ناترازی برق و چند نکته
ناترازی انرژی اعم از برق و آب و سوخت تبدیل به منظومهای شده که سالهاست سرمایهگذاری در آن متوقف شده. برخی از اینکه تحریم نعمت است، صحبت میکردند و منکر این واقعیات میشدند. اکنون 13 سال است که سرمایهگذاری در کشور منفی است به گونهای که در حوزههای آب، برق و نفت نتوانستهایم سرمایهگذاری کنیم. این درحالی است که مسائل خشکسالی وضعیت را تشدید کرده و تولید 20هزار مگاوات برقآبی از سدهای خوزستان را هم عملا از دست دادهایم از طرفی مصرف هم افزایش پیدا کرده. زمستانها با مشکل گاز روبهرو هستیم چون نتوانستهایم فشارافزایی کنیم. مسیر تولید گاز کشور مرتبا باید افزایش پیدا میکرد چون ما شبکه مصرف را تا روستاها توسعه دادهایم و در فصل زمستان با کمبود گاز مواجهیم. زمانی تا یک میلیارد و 50 میلیون مترمکعب تولید گاز روزانه داشتیم ولی چون فشارافزایی نشده، افت کرده است.
دولت مرحوم رئیسی سکوی فاز 11 را باز کرده و روی فاز 12 بردند به این معنا که ما نمیتوانیم فاز 12 را استفاده کنیم. این درحالی است که باید تکنولوژی جدید فاز 12 را همچنان فعال نگه میداشت. ما در اغلب چاههای نفت و گاز قادر به فشارافزایی نیستیم و یک سوم گاز تولیدشده باید به چاههای نفت تزریق شود تا فشار و بهرهوری چاههای نفت حفظ شود. متاسفانه روند توسعه و افزایش تولید در گاز متوقف شده و در حوزه برق هم چون مشکل گاز داریم، باید مازوت بسوزانیم و هم به دلیل اینکه سدها آب ندارد، تولید برقآبی هم کاهش پیدا کرده است. اکنون شاید حدود 30 هزار مگاوات کسری برق داریم که حدود 30 میلیارد دلار نیاز به سرمایهگذاری دارد و در صورتی که نتوانیم این کار را انجام دهیم، اوضاع در حد مُسَکِن است. تلاش دولت مقبول است که اخیرا به سمت انرژی خورشیدی رفته ولی نمیتواند 30 هزار مگاوات را به این راحتی جایگزین کند. احتمالا اگر همین روند به خوبی ادامه پیداکند شاید امسال تا سال دیگر بتوانند دوهزار مگاوات دیگر اضافه کرد و به حدود پنجهزار مگاوات برق خورشیدی برسند ولی بازهم 25 هزار مگاوات کسری است. در مجموع سه مسئله فشار میآورد؛ عدم سرمایهگذاری، کهنه بودن تاسیسات و تجهیزات و خشکسالی که باعث کاهش تولید برق سدها و آبی شده و البته کندی و تعلل که زودتر از اینها باید سراغ برق خورشیدی میرفتیم. رفع ناترازی نیاز به سرمایهگذاری و تلاش چهار، پنجساله و انتقال تکنولوژی و نوسازی تاسیسات برقی دارد. این کسری باعث میشود که یکبار در دولت مرحوم رئیسی صنعت را از برق محروم کردند و اکنون در دولت دکتر پزشکیان اعتقاد این است که باید تقسیم شود وصنعت هم مربوط به اشتغال و تولید کشور است و اکنون کسری برق بین منازل و صنعت توزیع شده است. راه حل، افزایش تولید با سرمایهگذاری و بهبودی تکنولوژی و نیز بهسازی خطوط انتقال است. وزیر نیرو هم سرانجام اما دیر اعتراف کردند، درحالی که قبلا از اسب زین کرده سخن میگفتند. مسئولان قبلی مرتبا از بانیان وضع موجود سخن میگفتند ولی دولت آقای پزشکیان از مشکلات سخن میگوید. هرچند برخی معتقدند چرا به مشکلات اعتراف میکنید؟ بهتر است که مشکلات را انکار کنید! ولی دکتر پزشکیان با مردم صادق است و واقعیتها را میگوید. واقعیت این است که ما فعلا 30 هزار مگاوات کسری برق داریم و به این سادگی قابل رفع نیست. تحریمها باید رفع شود، سرمایهگذاری انجام شود، فشارافزایی چاههای نفت و گاز صورت بگیرد و البته اگر خشکسالی هم حل شود، ممکن است ظرفیت تولید آبی بالاتر از وضع موجود شود. فراموش نکنیم که مدیریت مصرف هم اصلی جدی و مورد توجه است و نباید از آن غفلت کرد.
سیدمحمود میرلوحی
فعال سیاسی
ارسال نظر