راستی‌آزمایی یک دارو

یکسال پس از شیوع کرونا در کشور شاهد انواع اتفاقات تلخ بودیم؛ به‌غیر از داغ از دست دادن دوستان و همشهریان‌مان، هر روز اظهارنظری عجیب در فضای مجازی که بر اصل خرافه است، داغ ما را تازه‌تر می‌کند. یکبار دود عنبرنسارا را دوای درمان کرونا می‌دانند و دیگری از فواید روغن بنفشه می‌گوید، آن دیگری نیز از دروغ بودن ویروس داد سخن می‌دهد و اتفاقا بسیاری از مردم این نسخه‌پیچی‌ها را عالمانه، متخصصانه و از سر دلسوزی و مفت و مجانی اظهار لطف و علم می‌دانند. یکی خود را پدر علم طب سنتی معرفی و دیگری از اطلاعات بالای خود از طب اسلامی سخن به میان می‌آورد. عده‌ای هم به تقابل با یکدیگر برمی‌آیند و طرف مقابل را به بی‌سوادی و کج‌فهمی متهم می‌کنند، آن هم در روزگاری که بشر موفق شد فضاپیما به مریخ بفرستد. علم پزشکی هم همانند دیگر علوم از زمانه اختراع چرخ تا امروز در رشد متداوم و متکامل حرکت کرده و می‌کند. بعضی از توصیه‌کنندگان که دستی به دامان قدرت یا نگاهی از سر لطف از ناحیه مسئولان دارو و درمان را داشتند فضایی پیدا کردند که صدای خود را به‌سادگی به گوش این و آن برسانند؛ یکی به کمک فضای مجازی اعتیاد را مانع بیماری اعلام و بازار مواد مخدر را پررونق نمود و دیگری کشیدن سیگار را مانع بیماری دانست، آن دیگر نسخه جدیدی می‌پیچید. کافی است به فضای مجازی رجوع کنید از توصیه به خوردن سیر و زنجبیل و از بلعیدن چند گرم اسپند و سیاه‌دانه تا دود کردن فضولات حیوانات در خانه و محل کار اما بعضی از صداها یا شنیده نشد یا شنیدن آن را جرم تلقی کردند به یک مورد خاص اشاره می‌کنم. دوست پزشکی دارم که زمانی‌که ویروس کرونا سروکله‌اش...
ادامه صفحه 11