در اهمیت رسانه‌های نوین

به نظر می‌رسد این رسانه‌ها هستند که دارند جامعه را تکان می‌دهند. رسانه‌های نوین، به‌ویژه شبکه‌های اجتماعی، دیگر فقط تریبون نیستند؛ به ابزار مشارکت بدل شده‌اند. جوان ایرانی دیگر فقط شنونده یا بیننده نیست؛ خود تولیدکننده محتواست، خودش تحلیل‌گر است، خودش فراخوان‌دهنده به کنش اجتماعی است. این وضعیت، نه صرفاً یک پدیده فناورانه، که یک تحول اجتماعی عمیق است. در سال‌های اخیر بارها دیده‌ایم که یک پست در اینستاگرام، یک توییت، یا یک هشتگ، به موضوع روز کشور تبدیل شده؛ موجی ساخته که حتی سیاست را هم تحت تاثیر قرار داده. کارزارهایی که برای کمک به زلزله‌زدگان، برای نجات یک فرد از اعدام، یا برای پیگیری حقوق یک محله شکل گرفت، همه نشان می‌دهد رسانه دیگر فقط «خبر» نیست؛ «قدرت» است. جوان امروز، بیش از هر نسل دیگری، با رسانه پیوند خورده است. رسانه برای او فقط ابزار نیست؛ زیست‌جهان است. دغدغه‌هایش را آنجا می‌نویسد، اعتراضش را همان‌جا فریاد می‌زند، امیدهایش را در قالب پست و استوری و توییت منتشر می‌کند. حالا اگر ما این فضا را نبینیم، یا آن را صرفاً تهدید ببینیم، یعنی نسل آینده را ندیده‌ایم. برخی هنوز با ذهنیت دهه‌های قبل به رسانه نگاه می‌کنند؛ رسانه‌ای که از بالا به پایین پیام می‌داد و مردم فقط مخاطب بودند. اما حالا جریان برعکس شده. این مردم هستند که تولید می‌کنند، توزیع می‌کنند، و اثر می‌گذارند. این یعنی بازتعریف قدرت، مشارکت، و حتی سیاست‌گذاری. نکته مهم‌تر این است که رسانه‌های نوین فقط در تهران یا شهرهای بزرگ فعال نیستند. در شهرها و روستاهای کوچک، در میان اقوام و گویش‌های مختلف، همین رسانه‌ها شده‌اند تریبون مردم. چیزی که پیش از این سابقه نداشت. خیلی از کنش‌هایی که از دل همین فضاها بیرون آمده‌اند، سال‌ها در سکوت و بی‌صدایی دفن شده بودند. مسیر آینده، به نظر من، از رسانه می‌گذرد. اما نه رسانه‌ای که فقط به دنبال کلیک و ویو باشد؛ رسانه‌ای که به مشارکت، شفافیت، مطالبه‌گری و تغییر اجتماعی میدان می‌دهد. و ما، به عنوان حاکمیت، اگر بخواهیم با این تحولات همراه شویم، چاره‌ای نداریم جز اینکه اول، زبان این رسانه را بفهمیم، و دوم، صدای پشت آن را بشنویم. در دنیای امروز، هر شهروند، یک رسانه است. این را نباید تهدید دید؛ باید آن را فرصت دانست. رسانه‌ای که امروز در دستان جوان ایرانی است، اگر درست دیده شود، می‌تواند نیروی پیشران توسعه فرهنگی، عدالت اجتماعی و انسجام ملی باشد.

* علیرضا رحیمی

معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان