مهم‌ترین وظیفه‌ نهادهای حاکمیتی

برخی مسئولان اقتصادی کشور بعد از تجاوز رژیم صهیونیستی و آمریکا در جنگ 12 روزه فرصتی پیدا کرده‌اند و چون جامعه تحت تاثیر شوک قرار گرفت، اقداماتی را که در شرایط معمول با مخالفت‌های جدی روبه‌رو می‌شود، در شرایط شوک ناشی از تجاوز جنگی اعمال کنند. چهار صفر را حذف می‌کنند و از آنطرف برخی صاحبان سرمایه که متصل به نهادهای قدرت هستند، برنج را 80 تومان خریداری کرده و 400 تومان عرضه می‌کنند. این در حالی است که دستگاه قضایی بارها تاکید کرده است که با متخلفان برخورد خواهد کرد. قیمت حبوبات به شدت افزایش یافته و در همین فضای شوک اجتماعی که به وجود آمده، قیمت بسیاری از کالاهای دیگر به طرز بی‌سابقه‌ای رشد کرده است. از سوی دیگر قیمت ارز با جهش ناگهانی بی‌سابقه‌ای مواجه شده است. در چنین حال و هوایی است که آزادسازی اقتصادی در دستور کار قرار می‌گیرد، برنامه‌ای که نه تنها تناسبی با شرایط اقتصادی کنونی ندارد، بلکه در ادامه شرایط ناشی از فضای جنگ 12 روزه، شاهد اضطراب به خاطر احتمال درگیری و افزایش تنش هم هستیم. با همه این مسائل ملاحظه می‌گردد که گفته می‌شود کار برای کارکنان دولت نداریم! همین عبارت داستان مفصلی است که باید در جای دیگری به آن پرداخت. در حالی که در فضای جنگی قرار داریم و نمی‌توانیم تهدیدها را نادیده بگیریم، شاهد این هستیم که سخن از آزادسازی اقتصاد کشور است. به نظر می‌رسد که برخی تصمیم‌ها خواسته یا ناخواسته در هماهنگی با سیاست‌های خصمانه دشمنان قرار گرفته و مجموع اقداماتی که کشور را دربر گرفته، چه کارگزاران داخلی آمریکا و اسرائیل و چه تجاوزهای هماهنگ شده آمریکا، اسرائیل، انگلستان و بعضی از کشورهای همجوار، وقتی که مجموع این التهابات فضای اجتماعی کشور را دربرگرفته، آنوقت سخن از اینکه کارکنان دولت کار برای انجام دادن ندارند، بسیار تاسفبار است و نشان می‌دهد که مردم ما تا چه حد بی‌پناه هستند نسبت به سیاست‌های بخش عمومی. انتظار این است که برای حفظ آرامش روانی جامعه، با در نظر گرفتن منافع عمومی و سازماندهی برای کاهش التهاب‌ها و اضطراب‌های اجتماعی تلاش بیشتری صورت گیرد. برخی رفتارها چنان است که گویی هیچ تهدیدی وجود ندارد. گویی هیچ یک از تهدیدهایی که مدت‌هاست فضای سیاسی کشور را دربر گرفته و رسانه‌های خارجی هم از آن سخن می‌گویند، برخی تصمیم‌گیران و سیاست‌گذاران در قوای سه‌گانه کشور چندان توجه ندارند و انگار اتفاقی نیفتاده است. با همه اینها ملاحظه می‌کنیم که مردم در معرض فشار سنگین صاحبان سرمایه از طریق افزایش قیمت‌ها قرار گرفته‌اند و در کنار چنین فشاری، تهدیدهای خارجی هم جای خود را دارد که همچنان جدی و آشکار است. نباید در این فضای خطیر شاهد کرختی و لَختی در نظام و ساختار تصمیم‌گیری اساسی در هر سه قوه باشیم. نهادهای حاکمیتی باید متوجه باشند که به هیچ صورتی نباید احساس عدم امنیت در بین مردم وجود داشته باشد. این مهم‌ترین وظیفه آنهاست.

حسین راغفر

اقتصاددان