پزشکیان زیر آتش تندروها

بلکه تدبیر و عقلانیت موجود در حاکمیت بر مبنای سنجش شرایط داخلی و بین‌المللی و همچنین بر پایه تامین منافع ملی به سمت اتخاذ تصمیم برای مذاکره و دیپلماسی یا بالعکس عدم مذاکره و رفتن به سمت میدان و جنگ حرکت می‌کند. هر چند که برخی نیز معتقدند که شرایط فعلی یعنی نه جنگ؛ نه مذاکره باید همچنان ادامه داشته باشد و با توجه به شرایط داخلی و بین‌المللی اتخاذ موضع کنیم. اما گویا تندروها و دلواپسان نه تنها در تقابل با مذاکره شمشیر خود را از رو بسته‌اند؛ بلکه به رویکرد سوم یعنی نه جنگ؛ نه مذاکره نیز معتقد نیستند و با دمیدن در آتش شعار‌های تند در جهت ورود به جنگی دیگر فعالیت می‌کنند. اقدامی که در طرف مقابل ترامپ و نتانیاهو از آن اسقبال می‌کنند. حتی چندی پیش نیز برخی تندروها صحبت خروج از NPT را مطرح کرده بودند که برخی آن را چراغ سبز به آمریکا و رژیم صهیونیستی برای اجماع جهانی علیه کشورمان و شروع جنگی دیگر علیه ایران خوانده بودند. حال اینکه اگر هر شخص یا جریانی نخواهد آنچه مدنظر خود را است را به دولت و حاکمیت القا کند و اجازه دهد دولت و حاکمیت بر مبنای منافع ملی تصمیمات مدنظر را اتخاذ کنند کشور در مسیر بهتری قرار خواهد گرفت و از ایجاد برخی خسارت‌ها و هزینه‌ها نیز جلوگیری خواهد شد.

*چرا مذاکره؟

روز یکشنبه بود که رئیس‌جمهور در نشست با مدیران برخی رسانه‌ها در خصوص مذاکره اظهار کرد: «نفت ما را اینها خواستند تحریم کنند که دارند تحریم می‌کنند، خب؛ ما ممکن است ارز کمتری داشته باشیم، باید تحمل کنیم نه اینکه توقع ایجاد کنیم. هم یار طلب کنیم هم سر خواهی، یا باید باور و اعتقاد و استقلال را بخواهی یا اگر استقلال را نمی‌خواهی آن کارها را بکنی ولی استقلال را می‌خواهی خیلی از این چیزها را باید تحمل کنی خیلی چیزهای دیگر را باید تحمل کنید. کسی نگفته وقتی من حرف زدم می‌روم تسلیم می‌شوم، اصلا در ذات ما تسلیم شدن نیست، ولی چه کسی گفته تو بترس از اینکه حرف بزنی. حرف نمی‌زنم، گفت‌وگو نمی‌کنم، خب می‌خواهی چه کار کنی؟ می‌خواهی بجنگی؟ خب آمد و زد؛ الان برویم درست کنیم دوباره می‌آید می‌زند. اینها مسائلی نیست که احساسی برخورد کنیم. ما بدون رضایت و هماهنگی رهبری هیچ کاری نخواهیم کرد حتی اگر مخالف نظر خودم باشد؛ ولی وقتی هماهنگ کردیم بقیه گیر ندهند. آنچه مصلحت کشور و مردم است باید انجام بگیرد». این اظهارات پزشکیان با واکنش‌های مخالف و موافقی همراه شد و هرکسی از ظن خود به این گفته واکنش نشان داد. اما با این حال واقعیت امر بر آن است که هیچکسی خواهان جنگ نیست و در عرصه سیاست نیز جنگ و درگیری را به‌عنوان آخرین راه‌حل ممکن قرار می‌دهند. اما بلعکس مذاکره همواره اولین راه برای رسیدن به تفاهم و توافق بوده و هست و باید تلاش کرد که از مسیر مذاکره با هزینه‌های به مراتب کمتر به توافق و حل و فصل مشکلات رسید. اینکه رئیس‌جمهور از مذاکره می‌گوید نشان می‌دهد که حتی در چنین شرایط حساسی نیز می‌توان به درستی از ظرفیت‌های دیپلماسی برای رسیدن به مقصود استفاده کرد. چرا که اساسا ورود به مذاکره و کاهش تنش برای ایران زمان خریده و فرصت قرارگرفتن در مسیر بهبود شرایط و حل معضلات را ایجاد خواهد کرد.

* حمله به پزشکیان

اظهارات پزشکیان در جمع مدیران رسانه‌ها کافی بود تا مخالفان دولت و تندروها سیل حملات و هجمه‌ها را علیه رئیس‌جمهور راه بیندازند. چنانکه منتقدان و مخالفان دولت این سخنان را نشانه ضعف، انفعال و حتی بی‌کفایتی دانستند. هر چند که شاهد حمایت‌ها نیز از پزشکیان بودیم. چه اینکه کیهان به‌عنوان سردمدار تندروهای علیه دولت نوشت:‌ «آمریکا و اسرائیل، آشکارا به شکست خود در مقابل ایران اعتراف کرده‌اند. آمریکا بعد از این شکست که دریوزگی آتش‌بس را در پی داشت به گدائی مذاکره آمده است و عجیب آنکه برخی از مسئولان کشورمان گدائی آمریکا را «طلبکاری»!  تلقی کرده و فریب دوقطبی جعلی مذاکره و جنگ را خورده‌اند». علی‌اکبر رائفی‌پور سخنران اصولگرا در ایکس نوشت:‌ «با سخنان بی‌سر و ته و سراسر سفسطه؛ مغلطه و تناقض امروز رئیس محترم جمهور؛ به‌نظر می‌رسد باز هم باید منتظر اقدامات بیشتر دشمن بود». حمید رسایی نمایبنده تندرو تهران نیز با اشاره به اظهارات رئیس‌جمهور نوشت: «آیا شخصیتی با این مواضع متناقض که تصویر «ضعف» و «انفعال» و «بیچارگی» و «درماندگی» به دشمن القاء می‌کند و او را به حمله مجدد تشویق می‌کند، کفایت سیاسی برای اداره کشور دارد؟ آقای پزشکیان یا نمی‌داند چه می‌گوید و یا دانسته این حرف‌ها را می‌زند. در هر دو صورت کفایت سیاسی ندارد». فواد ایزدی، کارشناس مسائل بین‌الملل نیز نوشت: «برداشت مقامات آمریکایی از سخنان جناب آقای رئیس‌جمهور این خواهد بود که حمله بعدی به ایران هزینه جدی برای آمریکا نخواهد داشت. یعنی سخنان امروز ایشان احتمال حمله نظامی بعدی به ایران را افزایش داد. اگر این جمله که ما اهل «دعوا» نیستیم مانع جنگ بود حمله قبلی اتفاق نمی‌افتاد». اما در مقابل احمد زیدآبادی در حمایت از رئیس‌جمهور نوشت: «واضح است که صرفِ بیان «ما اهل دعوا نیستیم» نه می‌تواند از وقوع یک جنگ جلوگیری کند و نه سبب آغاز آن شود، زیرا هر جنگی ریشه‌ها، زمینه‌ها و علل و عوامل بسیاری دارد. بیان چنان جمله‌ای، فقط صلح‌طلبی یکطرف داستان را به نمایش می‌گذارد. اما اینکه سخنان آقای پزشکیان «احتمال حمله نظامی را افزایش داده است» واقعا به جوک شبیه است! چرا برخی محافل جریان اصولگرا، بر لزوم به کارگیری زبانی جنگجویانه و تهدیدآمیز از طرف رئیس‌جمهور اصرار دارند؟ اگر تصورشان این است که زبان جنگجویانه و تهدیدآمیز مانع بروز جنگ می‌شود که در این صورت، درکی بچه‌گانه از پدیده جنگ و مناسبات بین‌الملل دارند، اما اگر واقعا مشتاق بروز جنگ دیگری هستند، چه خیری از آن برای مردم و مملکت و حتی خودشان متصورند». صادق الحسینی، اقتصاددان در حمایت نوشت: «پزشکیان حرف‌های بسیار مهم می‌زنه و میگه: «اگر مذاکره نکنیم چکار کنیم؟ حتی هسته‌ای رو دوباره بسازیم دوباره میزنه! مگه دفعه قبل زد کاری تونستیم بکنیم؟» و خصوصا که تاکید میکنه «بدون اجازه رهبری هیچ‌کاری نخواهیم کرد»، حرف‌های مهم و منطقی پزشکیان نشون میده احتمالا لاریجانی اختیار تام گرفته برای مذاکرات با آمریکا و پزشکیان داره با این حرف‌ها راه رو باز میکنه برای کم هزینه شدن مذاکرات در داخل». همچنین رضا رشیدپور مجری معروف هم در واکنش به منتقدان پزشکیان و مذاکره نوشت: «مذاکره چیه؟ بجنگید. باکو رو هم بزنین. زنگزور رو هم پس بگیرین. ماشه لاشه چیه. اروپا عددی نیست. آمریکا هم رو به افوله. شجاع باشین. فقط جنگ. من بستنی هم می‌خوام. ممنون».