شورای ملی سیاست گذاری امور کودکان
به دلیل اهمیت بسیار زیاد و نقش تعیین کننده کودکان امروز در آینده جهان، سازمان ملل متحد و ساختارهای وابسته به آن همچنین مراکز علمی و پژوهشی جهان مدرن از حدود یکصد سال قبل تاکنون برای آنکه همه کشورها به تعلیم و تربیت صحیح و توانمندسازی کودکان توجه ویژه کنند و برنامهریزی جامعی برای آینده کودکان جهان انجام پذیرد، با ارائه پروژههایی مثل انتخاب روز جهانی کودک و توصیه به همه کشورهای جهان برای انتخاب روز ملی کودک و امثال آن و یادآوری ضرورت ایجاد دستگاهها و سازوکارهایی برای حفظ سلامت و آموزش و پرورش کودکان معمولی همچنین اقدام ویژه برای تعلیم و تربیت کودکان استثنایی بهدور از شرایط اقتصادی، دین و مذهب و رنگ و نژاد، دست به اقدامات تاثیرگذاری زده است که مورد توجه و اقدام همه کشورهای جهان شده و نتایج تاثیرگذاری هم داشته است که مسلما جهان آینده از آن بهرهمند خواهد شد.
سازمان ملل متحد هر فرد زیر هیجده سال را کودک میداند و برنامهریزی برای این گروه سنی را ضروری میشمارد . در کشور ما هم به تبع این قبیل توصیههای جهانی و با بهرهگیری از اهل خرد و نیکاندیشی اقدامات بسیار مفیدی انجام شده است. به لحاظ آماری از جمعیت 85میلیونی کشور ما حدود 30 درصد یعنی 28 میلیون نفر در سن کودکی قرار دارند که باید برای حفظ سلامت و تعلیم و تربیت آنان برنامهریزی جامع انجام پذیرد که جامعه بسیار بزرگی را شامل میشود. تعداد 16 میلیون و 700هزار نفر از این کودکان دانشآموز هستند که برای آموزش و تعلیم وتربیت آنان حدود یک میلیون نفر معلمان و کادر آموزشی مشغول خدمت هستند و خود ساختار سازمانی و حوزه عمل خیلی بزرگ و متنوعی را شامل میشود. در یک نگاه کلیتر وقتی از کودکان سخن میگوییم و از آنان یاد میکنیم باید همه کودکان از بدو تولد تا هیجده سالگی را در برگیرد اگر چه هر گروه سنی برنامه ویژه خود را میطلبد، مثل کودکان پیش دبستانی و مهدکودکی که دنیای خاص خود را دارند و متخصصان و روانشناسان معتقدند که آموختههای این سنین هیچگاه از ذهن کودکان پاک نمیشود، همه عمرباقی میماند و ما همیشه تحت تاثیر آن هستند. همچنین ما با کودکان استثنایی مواجه هستیم که به دلایلی به لحاظ عقلی یا جسمی با دیگر کودکان فاصله دارند و نیازمند برنامههای ویژه مراقبتی و آموزشی هستند. لذا وقتی ما از کودک سخن می گویم باید به آنها هم توجه داشته باشیم و آنها را هم مشمول برنامههای روز جهانی کودک، روزملی کودک یا هفته ملی کودکان قرار دهیم. ذکر این نکته ضروری است که در مجموع یک وحدت نظر جهانی در مورد روز جهانی کودک وجود ندارد و کشورهای مختلف هریک به دلایل و شرایطی روزی را به عنوان روز جهانی کودک انتخاب کردهاند. در کشور ما روز شانزده مهر را روز ملی کودک یا روزجهانی کودک میگویند البته ما یک هفته ملی کودک هم داریم که از چهاردهم تا بیستم مهرماه است و در این ایام هریک از دستگاههای مرتبط با کودکان برنامهها و مراسم ویژهای با هدف توجه به کودکان عزیز برگزار میکنند. از سوی دیگر سازمان ملل متحد برای آنکه توجه ویژه و قانونمندی در مورد کودکان در همه جهان انجام شود پیماننامه حقوق کودکان را مصوب کرده است که تقریبا همه کشورهای جهان آن را پذیرفتهاند و در آن اصول حق حیات کودکان، عدم تبعیض نسبت به کودکان، حق شنیدن نظرات کودکان و توجه به منافع عالیه کودکان مورد توجه قرار گرفته است. همچنین همه کشورها برای تفکیک تخلفات بزرگسالان با کودکان و چگونگی مواجه با آن قانون ویژه رسیدگی به جرائم کودکان مصوب کردهاند که در کشور ما هم وجود دارد. نکته پایانی آنکه تربیت صحیح و تاثیرگذار کودکان و توانمندسازی آنان بر همه ارکان زیست مردم در کشور و توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی عموم مردم و آینده کشور تاثیر اساسی میگذارد و از آنجا که مباحث مرتبط با کودکان در کشور ما به دستگاهها و سازمانهای متفاوتی محول شده است ضروری است شورای سیاست گذاری و هماهنگی امور کودکان برای مراقبت، تعلیم و تربیت و حمایت از حقوق کودکان و توانمندسازی آنان در کشور ایجاد شود تا یک وحدت رویه جامع و تفکیک وظیفه منطقی صورت پذیرد. و از پراکندگی اقدامات و تصمیم گیریها ناهماهنگ جلوگیری وهمه برنامهها وعملیات مرتبط با آنان در چارچوب منافع عالیه کودکان انجام پذیرد .
*نبی اله عشقی ثانی
فعال اجتماعی
ارسال نظر