شهریه‌ها نجومی است اما کیفیت...

اما قضیه به 109 میلیون تومان ختم نمی‌شود؛ این شهریه ثابت است؛ والدین اگر بخواهند فرزندانشان از سرویس رفت و برگشت و نیز غذای مدرسه هم استفاده کنند (که در بیشتر موارد این استفاده‌ها هم به دلیل چشم و هم‌چشمی بچه‌ها و یکدست بودن آن‌ها و هم بحث‌های امنیتی رفت و برگشت و نیز مشغله والدین، این استفاده صورت می‌گیرد) باید پول بیشتری هم بپردازند؛ در یکی از مجتمع‌های آموزشی غیرانتفاعی نامدار در شرق تهران که مورد نظر خبرنگار ما بوده، مسئولان مدارس، در سال گذشته، 18 میلیون بابت سرویس مدرسه از والدین اخذ کرده بودند؛ هنوز قیمت جدیدی اعلام نشده و با توجه به دوبرابر شدن شهریه ثابت، این دوبرابری برای سرویس مدرسه هم محتمل به ‌نظر می‌رسد. هزینه تغذیه دانش‌آموزان هم در سال گذشته، برای هر ماه، به‌طور متوسط، حدود 2 و نیم میلیون و برای سال تحصیلی حدود 22 میلیون تومان با تاکید بر هزینه‌های سال گذشته، تمام می‌شود که اگر این 22 میلیون تومان را هم مثل آن 18 میلیون تومان، مطابق با دوبرابرشدن شهریه ثابت 109 میلیون تومانی دو برابر کنیم، در نهایت آنچه از جیب والدین باید به جیب مسئولان این ‌مجتمع‌های غیرانتفاعی برود، یک 44 میلیون، یک 36 میلیون و یک 109 میلیون است که می‌شود به عبارتی؛ 189 میلیون تومان!

دانش‌آموزگیری به روش نوین

مجتمع‌های آموزشی غیرانتفاعی در تهران قرار است از اردیبهشت ماه، شروع به اخذ هزینه‌ها و شهریه‌های مدارس کنند. همان‌طور که در آغاز گزارش ذکر شد، این مدارس که با تبلغات گسترده در سطح کشور، استفاده از ضعف‌های سیستم‌های آموزشی در مدارس دولتی و نیز ایجاد اشتیاق در والدینی که دل در گرو پیشرفت و شکوفایی توان و استعداد فرزندانشان دارند، اقدام به دانش‌آموزگیری به روش‌های نوین کرده در حالی‌که به گفته برخی والدین که با این رسانه به گفت‌وگو نشستند، تجربه تحصیل دانش‌آموزانشان در این مجتمع‌ها نشان می‌‌دهد که این‌ها بیشتر نان برندشان را می‌خورند؛ در واقع به گفته آن‌ها هیچ کلاس فوق برنامه درست وحسابی در این مجتمع‌ها برای دانش‌آموزان درنظر گرفته نمی‌شود؛ نه موسیقی، نه زبان، نه سایت کامپیوتر و نه حتی یک آزمایشگاه ساده! در واقع دانش‌آموزانی که خود از کلاس‌های زبان و فوق برنامه خارج از مجتمع‌های آموزشی استفاده نکنند، از آموزش‌های این مدارس، نه مهارت خاصی می‌آموزند و نه چیزی فراتر از سایر داشن‌آموزان در دیگر مدارس.

با این حساب این مدارس تفاوت خاصی با مدرسه‌های دولتی که درگیر این شهریه‌های نجومی نیستند، ندارند؛ شاید تنها تفاوتشان تعداد دانش‌آموزان و پرجمعیتی کلاس‌های مدرسه‌های دولتی باشد.

البته بد نیست به این نکته هم اشاره کنیم که در برخی مواقع، مسئولان این مجتمع‌ها همان آموزش‌های حین روز را در قالب کلاس‌های فوق برنامه برای دانش‌آموزان تکرار می‌کنند و دانش‌آموز و والدینشان را ترغیب کرده و در حالت رقابتی قرار می‌دهند که لزوما در این کلاس‌ها شرکت کنند در حالی‌که چیزی فرای کلاس‌های درسی توسط آن معلمان به دانش‌آموزان منتقل نمی‌شود.

والدین می‌گویند هیچ کلاس فوق برنامه درست وحسابی در این مجتمع‌ها برای دانش‌آموزان درنظر گرفته نمی‌شود؛ نه موسیقی، نه زبان نه کامپیوتر و نه حتی یک آزمایشگاه ساده!

 آیا نظارتی بر این مجتمع‌ها وجود دارد؟

اما والدین و اولیای دانش‌آموزان زمانی که متوجه می‌‌شوند، تحصیل دانش‌آموزانشان در این مجتمع‌ها هیچ امتیاز ویژه‌ای برای آن‌ها محسوب نشده و تنها دارند پولشان را حیف و میل می‌کنند، ممکن است به مسئولان مدرسه تذکری داده یا اعتراض کنند؛ باز هم تجربه نشان داده و البته والدین به ما گفته‌اند که به اعتراض‌ها رسیدگی نمی‌شود و اصلا برایشان مهم نیست که دانش‌آموزی از مدرسه‌شان برود؛ به‌راحتی یکی دیگر را جایگزینش می‌کنند؛ این را هم در نظر بگیرید که جداکردن یک دانش‌آموز در محیطی که با آن اخت گرفته و دوستان و همکلاسی‌هایی که پیدا کرده برای سنین کودکی و نوجوانی، اصلا کار آسانی نیست!

از سوی دیگر، باتوجه به شرایط موجود و نیز از روی صحبت‌های والدین دانش‌آموزان، گویا نظارتی از سوی نهاد و سازمان و موسسه و غیره‌ای بر این مجتمع‌ها وجود ندارد با این معنای واضح نحوه آموزش، کیفیت آن، اخذ هزینه و میزان آن و سایر امورات مجتمع‌ها که با حساس‌ترین اقشار جامعه سر و کار دارند، بازرسی دقیقی ندارند. این امر علاوه بر همسونبودن میزان هزینه اخذ شده از والدین با سطح آموزش به گزینش برخی معلمان آن‌ها هم برمی‌گردد. باید گفت که از آن نظارت نیم‌بندی که در این خصوص در مدارس دولتی وجود دارد، در این مجتمع‌های آموزشی خبری نیست.

کم پول می‌گیرند؛ هدیه هم می‌خواهند!

نکته‌ای که شاید بشود از آن به‌عنوان پایان‌بندی این گزارش میدانی استفاده کرد، نحوه برخورد برخی از این مجتمع‌های آموزشی با والدین و دانش‌آموزان در روز معلم بود. والدین یکی از این مجتمع‌ها به خبرنگار ما می‌گوید برای تهیه هدایای روز معلم، خود کادر مدرسه گروهی تشکیل داده و یکی از والدین را به‌عنوان نماینده مشخص کردند تا از سایر والدین پول بگیرد و برای تمام کادر مدرسه از بابای مدرسه تا مدیر کادو و هدیه تهیه کنند که البته این با مخالفت والدین همراه شده؛ یکی از آن‌ها به ما می‌گوید: کم پول بابت شهریه‌های ثابت و غیره می‌گیرند، هدیه هم باید برایشان تهیه کنیم!

البته در نهایت والدین مجبور به پرداختن پول برای تهیه کادو شدند چرا که همان‌طور که اشاره شد، فضایی که میان دانش‌آموزان به‌وجود می‌آید، اگر یکی از دیگری متمایز شود، موجبات دلگیری و ناراحتی دانش‌آموز را فراهم کرده و والدین مجبور می‌شوند به همه دستورات مدیران و مسئولان این مجتمع‌های آموزشی غیرانتفاعی نجومی‌بگیر، تن بدهند.

تفاوت اظهارات مقامات مدارس غیر انتفاعی با نظر والدین دانش آموزان

اما همزمان با اظهارات والدین دانش آموزان مجتمع‌های آموزشی غیرانتفاعی در تهران خصوصا مجتمع‌هایی که در گفت‌وگوی خبرنگار ما از آن‌ها یاد شده، رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی و توسعه مشارکت‌های مردمی وزارت آموزش‌وپرورش هم اظهاراتی در خصوص شهریه همین قسم از مدارس که در رده‌بندی مدارس و مجتمع‌های آموزشی غیرانتفاعی قرار می‌گیرند، ایراد کرده است. با این توضیح که قرار است شهریه برخی از این مدارس کاهش پیدا کند؛ آنچه با گفت‌وگوهای ما با والدین دانش آموزان درخصوص دوبرابر شدن شهریه چنین مدارسی در تضاد است.

احمد محمودزاده در گفت‌وگویی که با خبرگزاری ایسنا داشته این صحبت‌ها را مطرح کرده و نیز اطلاعاتی در خصوص زمان ثبت نام داده و به موارد دیگری اشاره کرده است که در گزارش جداگانه به آن می‌پردازیم؛