رأی ها باید به جای رأس ها قرار بگیرد

«آرمان ملی» برای پاسخ به این سوالات و بررسی مهم ترین مولفه های انتخابات مجلس دوازدهم با فریده اولادقباد ،نماینده سابق مجلس شورای اسلامی گفت وگو کرده است. اولادقباد در این زمینه معتقد است:« صحبت از خودشان، آنها و دیگری در فضای گفتمانی انتخابات توسط شهروندان زمینه‌ساز خدشه وارد شدن بر اصل یکپارچگی و انسجام و اعتماد اجتماعی است.

صحبت‌ها و گفتمانی که در فرایند رابطه دوسویه دولت – ملت پدیدار گشته است و نادیده انگاشتن آن و یا گذر کردن و پیاده‌سازی سیاست‌ها و رویکردهای فرمایشی یقیناً می‌تواند این خراش را به زخمی بدل سازد که درمان آن هزینه‌های بسیار بیشتری را بر دوش دولت-ملت قرار خواهد داد و آنچه که لازمه ارتقا و انسجام اجتماعی و بالتبع سرآمد و حاصل آن رفاه اجتماعی در همه ابعاد زندگی شهروندان است را مکدر سازد. در این خصوص، لوین بیان می‌کند که چنانچه فرد از نظام سیاسی که در آن زیست می‌کند احساس انفصال کند، دخالت خود را اثربخش نمی‌بیند». 

وی می افزاید:«سرلوحه قراردادن اصول برشمرده شده در قانون اساسی در موضوع مشارکت حقیقی و واقعی همه آحاد جامعه گامی در راستای نزدیکی خودی و دیگری در این فضای گفتمانی است. آنچه که در اصل ششم قانون اساسی کشور بر آن تصریح شده مبنی بر اینکه در جمهوری اسلامی ایران امور کشور باید به اتکا آرای عمومی اداره شود، از راه انتخاب رئیس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شورا‌ها و نظایر اینها، یا از راه همه‌‌پرسی در مواردی که در اصول دیگر این قانون معین می‌گردد.

در اصل پنجاه و ششم نیز بیان گردیده که حاکمیت مطلق بر جهان و انسان از آن خداست و هم او، انسان را بر سرنوشت اجتماعی خویش حاکم ساخته است. هیچ‌کس نمی‌تواند این حق الهی را از انسان سلب کند یا در خدمت منافع فرد یا گروهی خاص قرار دهد. از این رو گستردن فضای انتخابات برای مردم و همه آحاد جامعه را باید ملاک نظر در هر انتخاباتی قرار داد تا آنچه که در قانون اساسی بر آن صحه گذارده شده و مورد تأیید 98 درصد اعضای جامعه در شروع مسیر بوده است بعد از گذشت بیش از چهار دهه کما فی السابق بتواند تأیید حداکثری را کسب نماید و نتیجتاً آنگونه که دکتر شریعتی بیان داشتند با قرار دادن رأی‌ها بجای رأس‌ها، بتوان یکپارچگی و انسجام اجتماعی دولت – ملت را روز به روز عمیق‌تر گردانید.»