جناب وزیر از آموزش پولدارها دفاع نکنید

کم‌کم سیستم توانمندان در مقابل اکثریت جامعه تقویت شده و نظام آموزش پولی را پر رنگ و پررنگتر می‌نماید. توقع داشتیم وزیر جدید با دعوت از نخبگان دانشگاهی و نظریه پردازان آموزشی با تشکیل اتاق فکر، طراحی و برنامه‌ریزی تحصیلی نظام نوین و سودمندی رقم زند؛ که با یک‌دنیا تاسف نه تنها چنین نشد بلکه سیستم معکوس مطرح شد. جناب وزیر، از ابتدای تاسیس وزارت آموزش و پرورش چه در زمانی که نام وزارت فرهنگ بر این تشکیلات اطلاق می‌شد و چه حالا و بعد، سازمانی فقیر از سرمایه‌گذاری‌های مادی و انسانی همواره از ضعف مالی و نیروی انسانی در رنج بوده و عجیب اینکه ضعف بنیه مالی و امکانات ابزاری و انسانی انگار با خمیره و جوهر سازمانی آن آمیخته شده کمترین توجه را به‌خود جلب نموده است؛ کشورهای پیشرفته از نظر صنعت و اقتصاد مثل ژاپن و آلمان و... به‌رغم تفاوت‌های فرهنگی و نژادی جایگاه‌های شایسته‌ای کسب نمودند. هرکشور علاقه‌مند به رشد و تعالی اول باید نظام آموزشی و تربیتی خود را بر مبانی قدرتمند نظری و عملی قرار دهد.

تبعیض در توزیع امکانات آموزشی و ضعف تربیت نیروی کارآمد یک کشور را از تربیت مفید و علمی سرمایه‌های انسانی محروم نموده و خروج نیروهای انسانی کارآمد را چه در قالب مهاجرت و چه در چارچوب خروج فرارگونه تسریع خواهند نمود. تمرکز آموزگاران مجرب در مدارس یک یا دو منطقه تهران شده و گاهی مدارسی با هزینه‌هایی معادل کانادا و سوئیس فرزندان از طبقات خاص را پذیرفته که در هر یک از این کلاس‌ها حداکثر ۱۰ الی ۱۵ نفر بود. مبلمان لاکچری همراه با تریای بسیار مدرن و رستوران شیک با مدارس انگلیسی رقابت می‌کردند. کلاس‌های فوق برنامه از ورزش‌های نوین و سرگرمی‌های جدید پرکننده اوقات فراغت دانش‌آموزان هستند. این مدارس متعلق به شخصیت‌های تراز اول سیاسی یا همسران آنها بود و از حمایت خاص آنها برخوردار می‌باشند. درصورت برخورد با اینگونه افراد اولین و قوی‌ترین استدلال آنها توان مالی آنها و علاقه‌شان به تحصییل در ایران است.

به عنوان یک رفتارشناس و معلم با چهل سال سابقه تدریس و پژوهش واقعا علاقه‌مند هستم بدانم استدلال وزیر محترم آموزش و پرورش را از حمایت و دفاع از این سیستم پوچ چیست؟ نمی‌دانم آیا وزیر آموزش وپرورش هیچوقت سری به مدارس کپری و زندگی بسیار دشوار مردم یاد شده زده‌اند؟ اگر پاسخ ایشان مثبت است منطق وی در دفاع از این سیستم چیست؟ آیا رقم ۹میلیون بیسواد مطلق در کشور درست است؟ واقعا تعداد بیسوادان چند نفر است؟ آیا می‌توان با شعار، نظام آموزش و پرورش کشور را اداره کرد؟ برنامه‌ریزی ایشان و سیستم تحت نظرشان در مورد آموزش فنی وحرفه‌ای چیست؟