پایان نتانیاهو با دفع افسد به فاسد!
در حالی که خباثت‌های ضد بشری نتانیاهو، هیچ مرزی نمی‌شناسد و وجود منحوسش همچون اسلافش، جز «بمب و موشک و کشتار» ارمغانی برای بشریت ندارد، مهم‌ترین سوالی که امروز باید به آن پاسخ داد، این است که آیا قاعده فقهی دفع افسد به فاسد، می‌تواند به عنوان عامل موثری برای پایان نتانیاهو، مورد استفاده قرار بگیرد یا نه؟ صریح‌تر بگویم که اگر نهایتاً دفع افسدی به نام نتانیاهو تنها با مذاکره با فاسدی همچون ترامپ ممکن باشد، صلاح نظام و ایران و منطقه، چه خواهد بود؟ ایستادگی نظامی یا انعطاف فقهی؟ یا ترکیبی بهنگام از هر دو؟ برای پاسخ به این سوال لازم است ابتدا به تعریف ساده‌ای از مصلحت برسیم تا تبیین قاعده دفع افسد به فاسد، ممکن شود.
ساده‌ترین تعریف مصلحت می‌گوید که باید تحصیل «مقصود شرع» در «حفظ دین، جان، نسل و مالِ مردم»، سرلوحه اقدامات و تصمیمات اجرایی باشد. پس هر چه که دربردارنده تحصیل مقصود شرع باشد، عین مصلحت می‌شود و هر چه از رسیدن به «مقصود شرع» بکاهد و موجب خسارتی بر «حفظ دین، جان، نسل و مالِ مردم» شود، ممانعت از مصلحت تلقی خواهد شد! قاعده دفع افسد به فاسد، دقیقا از دل همین تعریف مصلحت بیرون می‌آید. آنهم در زمانی که محذور میان دو امر پیش می‌آید که یکی فاسد باشد و دیگری افسد. مثلا وقتی در یک مسئله اجتماعی یا سیاسی، محذوراتی بین تامین حق اکثریت در مقابل اقلیت جامعه پیش می‌آید، با وجود آنکه ممکن است ترجیح حقوق اکثریت، منجر به تضییع حقوق اقلیت شود، باید به قاعده دفع افسد به فساد تمکین کرد و بر تامین حقوق اکثریت مبادرت کرد. چرا که این قاعده حتی تا آنجا مورد تاکید فقها قرار گرفته که در تقابل «دو حرام» هم که یکی فاسد و دیگری افسد باشد، تنها راه خلاصی از افسد، «تن دادن» به امر فاسد است، آنهم به حکم عقل و پرهیز از خسارات بیشترِ امر افسد! یکی از مهم‌ترین مصادیق تحقق دفع افسد به فاسد در تاریخ جمهوری اسلامی ایران به زمان فاجعه کشتار حجاج ایرانی در حج سال ۶۶ برمی‌گردد که نظام اسلامی در مقابل دو راهی «تعطیلی کامل حج» یا «توافق با پادشاه وقت عربستان» قرار گرفت که به‌خاطر دفع افسد خطیری به نام «تعطیلی حج»، در آن زمان، راه توافق با عربستان انتخاب شد. اتفاقی که شاید در ابتدا حکم سازش را داشت، ولی نهایتا انجام شد و بعدها به‌خوبی صحت این اقدام تاریخی عیان گردید که نه تنها جلوی تعطیلی حج را در یک حکومت اسلامی گرفت، بلکه بر اتحاد ممالک اسلامی هم علیه رژیم صهیونیستی افزود! امروز رگ حیات نتانیاهو به عدم هر توافقی در منطقه و بالاخص میان «ایران و آمریکا» بستگی دارد و «بمباران میز مذاکرات مسقط» هم ناشی از همین امر مرگ و زندگی برای نتانیاهو بود. البته که این تجاوز صهیونی نه تنها در کشورمان به اهدافش نرسید، بلکه پاسخ محکمی هم از سوی ایرانیان و نظام اسلامی گرفت، ولی توسعه «گفتمان بمباران» صهیونیستی به سایر کشورها نظیر سوریه، مهر تاییدی بر این ادعا زد که تا «نتانیاهو هست، هیچ صلح و توافقی در منطقه، در کار نیست.» با این استدلال می‌توان نتیجه گرفت که هر روز بیشتر ماندن نتانیاهو در منصب قدرت، حکم دفع افسد را برای ایران، منطقه و حتی جهان را دارد و باید چاره‌ای برایش پیدا شود. البته که این چاره‌اندیشی فقط منوط به جمهوری اسلامی ایران نیست و باید به عنوان یک معضل منطقه‌ای و جهانی مورد توجه تمام کشورها قرار بگیرد، چرا که یقینا آتش گفتمان بمباران نتانیاهو - دیر یا زود- دامن ترکیه، عربستان، عراق، لبنان، مصر، اردن، پاکستان و... را هم خواهد گرفت و به تبع آن آمریکا، اروپا، چین و روسیه را هم به باتلاقش، فرو خواهد کشید! جمهوری اسلامی ایران امروز در یک موقعیت تاریخی خطیر قرار گرفته که هم باید انسجام ملی و آمادگی نظامی حداکثری داشته باشد و هم ابتکار عمل دیپلماتیک، تا منجر به پایان نتانیاهو با استفاده از قاعده دفع افسد به فاسد شود. قاعده‌ای که شاید در نگاه اول بسیار سخت و حتی تلخ به نظر برسد، ولی یقینا هرگونه اعلام مذاکره و حتی نمایش توافق حداقلی با ترامپ، می‌تواند آغازی بر پایان نتانیاهو باشد. البته اینبار مذاکره با ترامپ می‌تواند با تکنیک رسانه‌ای خود ترامپ برگزار شود. مذاکره‌ای در فضای«عدم قطعیت» با نمایش «پیشرفت رسانه‌محور» و فارغ از اتکا به هرگونه «نتیجه قطعی و واقعی»، تا به بازنمایی رسانه‌ای موفقیت‌های شکننده، اکتفا شود. یک راهکار پیشنهادی هم برای این نوع مذاکره، اعلام رسانه‌ای «امکان سفر ترامپ به ایران» در صورت «تامین کامل منافع جمهوری اسلامی ایران» در مذاکرات است، البته بدون هیچ قطعیت و امکان واقعی! این مدل مذاکره آغازی بر پایان نتانیاهو خواهد بود، آنهم با جلوداری جمهوری اسلامی ایران و اتکا به قاعده فقهی دفع افسد به فاسد!
محمد محمودی
دبیر سابق پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌ا... هاشمی
ارسال نظر