تجربه پنج سال اخیر نشان داد که ایران دوستان بدون منصب و مواجب فضای مجازی بهتر از برخی مسئولان مصلحت کشور را تشخیص میدادند. اتفاقا کسانی که در عرصه سیاست خارجی در فضای مجازی فعال هستند، تنها دغدغهای که دارند ایران و منافع ملی است و حتی بعضا هزینههایی هم پرداخت کردند ولی چون دل در گرو ایران دارند، سعی میکنند در مقابل سیاستها، رفتارها و مواضع اشتباه نظر کارشناسی خود را مطرح کنند. در مقایسه نظرات اینها با آنچه که به سیاست رسمی تبدیل شد، واقعیت قضیه این است که سیاست رسمی کشور با مشکلات جدی مواجه بود. این سیاست تا حد زیادی تحتالشعاع رفتارهای افراطگرایانه قرار گرفت و در شرایطی که ایران دوستان بارها هشدار داده بودند با فتنهای به اسم فتنه نتانیاهو و اضافه شدن ترامپ به این فتنه مواجه هستیم، ولی متاسفانه روزبهروز کشور به این دام گرفتار آمد. در صورتی که در فضای مجازی بارها ایران دوستان نسبت به این فتنه هشدار داده بودند و اگر در طول این ایام به نظرات این افراد توجه میشد، حتما سیاست بهتری شکل میگرفت. حال جای این نگرانی وجود دارد که چنین قانونی میتواند برخی از افراد و جریانهای سیاسی که در تحمیل اشتباهها به سیاست خارجی کشور ید طولایی دارند، در مقام تشخیص و مقابله با نظرات کارشناسان فضای مجازی قرار گیرند و کشور را از نظرات ایران دوستانی محروم کنند که غیر از ایران و منافع ملی هیچ دغدغهای ندارند. روی سخن من در نهایت با دولت آقای پزشکیان است. اتفاقا معتقدم یکی از هشدارهایی که ایران دوستان در فضای مجازی نسبت به دولت آقای پزشکیان مطرح میکردند این بود که اگر ایشان در سیاست خارجی که یکی از سهگانههای تبلیغات انتخاباتیاش بود، اگر به شعارهای خود عمل میکرد، حتما رئیسجمهوری که برای توسعه آمده بود، گرفتار جنگ نمیشد ولی ما دیدیم که متاسفانه برخی تحلیلهای افراطی و غیر کارشناسی چگونه دولت را تحت تاثیر قرار داد. بهویژه اینکه بسیاری از ایران دوستانی که در فضای مجازی مشغول هستند، به هر دلیلی ارتباطی با رسانهملی و دیگر رسانههای قدرتمند و ثروتمند ندارند ولی از معدود و محدود جایگاههای فضای مجازی برای طرح الزامات منافع ملی استفاده میکنند. این قانون میتواند ایران و مردم ایران و حتی دولت را از این نظرات دلسوزانه ایران دوستان محروم کند.
حشمتا... فلاحت پیشه
رئیس سابق کمیسیون امنیت ملی مجلس