چرایی توهین و تبعات آن

 ۱- فرافکنی و تخلیه خود به‌خاطر تحقیر دیگران و رشد جایگاه خود. ۲-شکستن حریم دیگران وتحکیم حیطه خود. ۳-ستیز و انتقامجویی از دیگران در جهت سرد کردن آتش انتقام فرد.به هر دلیل ستیزه جویی نشانه‌ای بر انتقامجویی و برتری‌طلبی نسبت به دیگران بوده و احتمال دارد دروازه ورود به جنایت و قتل گشته و سرنوشت فرد و خانواده‌اش را تغییر دهد. اولین و اصلی‌ترین علت و دلیل بروز اینگونه رفتارها ضعف تربیت خانوادگی و عدم توانایی مدیریت و کنترل رفتارهای فردی است که از فرد و والدین وی سرچشمه می‌گیرد. تخلیه هیجان‌های فردی مخصوصا دوران پیشا بلوغ که ابزار تخلیه این رفتارها از سوی والدین و مربیان آموزشی وتربیتی فراهم و عرضه می‌گردند. در میان گفتمان ها چه در بستر اداری و چه رسمی؛ اهانت غیرقابل پذیرش وموجب تلخی و عمیق تر شدن شکاف‌ها و فاصله‌ها می گردد. در این میان نقل وانتقال حرف‌ها و گفته‌ها آتش کینه و دشمنی را شعله‌ورتر خواهند کرد. نقش سازنده و مثبت میانجیگران در کاهش شعله‌های دشمنی و کینه‌توزی می توانند باعث گسست زنجیره‌های کینه‌توزی شود. امروز برخی برای اینکه رشد کنند و جایگاه بالاتر پیدا کنند سعی می‌کنند به شخصیت‌های بالاتر توهین نمایند. توهین به چهره‌های دولت یا دولت‌های قبلی نیز ریل‌های رشد و حرکت می‌شوند. صادقانه عرض کنم بدگویی و بدزبانی در مورد دولت‌های قبلی تبدیل به یک رویه پذیرفته شده می‌‌گردد و اکثریت فسادها و سوءاستفاده‌ها به گردن مدیران قبلی و اجزا ریز و درشت آن انداخته می‌شود.

*مجید ابهری

آسیب‌شناس