گروسی و لزوم همکاری با ایران

 نگارنده در زمانی که نشست شورای حکام در حال برگزاری بود نیز اعلام کرد که قرار نیست قطعنامه‌ای که در این شورا به تصویب می‌رسد پرونده ایران را به شورای امنیت ارجاع دهد و در شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای علیه کشورمان به تصویب برسد و یا با اتکا به مکانیزم ماشه تحریم‌هایی علیه کشورمان وضع شود. ایران در برابر این اقدام اروپایی‌ها در شورای حکام عکس‌العمل نشان داده و از قبل هم اعلام کرده بود که اگر قطعنامه‌ای تصویب شود سانتریفیوژهای جدید را وارد چرخه غنی سازی خواهد کرد و آنطور که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام کرده ایران این اقدام را هم عملیاتی کرده است. بعد از این مرحله البته نشست جی7 برگزار شد و کشورهای غربی اعلام کردند که اجازه نخواهند داد که ایران به سمت ساخت سلاح هسته‌ای حرکت کند. از سوی دیگر از گذشته ایران با آمریکایی‌ها مذاکراتی داشته و دیدگاه متفاوتی بین آمریکا و اروپایی‌ها در مورد ایران تا حدی به وجود آمده است و آمریکایی‌ها با توجه به انتخابات ریاست جمهوری و اطلاعاتی که از میزان فعالیت هسته‌ای ایران دارند، دغدغه‌ای در حد اروپایی‌ها در مورد ایران نداشتند اما در نهایت آمریکا نیز به خاطر اینکه وحدت غرب در برابر ایران نشکند در نشست شورای حکام و جی7 با اروپایی همراهی کردند. آقای کروسی اکنون نگران آن است که ارتباط آژانس با ایران کم و یا قطع شود و علاقه دارد کارشناس‌های آژانس در ایران فعال شوند اما خود نیزهمکای نمی‌کند و انگشت روی مساله پادمان گذاشته و معتقد است که ایران باید پاسخ آژانس را در ارتباط با دو سایت ورامین و تورقوزآباد بدهد که چرا در این دو سایت آثاری از اورانیوم کشف شده است و ایران هم البته می‌گوید که پاسخ داده و در ارتباط با مساله هسته‌ای، اسرائیل اقدام به مزاحمت کرده و سایت‌های ایران را آلوده کرده و آژانس هم باید این مورد را بپذیرد. آژانس هم نمی‌خواهد این مورد را بپذیرد و اکنون نوعی تحریک کنندگی را دنبال می‌کند. در حالی که اگر این تحریک کنندگی را رها کند می‌تواند با سازمان انرژی اتمی ایران به نتایجی دست یابد. اکنون آژانس اگر می‌خواهد با ایران شروع به همکاری‌های بیشتر کند طبیعتا باید با رویکردی مثبت به مسائل بپردازد و همه چیز را صفر و صد نبیند.

*عبدالرضا فرجی‌راد

استاد ژئوپلیتیک