به گزارش آرمان ملی آنلاین، هرچه فاصله بین نوارهای سبز تیرهای که روی پوست هندوانه کشیده شده منظمتر و پهنتر باشند، هندوانه فرصت بیشتری برای رسیدن داشته است. اگر این فاصله به اندازهی دو انگشت باشد، احتمال زیادی دارد که با یک هندوانهی شیرین و رسیده طرف هستند.
چند نکته تکمیلی که پژوهشهای تجربی آنها را تأیید کردهاند.صدای تُنُک و توخالی: اگر با انگشت به پوست هندوانه ضربه بزنی و صدایی عمیق و طنیندار بشنوی، یعنی درونش پرآب و رسیده است. در مقابل، صدای کِدر یا خفه میتواند نشانهی نارس بودن یا سفتی بافت باشد.
لکهی زرد یا سفید رنگ: هندوانههای خوب، در نقطهای از پوستشان لکهای دارند که رنگ آن متمایل به زرد یا کرم است. این لکه، جاییست که هندوانه بر روی زمین رشد کرده و نور مستقیم ندیده است. رنگ پررنگتر این لکه، نشانهی اقامت طولانیتر میوه روی زمین و در نتیجه، رسیدهتر بودن آن است.
شکل میوه: هندوانههای گرد معمولاً شیرینتر و خوشطعمتر هستند، چون بهصورت یکنواختتری رشد کردهاند. هندوانههای بیضی یا کشیده، آبکیتر و گاه بیمزهترند.