پیامدهای اقتصادی پاداش مدیریت

 طبق استدلال فاما (1980) کاهش پرداختی به مدیران در قالب پاداش می‌تواند عملکرد مدیر را بهبود بخشیده و به عنوان راهکاری موثر برای ایجاد انگیزه در مدیران ضعیف باشد. در سوی دیگر این احتمال وجود دارد که کاهش پرداختی پاداش مدیرعامل فعلی پاسخ و عکس‌العملی منفی به همراه داشته باشد. قراردادهای پاداش مدیران عموماً بر مبنای روند قیمت سهام و مقادیر سودهای حسابداری منعقد می‌شود. نظریه نمایندگی بیان کردند که صرفاً اتکای به این اقدام‌های عملکردی به عنوان واسطه‌ای برای تلاش‌های غیر قابل کنترل مدیریتی می‌تواند منجر به انگیزه‌های تحریف شده در مدیر شود. به این‌صورت که مدیران اقدام به دستکاری در فعالیت‌های واقعی در راستای پنهان کردن عملکرد ناکارآمد خود شوند. برخی از این اقدام‌ها می‌تواند دستکاری در اقلام تعهدی و مدیریت فعالیت‌های واقعی باشد مانند کاهش غیرعادی در هزینه‌های تحقیق و توسعه در راستای افزایش سودهای گزارش شده در کوتاه‌مدت که به دنبال آن هزینه به سهام‌دار در بلندمدت تحمیل خواهد شد. به دنبال کاهش پرداختی به مدیران، امکان اینکه مدیران تمایل به مدیریت سود داشته باشند افزایش می‌یابد زیرا منجر به بهبود سریع عملکرد شده و دریافتی‌های خود را در قالب پاداش به حالت قبلی برمی‌گردانند. در حالت کلی پیامدهای کاهش پرداختی از بابت پاداش مدیران از جنبه اقدامات مدیر و عملکرد آتی شرکت مشخص نیست.

حسن چناری

کارشناس مالی، بانکی و مدرس دانشگاه