جولان سگ‌های ولگرد در تهران

مادر اما گوشش بدهکار این حرف‌ها نیست، هفته‌ای چند بار برای سگ‌های پائین منطقه‌ای کوهستانی غذا می‌برد. هرچقدر هم رهگذران می‌گویند، خانم به این سگ‌ها غذا ندهید، هفته پیش به چندنفر حمله کردند. تعدادشان زیاد شده است، اینها خرگوش و روباه‌ها را می‌خورند، زن چپ چپ نگاهشان می‌کند و کار خودش را می‌کند. حتی چندباری با ماموران شهرداری دعوا کرده است که چرا سگ‌ها را می‌برید.

مانند این زن در گوشه و کنار سطح تهران زیاد است، که به بهانه حمایت از حیوانات، به گفته فعالان محیط زیست حتی به خود این حیوانات سرگردان هم آسیب می‌زنند، اما کسی حواسش به آن بچه‌ها و بزرگ‌ترهایی که از گزش این سگ‌ها در امان نمانده‌اند، نیست. حالا حسین صادقی، رئیس اداره کنترل حیوانات شهری سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران درباره تعداد سگ های بی‌صاحب در پایتخت به ایسنا گفته است که روزانه به طور میانگین حدود 30 قلاده سگ از سطح شهر تهران، جمع آوری می‌شوند که بیشتر در مناطق جنوبی، 15و 22 هستند.

عباس محمدی، فعال محیط زیست، و مدیرکارگروه دیده‌بان کوهستان، درباره وجود سگ‌های ولگرد در سطح شهر تهران، به «آرمان ملی» گفت: در مورد حیوانات وجود ولگرد مثل سگ و گربه در سطح شهر، صرف نظر از اینکه ما چه اعتقادی داشته باشیم، قانون تکلیف را مشخص کرده است. یعنی شهرداری‌ها مکلف هستند طبق وظایفی که در قانون برای آنها تعیین شده است، در مورد جمع آوری حیوانات ولگرد اقدام کنند. این مساله‌ای نیست که من یا دیگری بگویم که خوب یا بد است و قانون در این مورد وجود دارد و این قانون باید اجرا شود. عقیده من این است که هیچ حیوان دست آموزی نباید در سطح شهر سرگردان باشد. ما یک حیات وحش شهری داریم، برخی پرندگان حتی مارمولک، حالا بسته به اینکه شهر در کجا باشد، حیات وحش شهری هستند و زندگی‌شان را با محیط‌های مسکونی هماهنگ کردند، اما سگ و گربه مثل مرغ و خروس و گوسفند و گاو، حیواناتی نیستند که در طبیعت زندگی کرده باشند. حیواناتی هستند که انسان از هزاران سال قبل اینها را پرورش داده است، برای مقاصد شخصی خود، بنابراین این حیوانات نباید آزاد باشند.

اما اخیرا نگاهی بر حضور سگ و گربه در خیابان های تهران و دیگر شهرها حاکم بوده است، که به این حیوانات در قالب حمایت از حیوانات، غذا می دهند و از حضور آنها در شهر استقبال می کنند. محمدی دراین باره می‌گوید: کسانی که سگ و گربه را دوست دارند و از وجود آنها در سطح شهر دفاع می‌کنند، اینها باید نزد خودشان این حیوانات را نگهداری کنند. بنابراین من موافق با جمع‌آوری این حیوانات توسط شهرداری هستم. به‌نظر من این اقدام درستی است و از قضا، مطابق حقوق حیوانات نیز است. افرادی که از سرگردان بودن این حیوانات دفاع می‌کنند و غذارسانی می‌کند، نوعی حیوان آزاری می‌کنند. زیرا سگ و گربه‌ای که در شهر یا طبیعت رهاست، خود این حیوان هم در عذاب است. در سرمای زمستان و گرمای تابستان و در شرایط بی‌غذایی و کم غذایی، به سر می‌برد و این اقدام درست نیست. ضمن اینکه به بهداشت عمومی لطمه اساسی می زند.

روزانه هزار مورد سگ گزیدگی در ایران

حمله سگ‌های ولگرد به انسان‌ها، بسیار بیشتر از آن چیزی است که در اخبار به آن اشاره می‌شود. خیلی از این حمله‌ها به دلیل است که در ظاهر زخمی سطحی به جا می گذارد، گزارش نمی‌شود، اما هراس از سگ‌ها، همراه با ترومای آن می‌تواند اثرات روانی بسیاری بر افرادی که دچار گازگرفتگی می‌شوند برجای بگذارد. حمله به یک کودک خردسال افغان در محیط کوهستانی در سال گذشته، اگر چند کوهنورد از راه نرسیده بودند و سگ‌ها را فراری نداده بودند، می‌توانست منجر به مرگ کودک شود. یا مردی که در پائین کوه دارآباد ایستاده بود و سگی به ناگهان و بی‌دلیل پاچه‌اش را گفت و زخمی برجای گذاشت. مرد تا نیم ساعت بعد از حمله سگ می‌لرزید و حتی نمی توانست روی زمین بنشیند. این درحالی است که خودم چندبار شاهد بودم حتی سگ هایی که با صاحب و بدون قلاده در محیط‌های شهری می‌چرخند نیز گاهی به شهروندان حمله می‌کنند.

محمدی درباره تبعات حمله سگ‌ها به انسان نیز گفت: هر سگی به هر جثه و اندازه‌ای که باشد قادر است به انسان حمله کند و ما روزانه در ایران شاید بالای هزار مورد فقط سگ گزیدگی داریم. یعنی سالانه بین 300تا  400هزارمورد سگ گزیدگی داریم که گزارش شده است و مطمئنا انبوهی از اینها اصلا گزارش نمی‌شود. این سگ گزیدگی‌ها انواع بیماری‌ها را منتقل می‌کنند و هزینه گزافی را از نظر درمان و استفاده از واکسن و سرم به کشور تحمیل می‌کند و عواقب بسیار دردناکی برای فردی که گزیده شده است، به وجود می‌آورد. کودکانی که کشته و فلج می‌شوند. انسان‌هایی که فلج و ناقص می شوند و دچار مشکلات روانی و ترس‌هایی می‌شوند که ممکن یک عمر همراهشان باشد.

محمدی با اشاره به ایراداتی که غذا دادن به حیوانات ولگرد دارد، در ادامه گفت: اینکه عده‌ای به عنوان حمایت از حیوانات به این سگ‌ها غذا می‌دهند، پر ایراد و پر مناقشه است و دو دسته هستند که از رهابودن حیوانات دفاع می‌کنند. یکی آنها که منافعی دارند و متاسفانه در این مورد هم یک کسب و کار کثیفی راه افتاده است . آنهایی که غذاهای سگ و گربه را می‌فروشند و یا از خارج وارد می‌کنند. عده‌ای هم هستند که تصور می کنند این کار درست است و توجیه نشدند و نمی‌دانند و به نوعی فریب خورده اند و می‌گویند که این محیط حق آنها هم هست و این مساله درست نیست و آن عرصه های طبیعی زیست گاه حیات وحش است. دستگاه‌های رسمی مانند شهرداری‌ها، وزارت بهداشت، سازمان‌های مردم نهاد، استادان دانشگاه، باید مردم را توجیه کنند که ما اگر به یک حیوان گوشت خوار غذا دهیم، این کمکی به این حیوان نیست بلکه هم آزار اوست و هم آزار مردم و هم حیات وحش. هیچ حیوان دست آموزی نباید در محیط های مسکونی و در محیط‌های طبیعی رها باشد. برخی از این به اصطلاح حامیان حیوانات، معتقدند که کوه و بیابان جای حیوانات است و این اشتباه است. حیوانی که دوستداران محیط زیست از آنها دفاع می‌کنند، حیواناتی هستند که ذاتا در طبیعت زندگی می‌کنند. مثلا نزدیک‌ترین حیوان به سگ یک گرگ است که در کل ایران ممکن است هزار تا گرگ وجود داشته باشد، نه اینکه چندمیلیون. تعداد سگ‌های ولگرد در ایران بالای سه تا چهار میلیون تخمین زده می‌شود و اینها تعادل طبیعت را به هم می‌زنند.