«آرمان ملی» چالشهای سیاست داخلی را بررسی می‌کند
الزام به همکاری با پاستور
آرمان ملی- خبرنگار سیاسی: در مسیر رسیدن به توسعه پایدار و حکمرانی موثر که بتواند انتظارات جامعه‌ای مانند ایران را برآورده کند، لازم است تمام ساختارهای نظام سیاسی با یک همگرایی منطقی و معنادار به رخدادهایی که بر زندگی مردم و آینده کشور تأثیر می‌گذارند، نگاه کنند.
همواره تحلیلگران بر این باورند که یکی از چالشهای اساسی جمهوری اسلامی عدم همکاری برخی از نهادها با یکدیگر است. مانند تضادی که برخی دولت‌ها و مجلس‌ها را به لجبازی می‌کشاند. هر برنامه توسعه به‌ویژه طرح‌هایی که گسترده آنها متنوع، پیچیده و با چالش‌هایی همراه است نیازمند آن است که دولت بتواند با تمرکز بر اجرا و بدون مزاحمت یا مداخلات غیرضروری، مسیر خود را بپیماید. این امر زمانی ممکن می‌شود که قوای دیگر و نهادهای موثر، نقش ساختاری و حمایتی خود را شناخته و در چارچوب قانون و انصاف، از دولت پشتیبانی کنند. در این بین مقام رهبری در آخرین بیانات خود بر این نکته تأکید کرده‌اند که «دولت باید توانمند باشد» و «همه باید به دولت کمک کنند تا بتواند وظایف خود را انجام دهد.» بدین معنی که راه پیشرفت کشور جز با وحدت نیت و همکاری درون ساختارهای حکومتی میسر نیست. این تاکیدات می‌رساند که انتقادات سازنده باید در بستر همکاری و همیاری باشد، نه مانع‌تراشی یا رقابت قدرت. در این شرایط، اگر گروه‌هایی که در بدنه حکمرانی یا سیاست فعال هستند، از فشار سیاسی و رفتارهای تقابلی دست بردارند و به‌جای سهم‌خواهی تنش‌زا، با عقلانیت و تدبیر همراه شوند، تا در ادامه میدان برای حرکت دولت با چاشنی همکاری و تعامل بازتر شود. تحرکات طیف تندرو و تلاش برای برهم‌زدن نظم دولت باعث کندی پروژه‌های مهم و ایجاد سردرگمی در روند تصمیم‌گیری می‌شوند. در فضای تعامل و همکاری قوا، چشم‌انداز پیشرفت ملی روشن‌تر شده و اعتماد عمومی به توانایی نظام حکمرانی تقویت خواهد کرد. در این مورد با یکی از تحلیلگران سیاسی گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
تعامل برای توسعه‌یافتگی
مهدی آیتی، تحلیلگر مسائل سیاسی و نماینده ادوار مجلس شورا در واکنش به اینکه چرا سایر قوا باید با دولت برای بهبود شرایط جامعه و شهروندان همکاری کنند، به خبرنگار «آرمان ملی» می‌گوید: «در موضوع حکمرانی کارآمد و اجرای برنامه‌های توسعه، یکی از پیش‌نیازهای اساسی وجود هماهنگی میان قوا و نهادهای اثرگذار در ساختار سیاسی کشور است. تجربه تاریخی و نظریه‌های توسعه نشان می‌‌دهند که بدون یکپارچگی در تصمیم‌گیری و حمایت عملی از دولت به‌عنوان قوه اجرایی، هیچ برنامه توسعه‌ای به نتیجه قابل قبول نخواهد رسید. برنامه توسعه هفتم نیز از همین جنس است. مجموعه‌ای از اهداف، سیاست‌ها و الزامات که تحقق آن وابسته به این است که دولت بتواند بدون مانع‌تراشی و با اتکا به همکاری سایر بخش‌های حاکمیت آن را اجرا کند. از منظر نظریه حکمرانی، دولت به‌عنوان مجری سیاست‌های مصوب، باید از ثبات مدیریتی، انسجام تصمیم‌گیری و پشتیبانی نهادی برخوردار باشد. تصدی‌گری بیش از حد نهادهای بیرونی، سهم‌خواهی سیاسی از دستگاه اجرایی یا اعمال فشار برای انتصاب نیروهای وابسته، نه‌تنها استقلال مدیریتی را تضعیف می‌کند بلکه موجب کاهش کارآمدی، کندی اجرای پروژه‌ها و دوگانگی در سیاست‌گذاری می‌شود. در چنین فضایی، دولت نه به‌عنوان یک ساختار عملیاتی، بلکه به‌همثابه عرصه رقابت گروه‌های سیاسی برای کسب نفوذ تبدیل می‌شود؛ نتیجه این وضعیت، اختلال در پیشبرد اهداف توسعه‌ای و تضعیف اعتماد عمومی است.» او در همین مورد و با تاکید بر همکاری سایر قوا با مجموعه دولت اضافه می‌کند: «نمایندگان مجلس شورا، نهادهای نظارتی و مجموعه‌های سیاسی باید درک کنند که اختلاف‌نظرهای سیاسی یا رقابت‌های جناحی اگر به دخالت در روند اجرایی منجر شود، در نهایت به کاهش بهره‌وری کل نظام حکمرانی می‌انجامد. با این حال، در فضای سیاسی ایران برخی جریان‌ها مانند جبهه پایداری یا جبهه صبح ایران اغلب رویکردی مداخله‌گر نسبت به دولت‌ها داشته‌اند. در یک روند توسعه‌ای پایدار، اصل بر این است که نقد وجود داشته باشد اما حمایت نهادی نیز برقرار باشد. نقد کارشناسی به معنای تضعیف دولت نیست؛ اما سهم‌خواهی، تضعیف تصمیمات اجرایی، یا ایجاد دوگانگی در حکمرانی قطعا مانع توسعه است. اگر گروه‌های سیاسی واقعا دغدغه بهبود کشور را دارند، باید از دولت بخواهند برنامه‌های توسعه‌ای خود را شفاف، دقیق و قابل‌پایش اجرا کند و هم‌زمان با پرهیز از فشارهای سیاسی، اجازه دهند که دولت در برابر نتایج عملکردش پاسخ‌گو باشد. بنابراین، شرط موفقیت برنامه توسعه هفتم و هر برنامه مشابه دیگر، این است که دولت فضای لازم برای اجرای بی‌واسطه و موثر سیاست‌ها را داشته باشد و سایر قوا و جریان‌ها نیز با پذیرش نقش خود در حکمرانی، به‌جای رقابت بی‌ثبات‌کننده، همکاری سازنده را در پیش گیرند.»
حامی دولت باشیم
باتوجه به مخالفانی که دولت در مجلس دارد ولی در بین برخی از طیف‌های سنتی اصولگرا در تلاش برای حمایت از پاستور هستند. در این مورد محمدصالح جوکار، رئیس کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها با اشاره به ناکامی دشمن در دستیابی به اهداف خود، به ایسنا گفت: «برعکس آنچه که دشمن تصور می‌کرد که مثلا بتواند در سایه این تجاوز به اهداف خودش برسد، هیچ‌کدام از این اهداف محقق نشد. حالا به تعبیر خودشان که حضرت آقا هم فرمودند قریب به ۲۰ سال طراحی این جنگ را کرده بودند، ناکام ماندند و شکست خوردند. آن بسیجی بودن ما بود. روحیه بسیجی که دل در گرو این کشور و نظام و انقلاب داشت. بله، این عاملی شد که ما در مقابل این تهاجم گسترده موفق بیرون بیاییم. فلذا حفظ این وحدت بسیار حائز اهمیت است. البته رهبر معظم انقلاب اشاره داشتند که اختلاف سلیقه گروه‌های سیاسی و احزاب هست که وجود دارد و این اختلاف در هر صورت درونی و ذاتی است و باید باشد ولی اساسا برای پیشبرد امور کشور بایستی آن وحدت عملی و انسجام ملی را داشته باشیم. بایستی برای پیشبرد امور کشور حامی دولت بود؛ چرا که دشمن امروز می‌خواهد دولت موفق نباشد و نتواند اقدامات جدی و مؤثری را انجام دهد. با حفظ انتقاد از بعضی مواضع و عملکرد دولت، باید از آن حمایت کرد. اساسا دولت، دولت جمهوری اسلامی است؛ مردم رأی دادند. حمایت از دولت در پیشبرد امور خیلی مؤثر است.»
ارسال نظر