وقتی به آسمان شب نگاه می‌کنیم، ستاره‌ها و صورت‌های فلکی آشنا را می‌بینیم که برای هزاران سال قابل مشاهده بوده‌اند. با این حال ستاره‌ها برای همیشه دوام نمی‌آورند. آنها زندگی می‌کنند و می‌میرند، هرچند در مقیاس‌های زمانی بسیار طولانی. اما چقدر طول می‌کشد تا این تغییرات در صورت‌های فلکی قابل مشاهده از روی زمین حس شود؟
هر سه کهکشان کاملا نزدیک به هم قرار دارند، با فاصله تقریبا ۵۰۰ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی «توکان»(Tucana) قرار گرفته‌اند و همان طور که این عکس نشان می‌دهد، آنها به صورت گرانشی با یکدیگر تعامل دارند.
سیاره فراخورشیدی HR ۵۱۸۳b که اولین بار در سال ۲۰۱۹ کشف شد، با سرعتی فوق‌العاده آهسته به دور ستاره خود می‌چرخد، یعنی ۷۴ سال طول می‌کشد تا یک مدار را کامل کند.
در حدود پنج میلیارد سال آینده، خورشید خواهد مرد، با این حال دما و درخشش خورشید با بالا رفتن سن، افزایش خواهد یافت به گونه‌ای که در حدود ۵۰۰ میلیون سال آینده، زمین از خورشید داغ و درخشان در امان نخواهد بود. اما آیا راهی برای نجات سیاره زمین از این سرنوشت مرگبار است؟
تلسکوپ آتی ناسا به نام « نانسی گریس رومن» سیاره های سرگردان و بدون ستاره را در کهکشان راه شیری جستجو می کند.
پژوهشگران فضایی موفق شدند با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب سیاه‌چاله‌ای را در فضا کشف کنند که دورترین سیاه‌چاله کلان جرم فعال تا امروز است.
نتایج تحقیقی تازه نشان می‌دهد که نزدیک به ۹۳ درصد از کهکشان‌هایی که تلسکوپ فضایی «جیمز وب» در بیش از دو سال پرتاب به فضا کشف کرده است، پیش از این شناخته نشده بودند.
محققان دانشگاه کالیفرنیا موفق شدند با کمک حساسیت بالای تلسکوپ جیمز وب کهکشان دوردست و کم نور را کشف کنند.
