آخرین خبرها و جزئیات از وضعیت خانه اندیشمندان علوم انسانی

به گزارش آرمان ملی آنلاین روز گذشته، خانه اندیشمندان در بیانیه‌ای در پی اقدامات اخیر شهرداری تهران تاکید کرد که «مصمم هستیم تا تمام برنامه‌های این خانه طبق اعلام قبلی برگزار شود و وقفه‌ای در روند آن ایجاد نگردد. لذا از شورای اسلامی شهر تهران و سایر شخصیت‌های حقوقی و حقیقی که دل در گرو رشد و پیشرفت و اعتلای کشور عزیزمان دارند برای ادامه حیات علمی و فرهنگی این مجموعه تقاضای حمایت و کمک داریم.» در این بیانیه آمده است که خانه اندیشمندان علوم انسانی: شهرداری تهران مالک خانه اندیشمندان علوم انسانی نیست و هویت باید از ساختمان تفکیک شود همچنین عوامل شهرداری از اجرای حکم قضائی استنکاف کرده‌اند و تا این لحظه وضعیت به روال سابق برنگشته است. 

اما از آخرین واکنش‌ها اگر بخواهید بدانید، محمد درویش‌زاده، رئیس پژوهشکده حقوق و قانون ایران گفت: در اخبار منتشره وتوضیح مقامات رسمی شهرداری تهران به روشنی مشخص نشده است که تصمیم گیری شهرداری تهران برای حل چه مشکلی انجام شده است؟ این تصمیم گیری به چه شیوه‌ای اجرا شده است؟ و این شیوه چه هزینه‌ای داشته است؟ و چه مشکلات جدیدی را پدید آورده است؟ و چه ایرادی به عملکرد مدیران قبلی خانه اندیشمندان وارد بوده است که چنین اقداماتی را ایجاب کرده است؟ و از همه مهمتر آیا به ابعاد حقوقی و قضائی این اقدامات اندیشیده شده است؟

او از مدل سطل آشغال در تصمیم گیری و حل مسئله شهرداری با خانه اندیشمندان علوم انسانی یاد کرده و گفته است که تصمیم گیری، ساختاری دانشی و مهارتی دارد. این دانش، از نظم یافتگی و انسجام خاص برخوردار است. در این دانش مدل‌های مختلف تصمیم گیری شناسایی شده‌اند، از جمله مدل تصمیم گیری سطل آشغال، اصطلاحی آگاهانه و تخصصی است. در منابع تخصصی توضیح داده شده است که چهار مدل تصمیم‌گیری وجود دارد. 

درویش‌زاده توضیح داده: در مدل اول تصمیم گیری انجام می‌شود بدون اینکه مشکلی وجود داشته باشد. در مدل دوم تصمیم گیری انجام می‌شود مشکل هم وجود دارد اما با وجود تصمیمی که گرفته شده است کماکان مشکل باقی می‌ماند. در مدل سوم تصمیم گیری انجام می‌شود مشکل هم وجود دارد و مرتفع هم می‌شود اما مشکلی جدید پدید می‌آیدکه هم وزن یا بزرگ‌تر از مشکل قبلی است و فقط در مدل چهارم است که تصمیم گیری انجام می‌شود، مشکل هم مرتفع می‌شود و مشکل جدید هم پدید نمی‌آید. از نظر الگوهای تصمیم گیری، سه مدل اول در طبقه بندی سطل آشغال قرار می‌گیرد و تنها مدل چهارم، تصمیم گیری بهینه وعلمی است. 

اما عباس عبدی، فعالی سیاسی هم نوشته: استادان مورد نظر آقایان تقریبا همه جا را در اختیار گرفته‌اند. از کرسی‌های مثلا آزاداندیشی گرفته تا دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی و... تا صدا و سیما و سایر رسانه‌های تابع آن جناح؛ همه و همه ۲۴ ساعته در اختیار آنان است. پس به لحاظ جا و مکان و رسانه و... هیچ کمبودی ندارند، جز اینکه خیلی خیلی اضافه بر ظرفیت دارند.