در موضوع هسته‌ای نوعی تفکر بخشی حاکم شده. شاید در گذشته طرف‌های ایرانی سعی می‌کردند نظراتشان را باهم یکدست کرده و با ایران مذاکره کنند. گاهی این یکدستی شامل چین و روسیه هم می‌شد ولی حداقل اروپا و آمریکا سعی می‌کردند مواضع یکدستی در قبال ایران شکل دهند ولی الان عملا می‌بینیم که اروپا و آمریکا هم به گونه‌ای بخشی یا به عبارتی ملی‌گرایانه مذاکرات را پیش می‌برند. یعنی برای آمریکایی‌ها آنچه مهم است آزادکردن یک زندانی آمریکایی و 3 زندانی دوتابعیتی است و بعد از آن در موضوع هسته‌ای دنبال یک آتش بس…
مروری بر اخبار هسته‌ای در رسانه‌های مختلف نشان می‌دهد تمامی تحلیل‌ها پیرامون رفتن رابرت مالی از وزارت خارجه آمریکاست و برخی تلاش دارند خروج وی از مسئولیتش در ارتباط با ایران و مساله پرونده هسته‌ای را به مثابه یک محدودیت در جهت احیای توافق تحلیل کنند چرا که مالی یکی از شخصیت‌هایی بود که حضور خود را در تیم بلینکن در بازگشت به توافق هسته‌ای خلاصه کرده بود.
رابرت مالی از روزهای نخست که در تیم بلینکن درکنار سالیوان و بلنز قرار گرفت، به عنوان مهره اصلی تیم بایدن برای نزدیکی به تهران در رسانه‌ها مطرح شد. مالی از نظر سپهر ذهنی و تمایلات درونی به تهران و حل و فصل مساله هسته‌ای نوعی گرایش شدید از خود نشان داد و تجارب دیپلماتیک او نیز این معنا را نشان می‌دهد. از این رو او در این تیم به عنوان حلقه اصلی در حل و فصل مسائل با تهران چه در دوره روحانی و چه در دوره رئیسی مطرح بود.
زمانی که برجام اولیه به امضای وزرای امور خارجه 5 کشور رسید و وزیر امور خارجه آمریکا نیز آن را امضا کرد، آمریکایی‌ها اعلام کردند که برجام یک توافقنامه و قرارداد بین‌المللی نیست که دولت آمریکا آن را در کنگره به تصویب برساند. از این رو چندان هم تاکیدی نبود که برجام به تصویب کنگره برسد و تبدیل به قانون شود.
در جدیدترین گمانه زنی‌ها درباره مذاکرات پیرامون پرونده هسته‌ای ایران روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی اختصاصی می‌گوید ایران و آمریکا با یکدیگر به توافق غیرمکتوب رسیده‌اند که بر اساس آن ایران می‌پذیرد از پیشرفت در برنامه هسته‌ای خود پرهیز کند و در مقابل بخشی از پول‌های بلوکه شده‌اش در کشور‌های مختلف آزاد و صرف امور بشردوستانه شود. در این گزارش آمده که هدف از دستیابی به یک توافق غیررسمی و نانوشته که برخی از مقام‌های ایرانی آن را «آتش‌بس سیاسی» خوانده‌اند جلوگیری از تشدید بیشتر یک رابطه خصمانه…
آنچه کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا مبنی بر لایحه دائمی شدن تحریم‌های ایران به صورت قطعنامه تصویب کرده از جهت حقوقی باید به کمیته روابط خارجی مجلس سنا برود و با توجه به اینکه الان ترکیب مجلس سنا 50- 50 است و معاون رئیس‌جمهور رئیس مجلس سنا هم هست بنابراین دموکرات‌ها یک رای بیشتر دارند و بدین ترتیب در مجلس سنا به تصویب نخواهد رسید؛ ضمن اینکه قطعنامه‌هایی که در کنگره تصویب می‌شود رئیس‌جمهور حق دارد آنها را وتو کند.
شاید تا پیش از این برخی تحلیلگران حوزه سیاست خارجی مساله برجام و توافق ایران و غرب را موضوعی پایان یافته تلقی می‌کردند، اما روند تحولات پیرامون توافق هسته‌ای طی روزهای گذشته نشان داد که برجام هر چند سخت، اما هنوز هم نفس می‌کشد. به عبارت دیگر گزاره برجام در حال خروج از کما شاید بهتر بتواند شرایط فعلی توافق میان ایران و 1+5 را تشریح کند. این در حالی است که تا پیش از این مشحصا مواضع مقامات حاکم بر تهران و واشنگتن نشانه‌ای از گام مثبت رو به جلو در جهت از سرگیری مذاکرات در راستای احیای برجام نداشت…
مورا مذاکره‌کننده ارشد اتحادیه اروپا در مذاکرات وین در پیامی که در صفحه توییترش نوشت تاکید کرد: برجام «بهترین برنامه ممکن» برای رسیدگی به «نگرانی‌ها» درباره برنامه هسته‌ای ایران است.
استاد دانشگاه حقوق، الهیات و علوم سیاسی دانشگاه تهران معتقد است که بعضی ها با نام برخورد با بی حجابی با ادبیات تهدید و تحقیر با مردم حرف می زنند که خطایی بزرگ است. حجاب یک تصمیم شخصی است و هیچ کس حق اظهار نظر در مسائل شخصی مردم ندارد.
دکتر پیروز مجتهدزاده از چهره‌های برجسته و آکادمیک کشور در زمینه روابط بین‌الملل به شمار می‌رود که مشاور پژوهشی دانشگاه سازمان ملل متحد، عضو هیأت علمی مرکز مطالعات ژئوپلیتیک و مرزهای بین‌المللی دانشگاه لندن و استاد مدعو برای تدریس جغرافیای سیاسی و ژئوپلیتیک در دانشگاه جرج واشنگتن ایالات متحده آمریکا را در کارنامه علمی خود دارد. مجتهدزاده در گفت‌وگو با «آرمان ملی» با انتقاد از سیاست خارجی ایدئولوژیک به بررسی کارنامه سیاست خارجی دولت‌ها پرداخته است.
