سیاست ایران در مقابل تروریسم هستهای
جاوید قرباناوغلو تحلیلگر مسائل بینالملل
حوادثی که درحال وقوع است از تازهترین آن که خبر حمله به کشتی اسرائیلی در امارات است و قبلتر از آن، حادثه نطنز گرفته تا هفته قبل که حمله به کشتی ایرانی در سواحل یمن را پشت سر گذاشتیم، همگی نشانههایی مبنی بر این است که اسرائیلیها به دنبال تحریکآمیزی و دامن زدن به بحران هستند تا ایران را وادار به واکنش کنند. درواقع هدف اصلی و غائی اسرائیل عصبانی کردن ایران و وادار کردنش به واکنش علنی و اعلام شده علیه اسرائیل است. هدفی که تاثیر اول آن بر مذاکرات در حال انجام در وین است که تا حدودی با خلل و اشکال مواجه میشود. چون چه بخواهیم چه نخواهیم در تحلیل نهایی، آمریکاییها فارغ از اینکه جمهوریخواهان سر کار باشد یا دموکراتها، طرف اسرائیل هستند و امنیت اسرائیل جزو توافقات و اسناد بالادستی آمریکاست؛ فارغ از اینکه چه رئیسجمهوری در کاخ سفید باشد. درواقع در صورت تشدید بحران، آمریکایی ها ناچار به موضعگیری هستند که خودبهخود تاثیر بر ایران خواهد گذاشت و ایران نسبت به آمریکاییها واکنشی لفظی یا سیاسی نشان خواهد داد که بلافاصله نمود آن در برجام و مذاکرات هستهای خواهد بود. اما هدف اصلی و تاکتیکی اسرائیلیها وارد کردن آمریکاییها به یک اقدام نظامی علیه ایران است. کاری که باراک اوباما زیر بار نرفت و حتی ترامپ با وجود اعمال تحریمهای بسیار شدید به ایران ولی دنبال جنگ با ایران نبود اما اسرائیلیها واقعا دنبال جنگ با ایران هستند. اما چون میدانند خودشان ممکن است محدودیتهایی به لحاظ لجستیکی و امکانات و تبعات بینالمللی دارند، مایلند این بحران را به گونهای مدیریت کنند که اولا ایران شروعکننده باشد یا حداقل اقدامی علیه اسرائیل به صورت علنی انجام دهد که در اینصورت پای آمریکا را لاجرم به بحران میکشند. مسألهای که به نظر میرسد باید هوشیارانه مدیریت کنیم و اکنون به دو فاز باید توجه بیشتر داشته باشیم. یک فاز، امنیتی و اطلاعاتی است که باید در داخل سامان یابیم. این پذیرفته نیست که اسرائیلیها در روز روشن در سرزمین ملی ما، یک دانشمند هستهای را به آن شکل در مسیری مشخص ترور کنند و خسران زیادی وارد سازند و در نطنز برای دومین بار اقدام خرابکارانه انجام دهند که ظاهرا عملیات بزرگی بوده که به نظر میرسد سایبری بودن آن محل تردید است و درواقع یک نفوذ اطلاعاتی است که یک گپ و خلأ شدید اطلاعاتی در مهمترین جایی که قاعدتا باید از بالاترین سطح ایمنی و امنیتی برخوردار باشد، احساس میکنیم. اینکه چه کسی مسئول این مسأله است، اطلاعات است یاکدام دستگاه امنیتی این مسئولیت را برعهده دارد مورد بحث ما نیست و موضوع بحث حاکمیت و نظام است که باید گپهاو خلأهایی که اسرائیلیها در آن نفوذ کردند را پیدا و شناسایی کند و هرچه زودتر اینها را از بین ببرد و ببندد. بنابراین مورد اول، جنگ اطلاعاتی و امنیتی با اسرائیل است که متاسفانه دست بالا را دارند. اما مسأله دوم جنگ از جنس سخت و نظامی است که اسرائیلیها به طور مکرر منافع ما را در سوریه مورد حمله قرار میدهند و به کشتیها حمله میکنند و گفته میشود که ما هم هرازچندگاهی به کشتیهای اسرائیلی حمله میکنیم.
ادامه صفحه 2
ارسال نظر