«آرمان ملی» اظهارات رئیس‌جمهوری را تحلیل می‌کند
پاستور دست به گریبان چالش اقتصاد
آرمان ملی- گروه سیاسی: اقتصاد ایران با چالش‌هایی عمیق و ساختاری مواجه شده است که نه‌تنها رشد و توسعه کشور را متوقف کرده، بلکه بر زندگی روزمره مردم نیز تأثیری مستقیم و سنگین گذاشته است.
تورم افسارگسیخته، کاهش ارزش پول ملی، رکود تولید و گسترش بیکاری از جمله پیامدهای این بحران اقتصادی هستند. در چنین شرایطی، حتی تأمین هزینه‌های جاری دولت از جمله پرداخت حقوق کارکنان و بازنشستگان به یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌ها تبدیل شده است. اظهارات اخیر رئیس‌جمهور مبنی بر نبود توان پرداخت حقوق‌ها و ضرورت کوچک‌سازی دولت، نشانه‌ای آشکار از شدت فشار مالی بر بدنه اجرایی کشور است. این وضعیت نه‌تنها رفاه عمومی را کاهش داده، بلکه اعتماد اجتماعی را نیز تضعیف کرده است. افزایش فقر، شکاف طبقاتی، مهاجرت نخبگان و کاهش قدرت خرید مردم از پیامدهای اجتماعی این بحران اقتصادی هستند. ادامه این روند می‌تواند به بی‌ثباتی اجتماعی و کاهش سرمایه انسانی کشور بینجامد، امری که جبران آن در کوتاه‌مدت ممکن نیست. یکی از راهکارهای اساسی برای خروج از این بن‌بست اقتصادی، بازگشایی درهای اقتصاد ایران به‌سوی تعاملات بین‌المللی است. اقتصاد بسته و تحریم‌زده نمی‌تواند به رشد پایدار دست یابد زیرا بدون جذب سرمایه خارجی، دسترسی به فناوری‌های نوین، و حضور در بازارهای جهانی، تولید ملی توان رقابت و توسعه ندارد. احیای روابط اقتصادی با جهان می‌تواند زمینه‌ساز افزایش صادرات، اشتغال، و ثبات مالی شود. گسترش همکاری‌های بین‌المللی نه‌تنها موجب رشد اقتصادی، بلکه می‌تواند اعتماد عمومی را نیز بازسازی کرده و مسیر توسعه پایدار را برای کشور هموار سازد. در مورد مشکلات اقتصادی دولت و راهکارهای کوتاه‌مدت و بلندمدت عبور از بحران‌های اخیر مصاحبه‌ای انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
مسئولان باید پاسخگو باشند
مجیدرضا حریری، تحلیلگر اقتصادی در واکنش به اینکه دولات برای برون‌رفت از چالش‌ها و بحران‌های اقتصادی باید چه سیاست‌هایی را در پیش بگیرد، به خبرنگار «آرمان ملی» می‌گوید: «در ابتدا باید به این نکته اشاره کنم که متاسفانه هنوز مسیر اقتصادی دولت‌ها در ایران مشخص نیست. بررسی‌ها نشان می‌دهد که ما در همه دولت‌های ادوار اخیر با دوگانه‌های اقتصادی روبه‌رو بودیم که روند مطلوبی نیست و باید تغییر کند. موضوع بعدی اینکه چرا ما درگیر چالش‌های تکراری هستیم اینکه مطابق قانون تک‌تک وزرا برابر فعالیت‌هایی که انجام می‌هند به‌نام دولت نوشته می‌شود در نتیجه با این مسئولیت‌هایی که دارند و سیاست‌هایی که اعمال می‌کنند، باید پاسخگوی عملکرد خود باشند هم در برابر قانون هم در برابر جامعه. این مورد می‌رساند که هیات وزیران در برابر اقدامات و البته نتیجه اقدامات دولت باید پاسخگو باشند. یعنی وزیر بهداشت نمی‌تواند بگوید که تورم به حوزه من ربطی ندارد، وزیر راه نمی‌تواند بگوید که کاهش ارزش پول ملی ارتباطی با این وزارت‌خانه ندارد. همواره در کشور ما پاسخگوکردن مدیران اهمیت چندانی ندارد». او در این مورد و با تاکید بر پاسخگوکردن مدیران و مسئولان اضافه می‌کند: «اگر وزیری ناکارآمد باشد در نهایت او را استیضاح و نفر دیگری را جایگزینش می‌کنند. در نهایت اما مشخص نمی‌شود افراد چه عملکردی داشته‌اند. اگر در دو دهه اخیر به‌ویژه بعد از دولت‌های احمدی‌نژاد مدیران و وزرا را به‌قانون پاسخگو می‌کردیم، اکنون با این همه چالش روبه‌رو نبودیم. ما نمی‌دانیم مسئولیت وضع موجود با کدام مدیر ناکارآمد است چون هر دولتی که می‌آید دولت‌های گذشته را مقصر می‌داند. تاکنون هیچ مسئولی را ندیده‌ایم که بیاید در ابتدا بگوید که نمی‌تواند برای مردم کاری بکند و یا اینکه وقتی برکنار شد بیاید و اشتباهاتش را بپذیرد. حتی شاید نیت‌شان هم خیر باشد ولی این نیتِ خیر دلیلی بر مسئولیت‌پذیری نیست». این تحلیلگر با انتقاد از وضعیت به‌وجود آمده در مسیر اقتصاد ایران، ادامه می‌دهد: «باتوجه به همه این مسائل و چالش‌های اقتصادی شاید بگویند که از نظر نظامی، امنیتی، بهداشتی، نانو و... عملکرد مثبت بوده است ولی اکنون حتی مسئولان دولتی هم قبول دارند که مجموعه عملکرد اقتصادی کشور تا امروز براساس نتایج، شکست خورده محسوب می‌شود. به‌ندرت می‌توانیم در پی این سیاست‌ها و حاکمیت اقتصادی عملکرد مثبتی ببینیم و بعد از دوره احمدی‌نژاد همچنان با اقتصاد شکست‌‌خورده غیرپاسخگویی روبه‌رو هستیم».
کارهای اشتباه
دولت چهاردهم هنگامی وارد پاستور شد که با میراث ناترازی‌ها روبه‌رو بود و در این مورد مسعود پزشکیان، رئیس دولت چهاردهم در مراسم بزرگداشت روز پرستار با اشاره به مواجه شدن با انباشت مشکلات اقتصادی گفت: «باور دارم که قادریم مشکلات را حل کنیم، به شرط آنکه دست در دست هم دهیم، اختلافات را کنار بگذاریم و علمی رفتار کنیم. ما وارث روندی هستیم که اصلاح آن زمان‌بر و دشوار است. در همه زمینه‌ها بدون آنکه به محدودیت‌های منابع توجه داشته باشیم، ساختار را گسترش و توسعه دادیم و کارهایی کردیم که نباید انجام می‌شد. امروز به‌جایی رسیده‌ایم که حتی در پرداخت حقوق افراد مشکل داریم؛ در وضعیت فعلی اصلاح و کوچک‌کردن ساختار نه یک انتخاب که یک ضرورت است. در ساختار فعلی به جای اینکه منابع در اختیار کسانی قرار گیرد که در حال کار و تلاش هستند، اول حقوق و اضافه‌کاری افرادی پرداخت می‌شود که فعالیت چندانی ندارند و در ادارات نشسته‌اند. آرزوی دشمن این است که نتوانیم اصلاحات را به سرانجام رسانده و بر مشکلات غلبه کنیم، اما با کمک شما و با وحدت و انسجام همه مشکلات را برطرف خواهیم کرد. در هر سال معادل ۱۸۰ میلیارد دلار در کشور بنزین و گاز و نفت مصرف می‌کنیم و این قابل تداوم نیست. برای تامین انرژی پرمصرف‌ها، برق و گاز کارخانه‌ها قطع می‌شود، در حالی که نباید چنین باشد. وقتی یک کارخانه تعطیل می‌شود، یعنی تولید و درآمد کشور کم می‌شود و تورم به‌وجود می‌آید».
ارسال نظر