جهان زندگان... جهان مردگان
آرمان ملی : ما وارث سرنوشت درگذشتگان خویشیم، اما این به آن معنا نیست که دست روی دست بگذاریم و چون وارث درگذشتگان خویشیم، در پی تغییر سرنوشت خود نباشیم.
این قافله عمر عجب میگذرد! محمد محمدعلی هم از میان ما رفت؛ نویسنده داستانهای ماندگار، با طنز تلخی در سخن و داستان؛ فروتن، شریف، وارسته، بیادعا... داستاننویسی برخاسته از میان مردم جنوب شهر، با شخصیتهای داستانی که با تکتکشان زیسته بود - لعنت به این فعل پلید «بود»!- محمدعلی شخصیت یکی از داستانهای منتشر نشده من است. در این داستان، او شبی خواب میبیند فردا، سرنوشت بدجوری برای یکی از همکارانش رقم میخورد؛ دوستی که در اداره، میز مقابل او نشسته است. تمام روز چشم از آن دوست برنمیدارد. برای لحظهای بیرون میرود که سیگاری بکشد و وقتی برمیگردد، کسی پشت میز مقابل او نیست. چقدر سرنوشت این همکار، با مرگ نامنتظره محمدعلی، جفتوجور است. محمدعلی نمرده است. او نمیمیرد تا داستان زنده است.
قباد آذرآیین
نویسنده
انتشار :
پسندها:
0
ارسال نظر
هشتگهای داغ
آخرین اخبار
پربازدیدترین اخبار