درمان پرخوری عصبی
رضا غیاثوند متخصص تغذیه
پرخوری عصبی اختلالی است که فـــرد ابتدا مقدار زیادی غذا میخورد؛ سپس با ایجاد استفراغ عمدی یا مصرف ملین یا مدر میکوشد از افزایش وزن خود جلوگیری کند. این بیماری بیشتر در نوجوانان یا جوانان دیده میشود؛ اما احتمال بروز آن در هر سنی وجود دارد. این شرایط میتواند منجر به ایجاد عوارض حاد و جدی همچون کمآبی در بدن، مشکلات در ریتم قلب و آسیب دائمی به مری شود. این بیماری با پرخوریهای مکرر شناخته میشود که معمولا با پاکسازی همراه است. در طول دورههای پرخوری، بیمار حس میکند کنترل خود را بر روی غذاخوردن از دست داده است. به همین خاطر احساس شرمندگی، گناه یا ناراحتی خواهد داشت و سعی میکند رفتار خود را از دید سایر افراد پنهان کند. برای جبران چنین رفتارهایی، بیمار تلاش میکند پاکسازیهای لازم را انجام دهد. این پاکسازی معمولا در برگیرنده استفراغ عمدی، استفاده از ملینها و تمرینات ورزشی شدید است. تشخیص پرخوری عصبی بعداز معاینه، آزمایش خون و ادرار و ارزیابی روانی انجام میشود. در آزمایش خون و ادرار پزشک متخصص بهدنبال تعادل الکترولیتها یا کمآبی خواهد بود. بررسی قلب، ریهها و استخوانهــا نیز انجام میشود. از آنجایی که پرخـوری عصبی بهعنوان یک بیماری روانی در نظر گرفتــه میشود، پزشکان از معیارهای موجود در پرسشنامه DSM استفاده میکنند. این راهنما بیان میکند که به منظور تشخیص افراد مبتلا به پرخوری عصبی، باید یک فرد دوره پرخوری و پاکسازی را حداقل به مدت یک هفته و دوره زمانی سه ماهه داشته باشد. غلبهکردن بر پرخوری عصبی بهنظر فرآیند دشواری میرسد؛ زیرا بیماران به چرخه خوردن و پاکسازی پایبندند. به همین خاطر شکستن چنین چرخهای بسیار سخت خواهد بود، بهخصوص اگر درمان به درستی انجام نشود. به گواه آمار بهطور کلی حدود یکسوم از بیماران بهبود مییابند و یکسوم از آنها همانگونه که قبلا بودهاند، باقی میمانند. یک سوم از بیماران نیز در طول زمان بدتر میشوند. درمان پرخوری عصبی شامل ترکیبی از روان درمانی، استفاده از دارو، آموزش تغذیهای و گروههای حمایتی است. مشاوره نیز ممکن است دربرگیرنده درمانهای رفتاری شناختی یا خانواده درمانی باشد. درمان رفتاری شناختی نیز به منظور آموزش افراد برای تشخیص رفتارها و افکار پرخطر مورد استفاده قرار میگیرد. خانوادهدرمانی نیز برای افراد جوان یا کودکانی که مبتلا به این بیماری هستند، استفاده میشود. خانوادهدرمانی روی حمایت خانواده و والدین تکیه دارد.
ارسال نظر