3 ماه بعد / تکلیف کارگران بیکار شده داروگر چیست؟

سه ماه پیش بود که خبری در حوزه کارگری منتشر شد که البته تنه‌ای شدید به اقتصاد و وضعیت بغرنج کارخانه‌ها و تولیدات در ایران هم می‌زد؛ داروگر این برند نام آشنا و نوستالژیک تعطیل شد. مسئولان ‌کانون عالی شوراهای‌اسلامی کار کشور دلیل این تعطیلی را اینطور اعلام کردند که شرکت داروگر به دلیل اختلاف‌هایی که با اداره مالیات پیدا کرده و بسته شدن حساب‌هایش تعطیل شده. آنها توضیح دادند که کارفرما به این بهانه شروع به اخراج تعداد زیادی از کارگران خود کرده و هلدینگ داروگر با مجموعه مافوق خود به بخش خصوصی واگذار شده ضمن اینکه طی سال‌های گذشته هم دچار مشکلاتی بوده. با این حال و در روز دهم خرداد ماه، داروگر هنوز نرفته، بازگشت و لااقل خبرها این را می‌گفتند. در این تاریخ، علی خدایی، نایب‌رئیس کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور گفت که پلمب کارخانه داروگر باز شده و کارگران اخراجی به محل کار خود بازگشته‌اند. بعد هم دیگر خبری جدی درباره داروگر منتشر نشد تا همین روز گذشته که گزارشی از بلاتکلیفی کارگران تعدیلی «داروگر تهران» در رسانه‌ها منتشر شد با این خبر تکمیلی که روند پی‌گیری پرونده کارگران طولانی شده است.

حدود سه ماه از بلاتکلیفی شغلی نزدیک به ۵۰کارگر تعدیلی کارخانه داروگر تهران می‌گذرد و طبق گزارش کارگران؛ فعالیت این کارخانه با ۳۳کارگر همچنان ادامه دارد. کارگران تعدیلی نیز در خارج از کارخانه پیگیر وصول مطالبات خود هستند.

خبرگزاری کار ایران بااعلام این خبر نوشت: جمعی از «کارگران بیکار شده داروگر تهران» خواستار مشخص شدن وضعیت شغلی و وصول مطالبات خود شدند.

درمانده از تامین معیشت

کارخانه داروگر تهران که در کیلومتر ۱۷جاده قدیم تهران به کرج واقع شده، از روزهای نخست خرداد ماه سال جاری به دلیل مشکلات مالی برای چندمین بار به حالت تعطیلی موقت درآمد، بنابراین کارگران شاغل در آن؛ قبل و بعد از تعطیلی؛ طی چند مرحله تعدیل و بیکار شدند که در نهایت حدود ۵۰کارگر با سوابق حداقل ۱۰ و حداکثر ۲۵ سال با ثبت شکایت در سامانه جامع روابط کار پیگیر مطالبات خود هستند.

یکی از کارگران داروگر تهران، می‌گوید: هر چند کارفرما فعالیت کارخانه را بعد از چندین مرحله وقفه از سر گرفت اما تعداد کمی (حدود ۳۳ نفر) از کارگران به کار سابق خود بازگشتند و هم اکنون حدود ۵۰ کارگر دیگر در بیرون از کارخانه پیگیر بازگشت به کار و وصول مطالبات خود هستند.

او مشکل بیکاری خود را اینگونه تشریح می‌کند که در حدود سه ماهی‌ که بیکار بوده‌ام در جست‌وجوی کار به واحدهای صنعتی و خدماتی زیادی مراجعه کرده‌ام اما به دلیل شرایط سنی‌ام؛ تا این لحظه هیچ کاری برای من و شمار دیگری از همکارانم پیدا نشده است.

این کارگر با اشاره به اینکه با رفع کامل مشکلات کارخانه داروگر تهران، حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰کارگر به صورت مستقیم مشغول به کار خواهند شد، ادامه می‌دهد: کارگرانی که در بیرون کارخانه در انتظار کار هستند، مشکلات معیشتی زیادی دارند. فقط تعداد معدودی با انجام کارهایی نظیر دستفروشی، مسافرکشی و نگهبانی واحدهای تولیدی و مسکونی؛ معیشت خود را تامین می‌کنند اما بقیه هنوز نتوانسته‌اند برای خود شغلی پیدا کنند.

او می‌گوید: «درحالی من و سایر همکارانم به دنبال ایجاد شرایط برای بازگشت به کار هستیم که مسئولان استانی می‌توانند مشکلات مالی این کارخانه را برطرف کنند. اما مدیریت شرکت داروگر در شرایطی که به دلیل مشکلات اقتصادی حتی قادر به پرداخت دستمزد کارگران موجود نیست اعلام کرده؛ کارگرانی می‌توانند به کارخانه بازگردند که شرایط نامناسب مالی کارخانه را بپذیرند.»

این کارگر با ابراز تاسف از بی‌توجهی مسئولان استان تهران در پیگیری وضعیت کارگران شاغل و بیکار شده شرکت داروگر تهران، توضیح می‌دهد که «در حال حاضر دو خط شامپو کوزه‌ای و مایع ظرفشویی ریکا فعالیت خود را آغاز کرده و ما انتظار داریم کارفرما مطالبات کارگرانی که سال‌های عمر خود را در این کارخانه سپری کرده‌اند را زودتر پرداخت کند.»

بر اساس آنچه او می‌گوید: هر یک از کارگران تعدیل شده داروگر با حداقل ۱۰ یا حداکثر ۲۵ سال سابقه کار در آستانه بازنشستگی هستند اما به دلیل عدم تسویه حساب و فاصله بیمه‌ای که بعد از بیکاری در سوابق بیمه‌ای آن‌ها ایجاد شده، امکان بازنشسته شدن برایشان فراهم نمی‌شود.

کارگران از طولانی شدن روند پیگیری پرونده‌شان در سامانه جامع روابط کار انتقاد دارند و می‌گویند که بعد از سه ماه بیکاری هنوز هیچیک از کارگران تحت پوشش بیمه بیکاری قرار نگرفته‌اند. به گفته آن‌ها «با اعتراضات مکرر کارفرما، مسیر احقاق حق کارگران اخراجی داروگر طولانی شده است. کارگران مطالبات سنواتی، اضافه کار، حق مرخصی‌های چندین ماهه و دست‌کم ۱۰ ماه حق بیمه پرداخت نشده طلبکارند که مسیر طولانی رسیدگی به پرونده‌های کارگری آن‌ها را مستاصل کرده است.»