پاتک تهران به جنگ روانی اسرائیل

 این در حالی است که فضای سیاسی ایالات متحده به‌گونه‌ای است که حتی در صورت آگاهی مقامات عالی‌رتبه این کشور از موضع قاطع جمهوری اسلامی، آنان به دلیل فشار تندروهای داخلی، لابی آیپک و فشارهای سیاسی رژیم صهیونیستی، ناگزیر به اعلام مخالفت با این حق مسلم ایران هستند. حق غنی‌سازی، حقی است که پیش‌تر در مذاکرات ایران با گروه 1+5 به رسمیت شناخته شد، اما دولت دونالد ترامپ، بدون توجه به این توافق، به‌طور یک‌جانبه از برجام خارج شد. حالا همان کسی که روزی این توافق را نقض کرد، به تهران نامه نوشته و خواستار ازسرگیری مذاکرات شده است. تاکنون پنج دور مذاکره میان دو کشور به‌طور غیررسمی برگزار شده، اما دور ششم به‌دلیل محتوای نامه‌ای که از طریق وزیر خارجه عمان به تهران رسید و گفته می‌شود با منافع ملی ایران هم‌راستا نبوده، به تعویق افتاده است.

*تندروها در واشینگتن علیه توافق

در آمریکا، توجه ویژه‌ای به مسئله غنی‌سازی اورانیوم در ایران وجود دارد. پیش از این، برخی نمایندگان جمهوری‌خواه در نامه‌ای به ترامپ نسبت به هرگونه توافقی که به ایران امکان غنی‌سازی بدهد، هشدار داده بودند. اکنون نیز، گروهی از نمایندگان هر دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه در نامه‌ای به «مارکو روبیو»، وزیر خارجه دولت ترامپ و «استیون ویتکاف»، فرستاده ویژه آمریکا در امور خاورمیانه، تأکید کرده‌اند که هرگونه توافق با ایران باید منجر به حذف دائمی ظرفیت غنی‌سازی اورانیوم در این کشور شود. در بخشی از این نامه آمده: «ما کاملاً موافقیم که ایران نباید هیچ ظرفیتی برای غنی‌سازی اورانیوم یا توسعه زیرساخت تسلیحات هسته‌ای خود داشته باشد. حمایت گسترده‌ای از این اصل در هر دو حزب وجود دارد و از تعهد شما برای پیگیری این شرط اساسی در هرگونه توافق، قدردانی می‌کنیم.» از منظر تحلیلگران، چنین موضعی بیش از آنکه ناظر بر تحلیل امنیتی باشد، تحت تأثیر فشار لابی‌های سیاسی از جمله آیپک و نهادهای امنیتی اسرائیل است. با وجود این فضای سیاسی، امکان دست‌یافتن به توافقی پایدار و مورد حمایت هر دو حزب آمریکا، بدون درنظر گرفتن خط قرمزهای ایران در مسئله غنی‌سازی، بسیار بعید به‌نظر می‌رسد.

*نگرانی اسرائیل

در میانه این منازعه، رژیم اسرائیل به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین مخالفان احیای توافق هسته‌ای، بی‌وقفه در تلاش است تا روند مذاکرات ایران و آمریکا را تخریب کند. این رژیم که همواره از مذاکرات مستقل تهران با آمریکا بیم دارد، با کمک رسانه‌ها و نهادهای اطلاعاتی خود، جنگ روانی گسترده‌ای علیه روند گفت‌وگوها به راه انداخته است. به‌گفته برخی منابع آگاه، یکی از عوامل بی‌ثباتی در نامه‌نگاری اخیر آمریکا با ایران، فشارهای غیررسمی همین لابی‌ها و رایزنی مداوم آن‌ها با ویتکاف، فرستاده ترامپ در مذاکرات غیرمستقیم با ایران بوده است. در هفته‌های اخیر، رسانه‌های نزدیک به نهادهای امنیتی اسرائیل از برگزاری چندین رزمایش نظامی برای حمله احتمالی به تأسیسات هسته‌ای ایران خبر داده‌اند. ظاهراً هدف آن‌ها از انتشار این اخبار، تأثیرگذاری بر فضای روانی مذاکرات و آماده‌سازی افکار عمومی برای شکست گفت‌وگوهاست.

*پاتک اطلاعاتی ایران

اما در سوی دیگر، به‌نظر می‌رسد ایران بی‌پاسخ به این اقدامات روانی نمانده و با اقداماتی هدفمند، پیام‌های آشکاری به تل‌آویو ارسال کرده است. اخیراً خبرگزاری صداوسیما در گزارشی اختصاصی به نقل از منابع مطلع در منطقه اعلام کرد که دستگاه اطلاعاتی جمهوری اسلامی موفق شده حجم قابل‌ توجهی از اسناد راهبردی و حساس مرتبط با تأسیسات اتمی رژیم صهیونیستی را به دست آورد و آن‌ها را از سرزمین‌های اشغالی به داخل ایران منتقل کند. در این گزارش آمده است که این اسناد شامل نقشه‌ها، تصاویر، ویدئوها و اطلاعات فنی مربوط به زیرساخت‌های هسته‌ای اسرائیل است. منابع آگاه تأکید کرده‌اند که بررسی این اسناد زمان‌بر بوده و تا پیش از اطمینان از انتقال امن آن‌ها به اماکن محافظت‌شده، خبری از آن منتشر نشده بود. همچنین گفته می‌شود که در پی این نفوذ اطلاعاتی، نیروهای امنیت داخلی اسرائیل (شین بت) و پلیس این رژیم، دو جوان ۲۴ ساله را به اتهام همکاری امنیتی با ایران بازداشت کرده‌اند. این افراد، به‌نام‌های «روی مزراحی» و «الموگ آتیاس»، اهل شهر نِشِر در شمال سرزمین‌های اشغالی هستند و طبق گزارش‌های اولیه، بازداشت آن‌ها احتمالاً مرتبط با پرونده‌ انتقال این اسناد بوده است. هرچند رژیم صهیونیستی تاکنون درباره اصل این ادعاها سکوت کرده، اما انتشار این خبر در رسانه رسمی جمهوری اسلامی، پاسخی است معنادار به تهدیدات اخیر و تلاش برای بازگرداندن تعادل به فضای مذاکراتی که تحت فشار جنگ روانی قرار دارد.

*ایران در دو جبهه

در مجموع، شرایط به‌گونه‌ای پیش می‌رود که ایران همزمان در دو جبهه فعال است: از یک‌سو در حال مذاکره غیرمستقیم با آمریکا، با هدف دستیابی به توافقی در چارچوب منافع ملی، و از سوی دیگر درگیر مقابله با اقدامات جنگ روانی و تهدیدات نظامی طرف‌های ثالثی چون اسرائیل. اصرار ایران بر حق غنی‌سازی و اعلام آشکار آن در فضای دیپلماتیک و رسانه‌ای، نشان از آن دارد که سیاست‌گذاران کشور در این مرحله، حاضر به عقب‌نشینی از اصول راهبردی نیستند. در برابر، آمریکا درگیر یک دوگانگی سیاسی است؛ جایی که از یک‌سو نیاز به مدیریت تنش با ایران دارد، و از سوی دیگر، تحت تأثیر فشارهای داخلی و لابی‌های خارجی، قادر به تصمیم‌گیری شفاف و مستقل نیست. به‌نظر می‌رسد در آینده‌ نزدیک، چشم‌انداز مذاکرات و میزان موفقیت آن، بیش از آنکه به اراده تهران وابسته باشد، به میزان توان واشینگتن در عبور از این فشارها و پذیرش واقعیت‌های منطقه‌ای بستگی دارد. در غیر این‌صورت، نه‌تنها مذاکرات به نتیجه نخواهد رسید، بلکه احتمال بروز بحران‌های امنیتی و اطلاعاتی بیشتر نیز دور از ذهن نخواهد بود.