کمالالدین پیرموذن در گفتوگو با «آرمان ملی»:
هیچ راهی جز افزایش مشارکت مدنی نداریم
آرمان ملی- احسان انصاری: آیا شرایط کشور در جنگ12 روزه مورد آسیب شناسی قرار گرفت؟ اگر گرفت چرا نتایج آن در اختیار افکار عمومی قرار نگرفته و اگر نگرفته چرا چنین اتفاقی رخ داده است؟ آیا روند تصمیمگیریها در کشور پس از جنگ12 روزه نیاز به تجدیدنظر و اصلاح سیاستهای اشتباه گذشته ندارد؟

دولت پزشکیان در شرایط دوران پس از جنگ چه تغییر و تحولی در روند مدیریتی خود ایجاد کرده که بتواند با بحرانهای مهم کشور مواجه شود و آنها را حل کند؟ «آرمان ملی» برای پاسخ به این سوالات با کمالالدین پیرموذن نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی گفتوگو کرده است. پیرموذن در این زمینه معتقد است: «کشوری که نیاز به تحول و تغییر دارد باید از همین امروز تحول را آغاز کند. اگر تحول شکل بگیرد تهدیدها خارجی و داخلی نیز از بین میرود و بلکه به فرصت تبدیل میشود. هیچ راهی نیز مشارکت مردم و باز کردن فضا برای حضور مردم در تصمیم گیریهای نظام وجود ندارد. دوران انحصارگرایی و خود حق پنداری به سر آمده و نباید اجازه داد یک اقلیت خاص به روی گروههای سیاسی تیغ بکشند. امروز مردم در برخی زمینهها ناامید هستند و به دنبال این هستند که مدیران جامعه در زندگی آنها تغییر ایجاد کند. نباید این فرصت را از دست داد و اجازه داد مردم بیش از این ناامید شوند. امروز ما در وضعیت بحرانی قرار داریم و عبور از این وضعیت نیز تنها با مشارکت مردم در تصمیمگیریها محقق خواهد شد. ما باید شرایط جنگ12 روزه را آسیب شناسی کنیم تا بهتر بتوانیم مشکلات را حل کنیم و چشم انداز آینده را ترسیم کنیم.» در ادامه ماحصل این گفتوگو را میخوانید.
*به چه میزان برای حفظ انسجام و همبستگی ملی در دوران جنگ12 روزه تلاش شد؟چرا خیلی زود در حال بازگشت به دوران قبل از جنگ هستیم؟
امروز جامعه ایران بیش از همیشه نیاز به تحول دارد و ما باید این نکته را در نظر داشته باشیم که در صورتی که فرصتها استفاده نکنیم این فرصتها در نهای به تهدید تبدیل خواهد شد. ما باید بپذیریم که درد از خودمان است و به همین دلیل درمان هم باید از سوی خودمان انجام شود. اگر تاریخ را مطالعه کنید متوجه خواهد شد که به اندازهای که کشور از نادانان و تندروها ضربه خورده از دشمن خارجی ضربه نخورده است. امروز هم این وضعیت وجود دارد و نادانان و تندروها به شکلی رفتار میکنند که امیدها و فرصتها از بین برود. واقعیت این است که امروز ارادت جای مهارت را در مدیریت کشور گرفته و به همین دلیل نمیتوان با این افراد زیاد به تغییر و حل مشکلات کشور خوشبین بود. یکی از این موارد بحران انرژی است که به جای اینکه به صورت تخصصی و علمی مورد بررسی قرار بگیرد تلاش میکنند دیگران را مقصر جلوه بدهند و مسئولیت آن را نپذیرند. این در حالی است که در همین زمینه کارشناسان و متخصصان از سالها و بلکه دههها قبل هشدارهای لازم را داده بودند که در صورت ادامه این روند کشور با بحران بیآبی و قطعی برق مواجه میشود. با این وجود کسی به این هشدارها توجه نکرد تا کار به جایی برسد که امروز بحران انرژی برای کشور به یک ابربحران تبدیل شده است. آرمانهای انقلاب و امام تعالی و رفاه بیشتر زندگی مردم بود که متأسفانه با برخی تصمیمهای نادرست محقق نشده و بلکه امروز مردم در زندگی خود با چالشهای مهم اقتصادی مواجه هستند.
*در شرایط کنونی کشور با چالشهای مهم داخلی مواجه شده ضمن اینکه خطر جنگ هنوز به صورت کامل از سر کشور برداشته نشده است. آیا در چنین شرایطی نیز میتوان به سمت تغییر و تحول حرکت کرد؟
من معتقدم جلوی ضرر را از هر زمانی بگیرید منفعت است. کشوری که نیاز به تحول و تغییر دارد باید از همین امروز تحول را آغاز کند. اگر تحول شکل بگیرد تهدیدها خارجی و داخلی نیز از بین میرود و بلکه به فرصت تبدیل میشود. هیچ راهی نیز مشارکت مردم و باز کردن فضا برای حضور مردم در تصمیمگیریهای نظام وجود ندارد. دوران انحصارگرایی و خود حقپنداری به سر آمده و نباید اجازه داد یک اقلیت خاص به روی گروههای سیاسی تیغ بکشند. امروز مردم در برخی موضوعات نارضایتی دارند و دنبال این هستند که مدیران جامعه در زندگی آنها تغییر ایجاد کنند. نباید این فرصت را از دست داد و اجازه داد مردم بیش از این ناامید شوند. امروز ما در وضعیت دشوار قرار داریم و عبور از این وضعیت نیز تنها با مشارکت مردم در تصمیمگیریها محقق خواهد شد. ما باید شرایط جنگ 12 روزه را آسیب شناسی کنیم تا بهتر بتوانیم مشکلات را حل کنیم و چشمانداز آینده را ترسیم کنیم. به عنوان نمونه در جنگ12 روزه اتفاقاتی افتاده که لازم است بررسی و علت آن کاملا روشن شود. آیا کسی در این زمینه تحقیق و بررسی کرده که چرا چنین اتفاقی رخ داده است؟ اگر کسی تحقیق کرده چرا نتیجه آن را در اختیار افکار عمومی قرار نمیدهد و اگر تحقیقی صورت نگرفته که باید به حال این نوع مدیریت تأسف خورد. من فکر میکنم ما دوباره پس از آرام شدن فضای جدی به سمت افراط و تفریط در حال حرکت هستیم.
امروز ما در وضعیت دشوار قرار داریم و عبور از این وضعیت نیز تنها با مشارکت مردم در تصمیمگیریها محقق خواهد شد. ما باید شرایط جنگ 12 روزه را آسیب شناسی کنیم تا بهتر بتوانیم مشکلات را حل کنیم
*چرا چنین اتفاقی رخ داده است؟
باید برنامهریزی و آسیب شناسی کرد. این در حالی است که هیچ کدام از این اتفاقات رخ نداده است. امروز باید این پرسش را مطرح کرد که آیا کسی نقاط ضعف ما را در جنگ12 روزه آسیب شناسی کرد؟ آیا کسی به دنبال حل مشکلاتی مانند نفوذ و تقویت پدافند کشور حرکت کرد؟ چرا چنین اتفاقی رخ نداده است؟ چه مسائلی از امنیت و زندگی مردم مهمتر است که کسب به آن توجه نمیکند؟ آیا تصویب لایحه مجازات برای فضای مجازی مشکلی را از کشور حل میکند و یا بلکه مردم را ناراضیتر و مشکلات را بیشتر میکند؟ اگر نام این افراط و تفریط نیست پس چیست؟ در شرایط کنونی کشور از نظر داخلی و خارجی با چالشهای مهمی مواجه است و به همین دلیل همه باید به دولت کمک کنند تا بتواند از این چالشها عبور کند. امروز کشور با چالشهای اقتصادی مواجه است. واحدهای تولیدی مشکلات متعدد دارند. مجلس باید برای این مشکلات راه حل پیدا کند و نه اینکه وقت خود را صرف دعواهای سیاسی و سنگاندازی در مسیر دولت کند. عدم تعامل سازنده با جهان و عدم استفاده از نخبگان در سالهای اخیر چالشهایی زیادی برای کشور به وجود آورده که یکی از آنها مشکلات بینالمللی کشور بوده است. این وضعیت را نیز تمامیت خواهان و خود حقپنداران برای کشور به وجود آوردند که تنها به دنبال اهداف سیاسی و اقتصادی خود بودند. این افراد با رویکرد فراقانونی که داشتند در زمینه داخلی و به خصوص اقتصادی برای کشور چالشآفرین بودند. من معتقدم در چنین شرایطی رخداد هرگونه خطا و لغزشی از نیروهای سیاسی و یا بخشهای دیگر میتواند فاجعه آفرین باشد که هیچ ایرانی شرافتمند و آزاده خواهان آن نیست.
*روند تصمیمگیریها در دولت پزشکیان در دوران پس از جنگ به چه صورت بوده است؟ آیا این روند امیدآفرین بوده است؟
آقای پزشکیان همواره مخالف تندروی بودند و همواره به دنبال این بودند که از همه نیروهای دلسوز کشور استفاده کنند. در شرایط کنونی مردم سه مطالبه جدی یعنی امنیت، عدالت و فراوانی از مسئولان کشور دارند. واقعیت این است که آنچه ملاک عمل مسئولان کشور است قضاوت و رضایت مردم است که در شرایط کنونی این رضایت وجود ندارد و یا اگر دارد کمرنگ است. البته دولت آقای پزشکیان همه تلاش خود را در راستای تحقق مطالبات مردم انجام داده و من فکر میکنم در این زمینه حرف وحدیثی وجود ندارد. آقای پزشکیان به دنبال وحدت و وفاق ملی هستند و تلاش میکنند در شرایط خطیر کنونی که جنگ طلبیها و تنش آفرینیهای آمریکا و متحدانش بیشتر شده رویکرد تعاملی و سازندهای در مدیریت کشور هم در زمینه داخلی و هم بینالمللی در پیش بگیرند. با این وجود رویکردی که ترامپ نسبت به جمهوری اسلامی در پیش گرفته وضعیت ما را در عرصه بینالمللی با چالشهای جدیتری مواجه کرده و وی هر روز تنشآفرینی جدیدی علیه ایران اتخاذ میکند. در چنین شرایطی تندرویهای داخلی نیز مزید علت شده و شرایط را برای دولت پیچیدهتر کرده است. این افراد بیکفایتیهای خودشان را در دولتهای احمدینژاد و سیزدهم فراموش کردهاند که با چه وضعیتی کشور را اداره میکردند و مسبب اصلی مشکلات امروز کشور به شمار میروند. من معتقدم پزشکیان در منش و روش بسیاری از سنتهای دیرپای ناروا را از بین خواهد برد. در چنین شرایطی گروههای مرجع و همۀ کسانی که دغدغۀ اعتلای کشور دارند باید به منظور پایان دهی به رفتارهای غیر قانونی و نامهربانانه افراطیونی که در پشت صحنه میکوشند اهداف خطرناک خود را به دست برخی نهادها به مرحلۀ اجرا درآورند دست بهکار شده و ظرفیتهای خود را به صحنه بیاورند. در چنین شرایط این گروه بیش از این دیگر نخواهند توانست به کشور، نظام و حق حاکمیت ملت لطمه وارد کنند.
ارسال نظر