حمله به قطر و فرار از محاکمه
نتانیاهو پیش‌تر اعلام کرده بود به هر نقطه‌ای که حماس باشد، ضربه خواهد زد، اما گفته بود که قطر هدف نیست.
با این حال، او به قطر حمله کرد تا بتواند پیام قدرت اسرائیل را به صورت محدود و کنترل‌شده به منطقه منتقل کند. این نکته اهمیت دارد که ادامه حیات سیاسی نتانیاهو در شرایط جنگ تضمین می‌شود، زیرا اگر این بحران و تنش‌ها پایان یابد، احتمال مواجهه او با دادگاه‌ها و سقوط سیاسی افزایش پیدا می‌کند. بنابراین، تلاش او برای افزایش محبوبیت، به ویژه از طریق نمایش قدرت نظامی، کاملاً قابل درک است. از دیدگاه نتانیاهو، موفقیتی در زمینه آزادی گروگان‌ها به دست نیامده و این شکست در حوزه سیاست داخلی، نیاز به جبران دارد. در چنین شرایطی، اقدام نظامی یا نمایش قدرت، به نوعی ابزار سیاسی برای تقویت جایگاه داخلی او محسوب می‌شود. این اقدام اسرائیل همچنین پیام روشنی به متحدان و رقبای منطقه‌ای می‌فرستد که اسرائیل قادر به اعمال فشار و انجام عملیات‌های محدود، اما هدفمند، است. در سطح منطقه‌ای، این حمله باعث شکل‌گیری گرایش‌های جدید علیه اسرائیل شد و برخی از دولت‌ها را وادار کرد تا مواضع خود را بازبینی کنند. در نتیجه، طرح «ابراهام»، که پیش از این با هدف تقویت روابط اسرائیل با برخی کشورهای عربی طراحی شده بود، به حاشیه رفت و اعتبار آن تحت تاثیر قرار گرفت. هرچند این حادثه به حاکمیت ملی قطر لطمه زد و موقعیت سیاسی قطر را برای مدتی تحت فشار قرار داد، اما تحلیل‌ها نشان می‌دهد که اثرات آن کوتاه‌مدت خواهد بود و ادامه نخواهد یافت. به طور کلی، می‌توان گفت که این رویداد نمونه‌ای از استفاده سیاستمداران از بحران‌ها برای تقویت موقعیت داخلی و ارسال پیام به بازیگران خارجی است. نتانیاهو با این اقدام، هم تلاش می‌کند محبوبیت خود را در داخل کشور حفظ کند و هم نشان دهد که اسرائیل در منطقه قادر به اعمال نفوذ است، اما محدودیت‌ها و پیامدهای این سیاست نیز به وضوح قابل مشاهده است. این واقعیت، نشان‌دهنده پیچیدگی روابط منطقه‌ای و تاثیر سیاست داخلی بر تصمیم‌گیری‌های نظامی است.
علی بیگدلی
کارشناس روابط بین‌الملل
ارسال نظر