تناقض‌گویی آمریکایی‌ها

 درسوی دیگر اروپایی‌ها قرار دارند و با توجه به نزدیک شدن به موعد پایان عمر قطعنامه 2231، دولت‌های اروپایی 60 روز فرصت دارند که مکانیسم ماشه را فعال کنند و به نظر می‌رسد تروئیکای اروپایی همین اکنون در حال رایزنی و گفت‌وگو با آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها هستند که در این زمینه تصمیم بگیرند. اروپایی‌ها از این موضوع به عنوان ابزار فشار سیاسی به ایران در جهت تحمیل خواسته‌های خود استفاده می‌کنند و آن موضوع توقف غنی‌سازی یا محدودکردن توان موشکی است. از طرف دیگر شاید آمریکایی‌ها بیش از گذشته تناقض‌گویی می‌کنند و با توجه به سیگنال‌های مثبتی که ایران می‌دهد، هیچگونه اظهارنظر قاطع و قطعی درباره چگونگی دور جدید مذاکرات با ایران مطرح نمی‌کنند و صرفا به کلی‌گویی می‌پردازند و از قول ترامپ می‌گویند که ما در حال مذاکره هستیم، ویتکاف هفته آینده گفت‌وگو می‌کند ولی عملا هیچ موضع شفاف و روشنی را در این زمینه اتخاذ نکرده است. اینگونه موضع‌گیری‌ها باعث شده که عملا یک ابهام و عدم قطعیتی ایجاد شود که نتوان گفت شرایط به چه سمت و سویی در حال حرکت است. اینکه آقای عراقچی در نشستی با سفرای خارجی در تهران، مواضع جمهوری اسلامی ایران را شفاف بیان داشته‌اند، تا حدودی نشان می‌دهد که ایران می‌داند که از مذاکرات چه می‌خواهد و در چه شرایطی حاضر به مذاکره است. حالا توپ در زمین آمریکا و اروپایی‌هاست که در مقابل این مواضع شفاف ایران چه رویکردی را می‌خواهند در پیش بگیرند. آقای عراقچی این هشدار را به دولت‌های اروپایی داده‌اند که اگر مکانیسم ماشه را فعال کنند، به منزله اعلام جنگ خواهد بود و ایران را مجبور به اتخاذ تصمیمات سختی خواهد کرد. هرچند هنوز اقداماتی درباره این تصمیمات گرفته نشده است ولی نشان می‌دهد که ایران در شرایطی قرار دارد که حتی اگر سخت‌تر از شرایط فعلی هم باشد، حاضر نیست هیچ امتیازی به اروپایی‌ها درخصوص محدودکردن غنی‌سازی در ایران و یا محدودیت در توان موشکی و بازدارندگی بدهد. اما با توجه به جنگ 12 روزه‌ای که روی داد و غافلگیری که صورت گرفت، نباید به راحتی از کنار هیچ تهدیدی گذشت؛ به‌خصوص اینکه نتانیاهو در داخل با شرایط سختی روبه‌رو است و اتکا به ترامپ نمی‌تواند برایش آزادی عمل به وجود بیاورد. اینکه احتمال دارد دست به اقدام نظامی دیگری بزند را نباید از نظر دور داشت ولی این را هم باید مدنظر قرار دارد که مجموع موضع‌گیری‌هایی که شبکه‌های سیاسی در اروپا و آمریکا طی رویداد جنگ تحمیلی علیه ایران داشته‌اند، نشان می‌دهد که هم آمریکایی‌ها و هم اسرائیلی‌ها به خوبی از توان موشکی و نظامی ایران آگاه شده‌اند و اینکه بخواهند برای بار دیگری این توان را بیازمایند، آنها را در شرایط سخت‌تری قرار خواهد داد. به همین دلیل احتمال اینکه اقدام نظامی دیگری علیه ایران انجام دهند در شرایط فعلی شاید بتوان گفت زیاد نیست ولی قطعا جنگ روانی، اطلاعاتی و سایبری آنها با شدت و حدت بیشتری ادامه خواهد داشت و تلاش می‌کنند در این شرایط هم روایت خودشان را در محدودکردن و ویران‌سازی زیرساخت‌های ایران مطرح کنند و هم اینکه ایران را با این جنگ روانی برای تحمیل خواسته‌های خودشان، تحت فشار مضاعف قرار دهند.

مرتضی مکی

تحلیلگر مسائل بین‌الملل