تحویل سلاح‌های تهاجمی به اوکراین

آرمان ملی آنلاین: اما در واقع تصمیمی بود که پس از ماه‌ها بحث داخلی و گفت‌و‌گو با هم پیمانان اخذ شده است. پس از مدت‌ها فشار ولادیمیر زلینسکی، رئیس جمهور اوکراین به غرب، برای آموزش نیروهایش با جت‌های ساخت آمریکا، سرانجام «جو بایدن» در نشست گروه هفت کشور صنعتی (جی 7) در ژاپن، چراغ سبز موافقت ایالات متحده را روشن کرد.

محاسبات دولت بایدن در سایه این نگرانی بود که چنین اقدامی تنش‌ها با روسیه را می‌تواند تشدید کند. مقامات ایالات متحده همچنین استدلال می‌کردند که آموزش پرواز و پشتیبانی لجستیکی اف- 16 دشوار و زمان‌بر خواهد بود. در ماه فوریه (بهمن) رئیس جمهورآمریکا در مصاحبه با شبکه «ای‌بی‌سی» اصرار داشت که «اوکراین اکنون به اف- 16 نیاز ندارد و در حال حاضر آن را رد می‌کنم». اما علیرغم اینکه دولت آمریکا چشم‌انداز تحویل اف- 16 به اوکراین را در کوتاه مدت کم اهمیت جلوه می‌داد، بحث‌های داخلی در حال داغ شدن بود.

به گفته مقامات آمریکایی، بحث‌های مربوط به جنگنده‌ها، همزمان با دیدار بایدن از اوکراین و لهستان تشدید شد. «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی ایالات متحده در 8 می (18 اردیبهشت) برای گفت‌و‌گو با متحدان بریتانیا، فرانسه و آلمان در مورد اوکراین به لندن سفر کرد و موضوع اف- 16 در رابطه با ارائه آموزش و اینکه کدام کشورها ممکن است مایل به انتقال جت‌ها به اوکراین باشند، در دستور کار قرار گرفت. سالیوان، قبل از ترک لندن، تلفنی با همتایان خود در هلند و لهستان صحبت کرد، هر دو کشوری که اف- 16 دارند و می‌توانند آن را در اختیار اوکراین قرار دهند.

دولت بایدن هنوز در حال بررسی است که آیا مستقیما اف- 16های خود را در اختیار اوکراین قرار دهد یا خیر، زیرا ایالات متحده به تنهایی قادر نخواهد بود ناوگان کامل جنگنده‌هایی که مورد نیاز است، تأمین کند. باید توجه داشت که اف- 16 در درازمدت به اوکراین یک قابلیت کلیدی خواهد داد، اما به تنهایی «تغییرگر بازی» نخواهد بود. البته در مورد جنگنده‌های اف- 16 حاشیه دیگری هم مطرح است، ترکیه درخواست خرید 40 فروند را به ایالات متحده ارائه کرده، اما برخی از اعضای کنگره اعلام کرده‌اند تا زمانی که ترکیه به‌عنوان یکی از اعضای پیمان آتلانتیک شمالی، عضویت سوئد را در ناتو تایید نکند، با این فروش مخالفت می‌کنند.

«رجب طیب اردوغان»، رئیس جمهور ترکیه، سوئد را به حمایت و پناه دادن به اعضای حزب کارگران کردستان یا پ.ک.ک متهم می‌کند و معتقد است تا زمانی که این پشتیبانی‌ها ادامه دارد، آنکارا با عضویت سوئد در ناتو مخالفت می‌کند. اگر اردوغان مخالفت خود را با پیوستن سوئد به ناتو کنار بگذارد، می‌تواند منجر به دریافت اف- 16 های مورد نظر ترکیه شود و در نهایت با آزاد شدن ظرفیت جنگنده‌های قدیمی‌تر، ممکن است به نفع اوکراین تمام شود. اما جت‌های اف- 16 تنها تجهیزات تهاجمی نیست که ممکن است در اختیار اوکراین قرار گیرد.

یکی دیگر از این تسلیحات، سامانه موشکی تاکتیکی ارتش، ATACMS است. این موشک‌ها از وسایل نقلیه «هایمارس» که پیش‌تر به اوکراین فرستاده شده، شلیک می‌شوند. بُرد این موشک‌ها، به 300 کیلومتر می‌رسد.  ATACMS جنگ را می‌تواند تحت تاثیر قرار دهد و هر اینچ از خاک اوکراین را که اکنون در اختیار روسیه است، از جمله کل شبه جزیره کریمه (جنوب شرق اوکراین) را در معرض آتش دقیق قرار می‌دهد. کریمه منطقه تعیین کننده این جنگ است. پایگاه دریایی «سواستوپل»، در منتهی‌الیه جنوب کریمه، محل استقرار ناوگان دریای سیاه روسیه است و به مسکو اجازه می‌دهد تا دسترسی اوکراین به اقیانوس‌ها و مسیرهای کشتیرانی جهان را کنترل کند.

دیگر سلاح تهاجمی که احتمالا در اختیار اوکراین قرار خواهد گرفت، پهپادی به‌نام «عقاب خاکستری» است که می‌تواند چهار موشک «هلفایر» را حمل کند که هر کدام از آنها یک تانک یا خودروی زرهی را نابود می‌کند. اگر همه این تجهیزات نظامی با تمام ظرفیت در اختیار اوکراین قرار گیرد، اینکه روسیه به‌عنوان یک کشور شکست خورده از جنگ خارج شود بسیار دور از انتظار خواهد بود، مسکو به دفعات استفاده از سلاح‌های هسته‌ای در زمانی که نیاز باشد را به غرب یادآوری کرده است.

علیرغم اینکه در ایالات متحده و اروپای غربی، بویژه بریتانیا، افرادی، در انتظار شکست کامل مسکو، نشسته‌اند. برخی دیگر سیاستمداران، راه‌حلی که در آن سرزمین‌های اوکراین به نفع این کشور باز پس گرفته و خروج آبرومندانه روسیه از جنگ تامین شود را جست‌وجو می‌کنند.