نقش مردم در حل مسائل کشور
هر چقدر جهان به سوی رشد و توسعه جلو می‌رود ضرورت شنیدن صدای مردم و مشارکتشان در چگونگی اداره امور جامعه واضح‌تر می‌شود تا بدان حد که اندیشمندان بسیاری با زبان‌های متفاوت به نقش و جایگاه مردم در تصمیم‌گیری‌ها و اداره امور کشورها تاکید ورزیده‌اند، عملا هم مشاهده می‌شود هر چقدر مردم در رابطه با فرایندهای تصمیم‌گیری مشارکت بیشتری داشته‌اند ضوابط و مقرراتی که برای اداره امور جامعه وضع می‌شود با استقبال و همکاری بسیار مناسب‌تر مردم همراه می‌گردد و بر دامنه توفیقات کشور می‌افزاید. با همین نگاه است که موضوع حکمرانی اجتماعی مطرح می‌شود که گامی رو به جلوتر از شنیده شدن صدای مردم محسوب می‌شود زیرا اساسا اداره امور جامعه بدون در نظر گرفتن خواست و انتظارات انسان‌هایی که جامعه را تشکیل می‌دهند، فعلی بی‌معنا تلقی می‌شود. از سوی دیگر فراوانی دیدگاه‌ها و اندیشه‌های مردم و انتظاراتی که دارند معمولا بسیار فراتر از امکانات و ظرفیت‌های کشور است.
پس نمی‌توان از هیچ حکومت و دولتی انتظار داشت که به همه خواسته‌ها و توقعات عموم مردم جامه عمل بپوشاند و نتایج آن را اعلام کند که این برنامه و طرحی که به اجرا درآمده، بر اساس پیشنهاد فلان شخص سازماندهی و اقدام شده است. لیکن وقتی مردم به عملکرد و کارنامه دولتمردان می‌نگرند باید رد پای انتظارات و خواسته‌های اکثریت مردم را در آن مشاهده و ملاحظه کنند که دولتمردان به آنان بها می‌دهند و خدمتگزار مردم بودن را به جای گفتن، در عمل مجریان مشاهده کنند. یقینا مردم هم به لحاظ شعور و آگاهی‌های اجتماعی بدان درجه از توانمندی و پویایی رسیده‌اند که موضوع ظرفیت‌ها و محدودیت‌های کشور را درک کنند و انتظاراتشان را در حد میسورات و شدنی‌ها پیگیری کنند و دنبال نمایند. ذکر این نکته نیز ضروری است که در جریان تهاجم وحشیانه اسرائیل به کشور ما که به بیرحمی و دنائت مشهور است مردم، گروه‌های سیاسی، تشکل‌های اجتماعی و فرهیختگان جامعه هر یک به سهم خود با اظهار نظر، صدور بیانیه و انتشار پیام‌های همبستگی و همکاری و طرد متجاوزان آمادگی خود را برای هر نوع پذیرش مسئولیت و مشارکت در مواجه با دشمن و رفع فتنه اعلام کردند. اگر چه جز این هم انتظار نمی‌رفت اما این نوع رفتار و عملکرد همگانی قابل تقدیر و تمجید است. اکنون وظیفه حکمرانان، اهل سیاست، قوای سه‌گانه و همه کسانی که مسئولیتی در کشور بر عهده دارند آن است که با شفافیت و فراهم کردن شرایط و وضع قوانین و مقررات مورد نیاز سازوکارهای مشارکت حداکثری مردم و تشکل‌های اجتماعی را برای مداخله مردم در همه اداره امور کشور فراهم کنند و تسهیل و تسریع نمایند تا بدان حد که مردم احساس کنند در اداره امور کشور به صورت واقعی سهیم هستند و آنچه واقع می‌شود خواسته‌هایی است که همه کشور در پی اجرای آن می‌باشند. البته دانشگاه‌ها، مراکز فرهنگی و اجتماعی، تشکل‌های غیردولتی و خصوصی همچنین دستگاه‌های رسانه‌ای و اطلاع‌رسانی وابسته به دولت و نهادهای حکومتی دراین بین نقشی دقیق، سنجیده، صریح و مهم برای انتشار نظرات و دیدگاه‌ها و تنویر افکار عمومی بر عهده دارند البته امیدواریم از این فرصت مغتنم به شکل شایسته بهره گیرند.
نبی‌اله عشقی‌ثانی
فعال اجتماعی
ارسال نظر