ابعاد اجتماعی تصمیمهای اقتصادی
یکی از موضوعاتی که این روزها بیش از هر زمانی در محافل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، محافل رسمی و غیررسمی اعم از صف نانوایی، مترو، اتوبوس و... صحبت میکنیم، موضوع افزایش قیمت انرژی و به طور خاص بنزین مطرح است و در این مقطع برخی صحبتهای کاندیداهای ریاست جمهوری را مبنی بر اینکه ما افزایش قیمت بنزین نخواهیم داشت و تصمیمی برخلاف میل مردم نخواهیم گرفت را در شبکههای اجتماعی بازنشر میکنند.
تاملی به آنچه در گذشته در این حوزه اتفاق افتاد، خود گویای این است که آثار این نوع تصمیمات را باید از قبل بررسی کنند تا مثل مراحل قبل نشود. گرچه تدبیری که انجام شده مبتنی بر ایجاد سه گروه قیمتی است ولی واقعیت این است که تجربه زیستی این را نشان میدهد از شانزدهم آذرماه تردیدی نکنید که تمام کالاها و خدمات یا اکثر قریب به اتفاق کالاها و خدمات حتی آنها که مربوط به اجرای این مصوبه هستند، نگاهشان همان قیمت بالاتر خواهد بود و اینکه ما با چه معیاری میتوانیم بسنجیم کالا یا خدمتی که ارائه میشود، ملاکش بنزین با کدام رقم است؟ واقعیت این است که ملاک قیمتگذاری در بازار و هر نوع خدمتی همان بالاترین قیمت خواهد بود و اینطور نیست که مبنای 60 لیتر یا 100 لیتر لحاظ شود. این درحالی است که برخی رانندگان 60 لیتر را در یک روز استفاده میکنند و مابقی روزهای ماه را با قیمتهای بالاتر باید تامین کنند. لذا آنچه پیشبینی میکنم که امیدوارم درست نباشد این است که از همان اولین روز ملاک قیمتگذاری تمام کالاها و خدمات همان 5 هزار تومان قیمت بنزین خواهد بود وما هم این را میدانیم که همه چیز را به سوخت گره میزنیم ضمن اینکه تجربه دیگری هم داریم که ناشی از رفتار غیراخلاقی است و برخی کالاهای موجود را ارائه نمیکنند یا یک مرحله قبل از زمان اعلام شده افزایش میدهند و مجدد بعد از اجرا، افزایش میدهند. تبعات این اقدام بهویژه برای اقشار ضعیف و نیازمند و جامعه کارگری و کارمندان غیر از درصد کمی که دهکهای واقعی 9 و 10 هستند، بقیه دهکها بهشدت تحت تاثیر این تصمیم قرار خواهند گرفت. هرچقدر استقلال دولت برای افزایش با توحه به هزینه تولید و واردات ممکن است منطقی باشد ولی آثار آن روی جامعه کارگران و کارمندان خود را نشان خواهد داد؛ آنهم با توجه به آخرین نرخ تورم که بالای 40 درصد است. از این رو به نظر میرسد این افزایش قیمت سوخت همه چیز مرتبط و غیرمرتط را تحتالشعاع قرار خواهد داد و شرایط را برای بازنشستگان، سالمندان، نیازمندان، کارگران و کارمندان سخت خواهد کرد و این میتواند روی کیفیت زندگی مردم، دسترسی به خدمات بهداشت و درمان، کیفیت دسترسی به مواد غذایی اثر منفی خود را بگذارد و این آثار منفی منتج به این شود که افراد زیادی برای دریافت خدمات اجتماعی گسیل خواهند شد. این درحالی است که توان پاسخگویی به این مطالبات و نیازها را نداریم و من به عنوان یک مددکار اجتماعی این نگرانی را احساس میکنم که شرایط برای فقرا سختتر خواهد شد.
سیدحسن موسوی چلک
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران
ارسال نظر