نمیتوانم رویاهایم را رها کنم
آرمان ملی- هادی حسینینژاد: «رئالیسم جادویی، ترکیبی از واقعیت و افسانه است» و این آمیزه، دقیقا آنجایی عمل میکند که مخاطب در تشخیص مرز بین امر واقعی و غیرواقعی، دچار تردید شود. البته که این صورت قضیه است و آنچه اهمیت داد، چگونگی و چرایی رخ دادن چنین وضعیتی در نوشتار نویسندگان خواهد بود؛ یعنی دقیقا همان عواملی که برخی آثار را از سایرین، متمایز و برجسته میکند. محمدرضا آریانفر (1332-خرمشهر) که انتشار چندین و چند اثر داستانی-نمایشی را در کارنامه دارد، در آخرین رمان منتشر شده خود به نام «شبی که شکسپیر هملت را کشت» -نشر نونوشت- با خلق اجتماعی مغایر با واقعیت –آنقدر که محل زندگیشان بنبستی جادویی است که در هیچ نقشهای درج نشده- و شخصیتهایی که هرکدام به لعنتی اساطیری گرفتارند، در صورتبندی واقعیتهای جادویی مبادرت ورزیده است؛ داستانی که البته به گفته او، بیشتر ریشه در ناخودآگاه، تجربههای زیستی و تاثیرپذیری از قصهها و روایتهای عامیانه ریشه داشته. مشروح این گپ و گفت را در ادامه از نظر میگذرانید.
کد خبر: 1122356 تاریخ انتشار : 1403/03/20
