شو تبلیغاتی ترامپ

پس از منطقه کمپ دیوید آمریکا که محل تلاقی و هم اندیشی سران جهان برای دستیابی به یک سلسله توافقات بین‌المللی تلقی می‌شود، شهر شرم‌الشیخ در جایگاه بعدی به لحاظ گردهمایی مهم سران منطقه و جهان قرار دارد. طی روزهای اخیر وهمزمان با بر قراری آتش‌بس در غزه و عملیاتی شدن طرح 20 ماده‌ای دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا برای پایان دادن به بحران دوساله غزه، سران 20 کشور مختلف جهان برای تضمین طرح صلح ترامپ، درشرم‌الشیخ گرد هم آمدند. صرف نظر از اینکه دونالد ترامپ پس از ناکامی در دریافت جایزه صلح نوبل تلاش کرد تا شو تبلیغاتی در شرم‌الشیخ ایجاد کند اما نشست سران کشورهای جهان نقطه عطفی در تغییر معادلات منطقه‌ای وجهانی تلقی می‌شود. درواقع طرح صلح ترامپ نشانه تلاش پشت پرده آمریکا و شخص دونالد ترامپ برای نجات دادن رژیم صهیونیستی و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر این رژیم از فروپاشی و سقوط حتمی است. حضور دونالد ترامپ در کنست رژیم صهیونیستی و سخنرانی وی در مورد مناسبات پایدار آمریکا و اسرائیل و درخواست وی از رئیس رژیم صهیونیستی برای عفو بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل از تعقیب قضائی از وجود یک بحران عمیق در پیکره حاکمیت این رژیم حکایت دارد. دلیل این امر نیز این است که اسرائیل به‌رغم نسل‌کشی و بمباران‌های وحشیانه شهر غزه در طول دو سال گذشته، نه تنها نتوانست گروگان‌ها را آزاد کند بلکه متحمل خسارات و تلفات سنگین و در سطح جهان دچار انزوای شدید اجتماعی و سیاسی شد. مقاومت جانانه مردم غزه وتحمل مشکلات ناشی از بمباران‌های وحشیانه ارتش اسرائیل نشان داد که مردم غزه هرگز از آرمان‌های خود و دفاع از ارزش‌های دینی و ملی خود عقب نشینی نخواهند کرد. از سوی دیگر دونالد ترامپ در سخنرانی خود که با کف زدن‌های ممتد اعضای کنست اسرائیل همراه بود از تریبون این نهاد برای جریان‌سازی علیه ایران استفاده کرد و یک سلسله اتهام زنی‌های واهی علیه ایران انجام داد. مقامات محلی رژیم صهیونیستی همزمان با سفر دونالد ترامپ به اراضی اشغالی با نصب بنر و بیلبورد در خیابان‌ها از دونالد ترامپ به عنوان کوروش دوم یاد کردند و این امر نشان می‌دهد که سفر رئیس‌جمهوری آمریکا به فلسطین اشغالی از اهمیت راهبردی بالایی برای مقامات اسرائیل برخوردار است. در شرم‌الشیخ نیز شومن اصلی نشست برخی سران جهان، شخص دونالد ترامپ بود که سعی داشت با عباراتی فریبنده و عامه‌پسند خود را مصلح بزرگ جهان قلمداد کند. اما در پس این تحرکات اساسا طرح صلح 20 ماده‌ای ترامپ با واقعیت‌های میدانی و اجتماعی موجود در فلسطین و مشخصا غزه همخوانی ندارد زیرا این طرح ابهامات زیادی دارد. تشکیل یک حاکمیت غیر بومی و سپردن ریاست این حاکمیت به تونی بلر نخست وزیر سابق انگلیس که در طرح پیش‌بینی شده با روحیه مبارزاتی و اعتقادی مردم غزه کاملا در تضاد است. در حقیقت این طرح امتدادی ازطرح سایکس- پیکو در سال 1916 که به موجب آن منطقه خاورمیانه بین دو قدرت استعمارگر آن زمان یعنی انگلیس و فرانسه تقسیم شد، خواهد بود. از این رو این طرح و نیز شو تبلیغاتی ترامپ در شرم‌الشیخ ممکن است در کوتاه‌مدت اثر روانی داشته باشد اما در نهایت مانند طرح صلح اسلو در سال 1993 بین فلسطین و رژیم صهیونیستی برای همیشه به بایگانی تاریخ سپرده خواهد شد.

حسن هانی‌زاده

تحلیلگر مسائل بین‌الملل