توسعه و روابط بینالمللی
لازم به ذکر است که شرایط داخلی کشورها در عصر کنونی مستقیما به سیاست خارجه اعمالی کشورها باز میگردد. طبق سند چشمانداز توسعه، ایران اکنون باید خود را بهعنوان قدرت اول اقتصادی و نظامی منطقه معرفی میکرد ولی میبینیم که در بسیاری از حوزهها چالشهای زیادی داریم.
با این وجود ما باید در خصوص چگونگی توسعه یافتگی برنامههای جدیتری داشته باشیم که یکی از این راهکارها ارتباط با جامعه بینالمللی است. اکنون که شرایط بینالمللی و منطقهای کشور حساستر شده و کمبودها و ناترازیها، نارضایتی جامعه را افزایش داده است، بخشی از مشکلات ما در دیپلماسی به سیاستهای طراحی شده توسط دشمن باز میگردد ولی توجه داشته باشید که سهم زیادی از این چالشها به روابط بینالمللی ما باز میگردد. گاهی پیش میآید که ما دور خود حصار میکشیم و ارتباطمان را با دنیا محدود میکنیم. تحرک دستگاه دیپلماسی در حوزه روابط بینالملل با کشورهای مختلف کم است و همین میشود که چالشهای زیادی را مشاهده میکنیم. شرایط دنیا بهگونهای است که کشورهای زیادی علیه ما منسجم شدهاند. به نظرم اگر در حوزه سیاست خارجی تجدید نظر نکنیم، وضعیت روزبهروز سختتر میشود و به همان نسبت، مسیر رسیدن به مذاکره دشوارتر. برای غلبه بر این چالش لازم است نگاه خود را به کشورهای مختلف بر اساس واقعیتها تنظیم کنیم. در عرصه سیاست خارجی و روابط اقتصادی در عرصه بینالمللی باید با کشورهای مختلف ارتباط داشته باشیم تا بتوانیم منافع ملی خود را تامین کنیم. حالا که در جریان دور جدید مذاکرهها هستیم باید به این موضوع اشاره کنم که به هر حال هرچه قدر مذاکره نکنیم، شرایط سختتر میشود و اگر وضعیت همین طور ادامه یابد آینده غیر قابل پیشبینی خواهد بود. البته این را هم بگویم که ایران با گسترش ارتباطات منطقهای توانسته است قدری تحریم را به چالش بکشد اما واقعیت این است که به هر حال هنوز تحریمها بر اقتصاد ایران اثر دارد و نمیتوان انکار کرد.
* جواد آرینمنش
تحلیلگر مسائل سیاسی
ارسال نظر