آینده طرح آمریکا برای غزه
آنچه امروز بر سر غزه می‌آید، نه یک طرح صلح، که کودتایی نرم با امضای ترامپ و اجرای نتانیاهو است. در گذشته شاهد بودیم چگونه طرح ۲۱ ماده‌ای که با توافق کشورهای عربی و اسلامی تنظیم شده بود، در دستان آمریکا به طرحی ۲۰ ماده‌ای تقلیل یافت و اصل حاکمیت فلسطین قربانی شد.
امروز همان بازی با ورق‌های جدید و به شیوه دیگر در حال اجراست تا بار دیگر ملت فلسطین به حقوق خود دست نیابند. طرح ترامپ در آینده دچار تحولاتی خواهد شد و احتمالا از طرح اولیه دور می‌شود. این اقدام و طرح را باید کودتای نرم ترامپ در غزه خواند؛ تلاشی برای دگرگون‌سازی ماهیت قضیه. اما معادله این بار پیچیده‌تر است. حماس، اگرچه خواستار برداشته شدن محاصره بود، اما با شروط خود به میدان آمد و بازی نتانیاهو را که بر محو کامل این جنبش استوار بود، بر هم زد. در سوی دیگر، نتانیاهو قرار دارد که به نظر می‌رسد عمداً این طرح را به بن‌بست می‌کشاند. او زیر فشار راست‌های افراطی و خانواده‌های اسرا است و ترجیح می‌دهد با ادامه بحران، هم از شکست‌های امنیتی هفتم اکتبر فرار کند و هم ائتلاف شکننده دولت خود را حفظ نماید. پذیرش هرگونه ساختار حکومتی جدید در غزه که حماس را هم شامل شود، از دید او به معنای تهدید امنیتی و پایان کارش است. از این روست که در تلاش است حماس را حتی به صورت غیر مسلح از غزه حذف کند شاید به این علت است که در طرح آمده که اعضای حماس می‌توانند غزه را در زمان اجرای این طرح ترک کنند. نتیجه این طرح ناقص چون حقوق فلسطینیان را بر آورده نمی‌کند، در آینده رنج مردم غزه و به تعویق افتادن هرگونه راه‌حل عادلانه است. به نظر این طرح هم شکست خواهد خورد تا زمانی که جامعه بین‌المللی به جای پذیرش بازی‌های سیاسی، بر حقوق مسلم فلسطینیان برای تعیین سرنوشت خود پای بفشارد. تاریخ نشان داده است که هیچ راه‌حل پایدار بدون به رسمیت شناختن حق حاکمیت فلسطین میسر نخواهد بود موردی که اسرائیل نمی‌خواهد اجازه آن را بدهد. آنچه امروز در غزه می‌گذرد، نه تنها یک تراژدی انسانی، بلکه آزمونی برای وجدان جهانی است. باید دید آیا دنیا شاهد این کودتای نرم خواهد بود یا در برابر این بازی خطرناک سیاسی ایستادگی خواهد کرد. حق حاکمیت فلسطین امری است که اگر تا دیروز صرفا کشورهای عرب و مسلمان منطقه بدان تاکید داشتند؛ اما امروز شاهدیم که دیگر نه کشورهای منطقه خاورمیانه بلکه کشورهای مظطرح اروپایی بدان تاکید دارند که حق حاکمیت فلسطینی‌ها باید به رسمیت شناخته شود. در همین مسیر نیز اقداماتی مثل به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطینی را انجام داده‌اند. اقدامی که با خشم صهیونیست‌ها مواجه شده است. اما این واقعیتی گریزناپذیر است که فلسطین باید به عنوان یک کشور مستقل شناخته شود و مردم آن بتوانند در صلح و آرامش بدون جنگ زندگی کنند. این شاید حداقلی‌ترین خواسته فلسطینی‌ها باشد ؛ اما برای آنها بسیار پر اهمیت و با ارزش است.
حسین کنعانی مقدم
کارشناس روابط بین‌الملل
ارسال نظر