هدف اصلی شکستن هیمنه آمریکا بود

علاوه بر آن صبح روز 13 آبان سال 1357 دانش‌آموزان که مبارزه و اعتراض ضد نظام شاه وظیفه خود می‌دانستند و شور و حال دیگری داشتند، برای اعتراض به حکومت پهلوی مدارس را تعطیل کرده و به سمت دانشگاه تهران تجمع حرکت کرده تا صدای اعتراض خود را به گوش شاه و حامیانش برسانند. دانش‌آموزان همراه دانشجویان و گروه‌های دیگری از مردم در دانشگاه اجتماع کردند. ماموران حکومت برای اینکه اعتراض‌کنندگان را پراکنده سازند، ساعت 11 صبح همان روز گاز اشک‌آور زده اما بازهم صدای دانش‌آموزان و شعارهایشان بلندتر شد، به همین خاطر ماموران شروع به تیراندازی  کرده و 56 جوان و نوجوان را به شهادت رسانده و برخی را مجروح کردند. یکی از وقایع آن روز تسخیر سفارت آمریکا بود. دانشجویان دانشگاه‌های تهران، پلی‌تکنیک، صنعتی‌شریف، شهید بهشتی و ... تصمیم به اشغال سفارت آمریکا گرفتند و طی یک راهپیمایی تا سفارت آمریکا از دیوارهای سفارت بالا رفته و سفارت را به تصرف کامل درآوردند. دانشجویان پیرو خط امام در روز 13 آبان در سال 1358 آخرین امید آمریکا برای ایجاد خلل در عزم و خواست مردم را ناامید کردند. آمریکایی‌ها هنگام تسخیر سفارت بسیاری از اسناد دخالت‌ها و تجاوزات خود را نابود کردند اما پس از تسخیر سفارت این اسناد چاپ شده و در اختیار همگان قرار گرفت.

*تسخیر سفارت آمریکا به روایت معصومه ابتکار

معصومه ابتکار یکی از دانشجویان پیرو خط امام بود که نامش با تسخیر سفارت آمریکا گره خورده است. او هدف اصلی از این اقدام را شکستن هیمنه آمریکا عنوان و به آرمان ملی گفت: «آن روز ما دانشجویان این بحث را داشتیم که چگونه می‌شود با امپریالیسم جهانی مبارزه کرد و چه کار کنیم که انقلاب ما نیز همچون خیلی از انقلاب‌های جهان پس از چندی ساقط نشود و یا از مسیر اصلی‌اش منحرف نگردد؟ در این زمان بین دانشجویان مسلمان این بحث شکل گرفت که وظیفه ما چیست، بنشینیم و نظاره‌گر باشیم یا بازیگر بوده و نقش ایفا کنیم. دانشجویانی از 6 دانشگاه این تصمیم را گرفتند که شامل اعضای دفتر تحکیم وحدت و ساختار دانشجویی همراه با انقلاب بود. البته همه دانشجویان موافق این حرکت نبودند و همانطور که در گذشته هم گفته بودم برخی دانشجویان دانشگاه‌های علم و صنعت و تربیت معلم موافق تسخیر سفارت آمریکا نبودند که آقای احمدی‌نژاد یکی از آنها بود. وی درباره تصمیم سایر دانشجویان توضیح داد: دانشجویان در موضوع تسخیر اتفاق نظر داشتند و پس از بحث و بررسی ابعاد کار به این نتیجه رسیدند که بهترین کار تسخیر چند ساعته سفارت آمریکا البته بدون درگیری و تنش است. پس از تصمیم نهایی بود که این موضوع به اطلاع سایر دانشجویان هم رسید. وی با اشاره به اینکه هدف دانشجویان از تسخیر لانه جاسوسی، ممانعت از کودتا علیه انقلاب و اقداماتی بود که به انقلاب ضربه می‌زند، او  واژه «از دیوار بالارفتن دانشجویان» را به نقد می‌کشد و توضیح می‌دهد: از دیوار بالارفتن صحیح نیست. به‌عنوان نمونه من به‌عنوان فردی که به زبان خارجی تسلط دارد، به همکاری با دانشجویان پرداختم. ابتکار به برخی تحریف‌ها در ماجرای 13 آبان اشاره و تاکید می‌کند: دانشجویان  تسخیر کننده سفارت به‌دنبال ستیز نبودند اما متاسفانه برخی رسانه‌های خارجی از آنها به این عنوان و نه دانشجو یاد کردند. هیچکدام از دانشجویان در آن روز مسلح نبودند. برای جلوگیری از این انحراف‌ها که از سوی خارجی‌ها بود، کتاب Takeover in Tehran  را نوشتم. بخش اول خاطرات که من نبودم، تا روز سوم خاطرات همسرم و از روز سوم به بعد خاطرات خودم است. این کتاب خیلی مورد توجه مقام معظم رهبری قرار گرفت. همزمان این کتاب را به‌عنوان «تسخیر» چاپ کردیم که انتشارات روزنامه اطلاعات آن را منتشر کرد. وی درباره نتایج این تسخیر می‌گوید: اقدام دانشجویان در آن روز سبب استحکام ریشه انقلاب شد و پس از آن بود که قانون اساسی تصویب و انتخابات‌های مختلف اعم از ریاست جمهوری و مجلس برگزار شد. وی با رد ادعای پشیمانی دانشجویان تسخیرکننده سفارت آمریکا، توضیح داد: هیچکدام از دانشجویانی که آن روز در تسخیر سفارت آمریکا نقش داشتند، پشیمان نیستند چرا که با هدف مشخص و رویکرد معین این اقدام انجام شد البته شاید انتقاداتی به زمان طی شده برای این موضوع باشد اما اصل موضوع از سوی هیچ شخصی به زیر سوال نرفت.

*داستان دروغ پشیمانی از تسخیر

پشیمانی دانشجویان تسخیرکننده از سوی افردی مطرح می‌شود که به‌دنبال اهداف سیاسی هستند. کیهان و اصولگرایان که به نقل از باری روزن یکی از گروگان های آن سال، درباره ملاقاتش با عباس عبدی نوشت: «من سال ۱۹۹۸ در پاریس با یکی از دانشجویان رده بالای خط امام ملاقات کردم. او عباس عبدی بود. هنگامی‌که کار‌های بسیاری بود که ما می‌توانستیم با هم انجام دهیم او از من، همسرم و دخترم که در آن دیدار همراه من بودند، عذرخواهی کرد. او گفت وقتی به عقب نگاه می‌کند، گروگان‌گیری را اشتباه می‌پندارد». نه تنها عبدی حاضر به پذیرش پشیمانی از تسخیر نشد که عزت‌ا... ضرغامی در نقش یک اصولگرا هم می‌گوید: «ملاقات با یکی از گروگان‌ها اقتضائاتی دارد و اشکال هم ندارد. با یکی از گروگان‌ها ملاقات و حرف‌هایی هم رد و بدل کرده‌اند. اما اگر استنباط این باشد که آقای عبدی در آن گفت‌وگو اظهار پشیمانی کرده و از اعتقاد اولیه‌اش برگشته، آقای عبدی که من تا این لحظه می‌شناسم و مواضعش را دیده‌ام این طور نیست.»