاز حل شده بود. حالا سوال این است که آیا بهتر نیست بعد از بیست سال کمی نوآوری برای حل مشکلات درنظر گرفته شود؟ تردید نیست که «دو درجه کمتر» راه حلی پایدار برای کنترل ناترازی انرژی نبود. آقای دکتر پزشکیان، اتوبوسی آمدن مسئولین بد است، اتوبوسی رفتن مسئولین هم بد است، اما اینکه این افراد از کجا و چگونه سوار این اتوبوس شده و می‌شوند نیز مهم است. شاید مردمی که به شما رای داده‌اند انتظار داشته باشند چهره‌های جدیدی ببینند که با جهت‌گیری دولت‌های قبل از شما تفاوت داشته و در این بین شما نیز درهای دولت را به روی بقیه باز بگذارید تا بتوانند بر سر میز کارشناسی بنشینند و بتوان بدون بزرگ‌تر کردن دولت افرادی را که اشتباه سوار اتوبوس شده‌اند پیاده کرد. بیایید تا گرما هم مشکل ناترازی انرژی را از دریچه‌ای متفاوت نمایان نکرده، به فکر راه حل‌های جدید باشید چون شاید القای راه حل «دو درجه بیشتر» در تابستان برای مردم خسته از گرما، قابلیت اجرایی شدن نداشته باشد یا حداقل یک دماسنج به خانه‌ها اهدا کنید تا مردم تاثیر تغییر دما بر رفع ناترازی‌ها را حس کنند و دولت هم بدین طریق آنان را همراهی کرده و در راستای وفاق با مردم نیز گام برداشته باشد.
* امید علی‌بابایی
پژوهشگر و فعال رسانه
ارسال نظر