بددهنی؛ سیاه‌نمایی

با توجه به چهل سال سابقه سیاسی و اجرایی حقیر در جمع‌بندی رویدادها و تجارب سیاسی به ‌استحضار مخاطبان عزیز می‌رسانم. اولین نکته در جریان انتخابات خودداری از سیاه‌نمایی عام و خاص است. الف: سیاه‌نمایی خاص: شایعه سازی تخریب شخصیت رقبا؛ تهمت و افترا؛ غیراخلاقی‌ترین هجمه‌ها در سیاه‌نمایی فردی می‌باشد. هتک حرمت: سیاسی و تهمت‌های گروهی و فردی بخش دیگری از سیاه نمایی‌هاست. ب: در جوامع لاییک و بیگانه با باورهای معنوی؛ توسل به انواع شایعات و هجمه‌های غیر انسانی در تخریب رقیبان مجاز و مباح بوده حتی ترورهای فیزیکی در حذف رقبا نیز مجاز و حتی قانونی است. ج: سیاه نمایی جمعی: بدنمایی‌های جغرافیایی همراه با بدگویی‌های قومیتی در جغرافیای سیاسی مطرح می‌گردد. ج: بزرگنمایی یا برجسته سازی اختلافات قومیتی زبانی؛ جغرافیایی در راستای شعله‌ور سازی لهیب دشمنی بین قبایل یا شهرهای دارای ریشه‌های قبیله‌ای. فضاسازی‌های کاذب در نکات منفی  نیز از بردارهای ناخوشایند در پررنگ نمودن اختلافات و کینه‌های محلی نیز از ابزارهای تفرقه برانگیز در رقابت‌های سیاسی  هستند. متاسفانه گاهی از اوقات شبنامه نویسی‌های ناجوانمردانه در بددهنی‌های محلی از وسایل کینه توزانه خواهند بود. در میان اختلافات محلی و جغرافیایی رگه‌هایی از دخالت‌های بیگانگان بخوبی و وضوح قابل مشاهده و ملاحظه می‌باشند. ه: تفرقه افکنی‌های مذهبی بین شیعیان و برادران اهل سنت؛ ایجاد اختلاف بین قبایل و طوایف: کرد، لر، بلوچ، ترکمن و... از مهم‌ترین اهداف برای تضعیف نظام و ایجاد پراکندگی در صفوف متحد هموطنان از مهم‌ترین و اصلی‌ترین اهداف موردنظر استعمارگران مخصوصا صهیونیست‌های روباه صفت می‌باشد. از مدت‌ها پیش سمپاشی‌ها و تفرقه افکنی‌های موذیانه در ابعاد مختلف شروع شده. هشدارهای مقام معظم رهبری در مورد شیوه‌های ایجاد اختلاف و خطرات آشکار و نهان دشمنان در صورتی که با جدیت مورد مطالعه و تحلیل قرار نگیرند باید جامعه آماده پذیرش انواع تهدیدات ویرانگر و خطرات آشکار و نهان باشد.

*مجید ابهری

آسیب‌شناس