ضرورت تقویت انسجام ملی
در زمانی که کشور با تهاجم نظامی ناگهانی رژیم صهیونی اسرائیل مواجه شد همچنان که انتظار می‌رفت وهمه ملاحظه کردیم یک همصدایی واحد و هماهنگ و وحدت نظر و همبستگی ملی بین همه گروه‌های سیاسی و اجتماعی کشور ایجاد شد به طوری که پیشبران تشکل‌های سیاسی و اجتماعی اعلامیه‌های متعددی برای بسیج مردم و مقابله با دشمن خارجی صادر و طرفدارانشان و همه مردم را دعوت به مشارکت و همراهی با مدافعان وطن کردند و اعلام نمودند که اکنون زمان همبستگی برای دفاع از کشور و وفاق ملی است.
این امری طبیعی است و همه می‌دانند برای تعامل با جهان، توسعه و پیشرفت و سبک اداره کشور و رسیدن به رفاه همه مردم تنها یک شیوه و روش واحد وجود ندارد بلکه دیدگاه‌های متنوعی برای توانمند‌سازی کشور و رشد وتوسعه و تحقق رفاه وخوشبختی مردم مطرح و قابل اجرا است. اگر چه بحمدا... اکنون آتش‌بس برقرار و درگیری‌ها خاتمه یافته است انشاءا... به یک تفاهم و توافق برای تعاملات با جهان برسیم و خواهیم رسید اما ابتدا بپذیریم که ضرورت اساسی وجود دارد به نقطه ضعف‌های احتمالی در حوزه‌های اطلاعاتی و امنیتی پی ببریم و برای بازبینی و اصلاح آن سریعا برنامه‌ریزی و اقدام کنیم تا هیچ کشوری به خود اجازه ندهد و نتواند به حریم امن ما نفوذ کند موضوع مهم دیگر آن است که این یکدستی و وحدت نظر که در همه اقشار جامعه و گروه‌های فکری وسیاسی به‌وجود آمده است و همه جهان متوجه آن شدند بسیار ارزشمند است زیرا با وجود تفاوت نظر ودیدگاه‌ها آنجا که مساله امنیت ملی کشور مطرح می‌شود همه یک صدا فریاد ایران ایران سر می‌دهند و منافع شخصی و گروهی کنار گذاشته می‌شود. پس این انسجام حاصل شده را با توجه به واقعیت‌های جهان امروز و توسعه دیدگاه‌ها پاس داریم و بزرگ شماریم و برای تر‌ویج و پایداری آن به دور از تنگ نظری و خودخواهی، از هیچ تلاش و کوششی فروگذار نکنیم. موضوع مهم دیگر آنکه در جریان این جنگ ناخواسته، غیر منتظره و تحمیلی متاسفانه علاوه بر شهادت تعدادی از فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای و مردم عادی آسیب‌های زیادی به برخی از تاسیسات ملی، تجهیزات و امکانات کشور و محل زندگی مردم وارد شد که باید بازسازی و ترمیم گردد که نیازمند تامین منابع مالی فراوان و مشارکت دولت و مردم است. نکته دیگر آنکه در جریان هر نوع جنگ و در‌گیری گروه‌های آسیب‌پذیر و کم‌برخوردار جامعه که تعدادشان نیز کم نیست، اولین اقشاری هستند که گذران زندگی و معیشت روزمره آنها دچار مشکل و ضعف می‌شود ضمن آنکه به لحاظ بهداشت روانی هم بیش‌ترین آسیب را می‌بینند. لذا ضرورت دارد نهادهای مدنی و تشکل‌های اجتماعی و مردم‌نهاد در وضعیت حادث شده، بیش از گذشته به صورت ویژه در کنار دولت بدون هیچ تاخیری به حمایت و پشتیبانی و همیاری مالی و اجتماعی از این عزیزان بپردازند و با توجه به افزایش قیمت‌ها و هزینه‌های زندگی به خصوص گران شدن داروها از هیچ حمایت و اقدامی فروگذار نکنند.
نبی‌اله عشقی‌ثانی
فعال اجتماعی
ارسال نظر