صنایع کوچک در تسخیر اتباع

این درحالی است که این افراد، روزبه‌روز بر تعدادشان افزوده شد و حالا بسیاری از آنها سال‌هاست که ساکن ایران هستند. هرچند خود افغان‌ها معتقدند که تن به کارهایی می‌دهند، با شرایطی سخت و حقوق‌هایی بسیار پایین‌تر از ایرانی‌ها، اما نظر ایرانی‌ها غیر از این است. این درحالی است که حالا اسکندر مومنی، وزیر کشور هم گفته است که اتباع غیرمجاز فرصت‌های شغلی زیادی را اشغال کرده‌اند. اما آنچه مسلم است، این اتباع غیر مجاز یک روزه وارد کشور نشده‌اند. حالا اینکه چرا تا امروز کسی مشکلی با حضورشان نداشت و اینکه چگونه به صورت غیرقانونی از مرزهای ایران عبور می‌کنند و وارد می‌شوند، همچنان سوال بی‌جوابی است. در همین راستا، سمیه گلپور، رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری درباره حضور اتباع غیرمجاز به «آرمان ملی» گفت: در وهله اول سوالی که جامعه کار و تولید از مسئولان کشور دارد، این است که چرا باید در کشور اتباع غیرقانونی وجود داشته باشد؟ زیرا اصولا مهاجرت در هر کشوری در دنیا یک قوانینی دارد. مهاجرت‌های رسمی در خیلی از کشورها و منطبق با سیاست‌های آن کشورها صورت می‌گیرد. مثلا خیلی از کشورها برآورد می‌کنند که در چه مشاغلی، درچه رسته‌های شغلی یا حتی علمی نیازدارند که افراد متخصص یا کارگر، یا در هر رده‌ای مهاجر بپذیرند. یعنی یک مدیریتی بر اصول مهاجرتشان حاکم است. یعنی با توجه به نیازشان از مهاجرین استفاده می‌کنند و خدماتی هم به آنها می‌دهند. ولی در کشور ما در نهایت احترام به همه اتباع، چندین برابر آنچه که مهاجرت قانونی وجود دارد، مهاجرت غیرقانونی وجود داد. یعنی در کشور بیش از ده میلیون نفر اتباع داریم، طبق آمار رسمی که شاید آمار غیررسمی آن بیشتر باشد، بیش از نیمی از آنها غیرقانونی هستند. این غیرقانونی بودن سبب می‌شود که هیچ مدیریتی هم برای حضور آنها انجام نشود. اینها هم انسان هستند. بالاخره آب و برق و گاز و تلفن و مسکن و کار می‌خواهند. اینها به نوعی بر سر سفره مردمی که در این کشور بالاخره هموطنان ما هستند و خودشان کمبودها و کسری‌هایی دارند. بیش از 78 میلیون از مردم ما، از 85 میلیون نفر، یارانه بگیر هستند. یعنی یا زیرخط فقر یا نزدیک به خط فقر هستند و زندگی متوسطی دارند. محدودیت‌هایی را ما در حوزه درمان و بیمارستان‌ها و آموزش و مسکن و اشتغال داریم، که حتی با وجود خودمان، یعنی در شرایطی که هیچ تبعه غیر قانونی هم نباشد، داریم.

اطلس مشاغل نداریم

او درباره اینکه گفته می‌شود برخی از مشاغل را کارگران ایرانی انجام نمی‌دهند و به همین دلیل به اتباع سپرده می‌شود، نیز بیان کرد: اگر این ادعا درست باشد، چه شغل‌هایی هست که کارگر ایرانی انجام نمی‌دهد؟ چرا ما یک اطلس مشاغل نداریم. وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بگوید که من در این مثلا 20 تا شغل نیاز به کارگر دارم. این مشاغل را کارگر ایرانی انجام نمی‌دهد و اینها تعدادش مثلا100هزارنفر نیرو می‌خواهد، نه بالای ده میلیون انسانی که ما اصلا نمی‌دانیم، در چه شغل‌هایی هستند. الان این اتباع غیرمجاز در همه مشاغل هستند. این نیست که ما بگوییم در یک شغلی اینها دیده نمی‌شوند، شما به من یک شغل نشان دهید که در آنها اتباع وجود نداشته باشند.

اتباع در حاشیه تهران

او با اشاره به حضور اتباع در حاشیه تهران افزود: به حاشیه تهران اگر نگاه کنید، از ورامین و پاکدشت و از آن طرف شهر قدس و اطراف شهرری و اینها، ما کلا کمتر ایرانی داریم. مدارسی هستند که شاید ده نفرشان ایرانی باشد و بقیه آنها کلا اتباع باشند. این منابع دولتی که از بیت المال است، چرا هزینه اتباع می‌شود. بعد از طرف دیگر استانداری تهران اعلام می‌کند که ما سیزده هزار کلاس درسی کم داریم. اگر حقیقتا سیاستی دال بر این است که از این عزیزان میزبانی شود و اینها مهمان ما باشند، نباید به میزبان آسیبی برسد. میزبان هم مردم محروم و مستضعف هستند که در حصر اقتصادی امروز آزار می‌بینند و با حداقل حقوق کار می‌کنند. بله حداقل دستمزد وقتی نصف سبد معیشتی است که خود شورای عالی کار می‌گوید 25 میلیون تومان، بعد حقوق می‌شود 12 میلیون تومان، معلوم است که یک ایرانی بالاخره آن 12 میلیون دیگر را می‌خواهد چگونه جبران کند؟ باید به سراغ شغل دوم و سومی مانند تاکسی اینترنتی و ضایعات جمع کنی و... برود. چه کسی می‌رود در آن شغل‌ها با حداقل درآمد؟ اتباع می‌روند و یا در بهترین حالت، زنان جامعه ما به این مشاغل می‌پردازند. در مشاغلی که کمتر از حقوقشان باید دریافت کنند. زیرا برای آن مرد دیگر آن عدد، عدد صحیحی نیست. گلپور در ادامه گفت: در حوزه کارفرمایی هم خیلی از مشاغل و صنایع کوچک هستند که از صفر تا صد آن با خود اتباع است. اصلا برخی مشاغل دست ایرانی‌ها نیست. مثلا صنعت چرم و کیف‌سازی ما، خیاطی‌ها، مزون‌ها، برخی صنایع غذایی‌مان، برخی فروشگاه‌های زنجیره‌ای‌مان، اصلا شما مشاغلی که در آن اتباع نیستند را به من بگویید. گلپور با توجه به اینکه اتباع غیرمجاز سال‌هاست که در ایران هستند، افزود: این تعداد اتباع غیرمجاز یک ساله که نیامده است و همین طور در رفت و آمد هستند. باز در دولت آقای پزشکیان، به نوعی قول داده‌اند و دارد اینها را به کشور خودشان برمی‌گرداند. استانداری و مسئولان نیز قول داده‌اند که این اتباع غیرمجاز به کشور خود با احترام، بازگردانده شوند، ولی این روند باید سرعت پیدا کند. ما دیدگاه ناسیونالیستی نداریم. یکی از آسیب‌های جدی در حوزه سرمایه‌گذاری در منابع انسانی، حضور اتباع غیرقانونی است. متاسفانه در دولت قبل بدون هیچ نظارتی دروازه‌های کشور باز شد و شاهد افزایش ورود اتباع غیرمجاز بودیم. این یک تهمت به کارگر ایرانی هست که کار نمی‌کند. ما خیلی از کارگران را داریم که جویای کار هستند و کار پیدا نمی‌کنند. درعین حال کارگر کار می‌کند که خرجش دربیاید. اگر کارخانه‌هایی هستند که می‌گویند نه ما الان کارگر نداریم و کارگر نمی‌آید، باید دید که چقدر دستمزد می‌دهند. ده میلیون تومان برای سی روز کار از ساعت 8 صبح تا 5 بعدازظهر، طبیعی است که زندگی‌اش نمی‌چرخد. اگر به همین کارگر ماهی 20 میلیون تومان بدهد، شاید زندگی‌اش می‌چرخد و کار هم می‌کند. برخی مشاغل هستند که کارفرماها به سودشان است که الان به اتباع این کارها را بدهند، چون دیگر کاری به کار مسکن آنها ندارد، نه لازم است دیگر حق اولاد بدهد، نه درمان، نه ایمنی هنگام کار... خب؛ برای کارفرما چه چیزی بهتر از این؟ هیچ مسئولیتی هم ندارد.