آفت «شبکه نمایش خانگی» دستمزدهای نجومی است

کارگردان مجموعه «دردسرهای شیرین» گفت: دستمزدهای نجومی «شبکه نمایش خانگی» آفتی است که باید فکری به‌حال آن کرد و این موضوعی ضربه‌زننده برای سینما و صنعت تصویر است. سهیل موفق در گفت‌وگو با «ایرنا» بیان کرد: کرونا تاثیرات زیادی در کار ما برجا گذاشت؛ به‌شخصه این موضوع بر کارم اثر داشت به این شکل که پیش از همه‌گیری کرونا درخواست پروانه ساخت فیلم جدیدی را داده بودم که از همان زمان تا به همین امروز کار خوابید. این کارگردان در پاسخ به این پرسش که چرا به‌رغم کمرنگ‌شدن داستان کرونا و بازگشایی سینماها با ظرفیت صددرصدی، همچنان شاهد رکود در سینما هستیم، اظهارداشت: این موضوع 2 دلیل واضح دارد؛ همچنان که اقتصاد در این دوسال در همه جنبه‌ها تضعیف شد، حوزه فیلمسازی هم از این موضوع استثنا نبود و نیست و بر آن اثر گذاشت و دلیل دیگر اینکه در این مدت تمرکز تهیه‌کنندگان، تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران به‌سمت ویدئورسانه و پلتفرم‌ها رفت و کم‌کم شاهد بودیم که همه اسامی بزرگ و کوچک سینمایی ما به سمت پلتفرم‌ها رفته‌اند. موفق خاطرنشان کرد: حدود ۵ سال پیش درمورد سینمای کودک صحبت کردم و آن زمان این دل‌نگرانی را داشتم که به شیوه مرسوم پیش‌رفتن موجب رکود مضاعف سینمای کودک خواهد شد و امسال سالی بود که اصلا فیلم کودک نداشتیم و این بسیار بد بود. کارگردان فیلم سینمایی «پاستاریونی» (۱۳۹۷) در پاسخ به این پرسش که چرا فیلم‌های کمدی فروشی بسیار با اختلاف نسبت به سایر محتواها دارند، تصریح کرد: دلیل این موضوع در جامعه ما و ابعاد سبد خانواده‌های ماست که ترجیح می‌دهند وقتی بودجه‌ای اندک برای رفتن به سینما دارند آن را بگذارند و به دیدن یک فیلم خانوادگی بروند که آنان را شاد می‌کند. وی افزود: وقتی مردم در فشار هستند ترجیح می‌دهند یکی دو ساعتی که با خانواده در سینما هستند به چیزی فکر نکنند و برای دقایقی شاد باشند و به همین دلیل کمدی- اجتماعی طرفدار بیشتری دارد. موفق تاکیدکرد: از دیگر سو امروز وضعیت اقتصادی به این سمت پیش رفته که مردم در خانه بنشینند و فیلم‌ها را در پلتفرم‌ها ببینند. کارگردان فیلم سینمایی شکلاتی (۱۳۹۵) در پاسخ به این پرسش که دستمزدهای نجومی در تولیدات شبکه نمایش خانگی که توقعاتی را در بین بازیگران ایجاد کرده، چه مشکلاتی را برای فیلمسازان ایجاد کرده است، یادآور شد: این موضوعی است که بزرگواران عرصه سینما مدت‌هاست درباره آن حرف می‌زنند و به‌نظرم حقیقتا یک آفت است که باید فکری به حال آن کرد.
تک ‌ژانری ایرادی ندارد
وی افزود: فیلمسازان مستقل و کسانی‌که سرمایه محدودی در اختیارشان هست و از سوی دیگر تولیدکنندگان محتوا در ژانرهایی که اقبال کمتری نسبت به آنها در مخاطب وجود دارد، وقتی به سراغ دوستان بازیگر و سوپراستارمان می‌روند چون پیشنهادات اغواکننده و درجه یک به لحاظ مالی در شرایط اقتصادی حال حاضر ندارند، این چهره‌ها راضی به همکاری و همراهی‌ای نمی‌شوند. به همین دلیل فیلمسازان مستقل با بودجه محدود که خواهان تجربه سینما به شکلی تجربی‌تر هستنند، وسع‌شان به این همکاری نمی‌رسد و این موضوعی ضربه‌زننده برای سینما و صنعت تصویر است. موفق ادامه داد: این موضوع به‌صورت غیرمستقیم به جریان اقبال از کمدی‌ها دامن می‌زند چرا که کمدی‌ها بعضا هزینه‌هایشان با سودکلانی بازمی‌گردد و این یک رویه شده است که بسیاری از کارگردانان و بازیگران، تهیه‌کنندگان و تولیدکنندگانی که ما فکرش را هم نمی‌کردیم یک روزی ژانر خودشان را ترک کنند. موفق در توضیح این مطلب که تک‌ژانری‌شدن سینمای ایران موضوعی قابل تامل است، بیان کرد: این موضوع در ذات خود ایرادی ندارد چرا که یک فیلمساز و تهیه‌کننده باید همه جنس ژانری را تجربه و کار کند اما اینکه همه تمرکزها به سمت شکلی خاص از سینما (کمدی- اجتماعی) گرایش پیدا کند بعدها آسیب فراوانی ایجاد می‌کند؛ ضمن اینکه اسمی که از جنش و مضمون سینمای ایران در سطح جهانی وجود داشته را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. موفق در توضیح فعالیت سینمایی خود تصریح کرد: به‌تازگی سریال نوروزی سیما دردسرهای شیرین را به اتمام رسانده‌ام که ۱۳ قسمت بود و پخش آن به اتمام رسیده و قرار است که بازپخش آن در شبکه تماشا روی آنتن برود اما کار سینمایی‌ام همان کاری بود که اشاره کردم و در دوران کرونا به محاق فراموشی رفت. وی اظهارداشت: سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده هم در این میان حق دارد چرا که فکر می‌کند وقتی این فیلم را با تو بسازم چه زمانی اکران می‌شود؟ چگونه اکران می‌شود؟ البته به‌تازگی اکران دوباره جریان یافته و خوشبختانه فیلم‌های کمدی جریان گیشه را مجدد راه انداخته است. امیدوار پیرو این داغ‌شدن گیشه در سینمای کمدی فیلم‌ها در ژانرها دیگر هم ساخته شوند و همه با هم دور سفره سینما و صنعت تصویر ارتزاق کنیم. این کارگردان بیان کرد: دیدی که به‌شخصه به کمدی دارم یک خانوادگی سالم است که یک خانواده با بچه کوچکشان هم بتوانند راحت بنشینند و آن را تماشا کنند و محتوا و قصه فیلم هم به‌صورتی باشد که بینندگان راضی از سالن سینما بیرون بیایند.