توافق ایران و آژانس نرمش در بزنگاه
صادق ملکی تحلیلگر مسائل بینالملل
پس از خروج ترامپ از کاخ سفید و آمدن بایدن با وجود اینکه بازگشت آمریکا به برجام در دستور کار قرار گرفته اما اختلاف بینش نسبت به برجام همچنان مهمترین گره کور برجام است. واشنگتن همچنان برجام را آغاز یک پروسه میبیند و ما همچنان به آن به عنوان یک پروژه نظر داریم. با این وجود بحرانها و بنبستها در صحنه سیاست، محل آزمون میزان قدرت بازی سیاستمداران است. توافق ایران و آژانس بینالمللی انرژی نشان میدهد راه دیپلماسی در جهت مدیریت حل بحران با مدنظر قرار دادن منافع ملی گشوده شده و در رویکردی برد - برد با توجه به ظرفیت طرفین، با فرازونشیبهایی به پیش خواهد رفت. به یقین اگر سیاستهای کلان ایران در روابط بینالملل و منطقهای به واقعیتهای معادلات قدرت وارد فاز ایجابی و تعاملی میشد، امروز مباحث دیگر در کنار برجام، بدینشکل در دستور کار نبود. فارغ از تاثیرگذاری دشمنان ایران در پدیده ایرانهراسی در نظام بینالملل، بخش از ایرانهراسی حاصل رفتار ما هم بوده است. توان هستهای یک قابلیت استراتژیک است که تاثیرات تعیینکننده ژئوپلتیک دارد و رسیدن ایران به این توان نهتنها برای غرب؛ بلکه برای روسیه و چین هم چندان قابلقبول نخواهد بود. تنهایی استراتژیک ایران با تغییر رویکردها میتوانست فرصتساز باشد. عقلانیت زمامداری حکم میکند کاری نشود که موارد لازم برای رسیدن به گزینههای آخر پیشروی جهانیان در قبال ایران فراهم شود. در حال حاضر تحریمها مولفههای قدرت داخلی و خارجی ایران را به چالش کشیده و هر کس که دغدغه ایران را دارد باید با گام نهادن در مسیر دقیق، تلاش کند زمینهساز تغییر سیاستهای کلان شود. با درک شرایط خود در نظام بینالملل و منطقه رمقهای کشور را با تکرار اشتباهات نگرفته و هوشیار باشیم که گرگهای پیرامونی در انتظار فرصت هستند.
ارسال نظر