سیدرضا اکرمی در گفتوگو با «آرمان ملی»:
نمی توان مساله نفوذ را به اتباع خارجی تقلیل داد
آرمان ملی- احسان انصاری: ترور اسماعیل هنیه در تهران درست در شب تحلیف مسعود پزشکیان نشاندهنده برخی نقطهضعفها و حفرههای امنیتی و اطلاعاتی کشور بود. با این وجود بهرغم تلاشهایی که برای بررسی چالشهای امنیتی کشور صورت گرفت چندان اقدام جدی انجام نشد. پس از آن بود که در صبحگاه 23 خرداد با کمک نیروهای نفوذی خود، رژیم صهیونیستی چند تن از فرماندهان ارشد، کلیدی و تعیین کننده کشور را در منازل خود ترور کرد. ترورهایی که نشان از نقش اثرگذار این فرماندهان در تصمیمگیریهای نظامی بود و ایبسا اگر ترور به موفقیت نمیرسید، روند و نتیجه جنگ به شکل دیگری رقم میخورد.

در واقع جنگ 12 روزه به مسئولان نشان داد که نفوذ چه دامنهای گرفته و لازم است هرچه زودتر برای این مساله بسیار خطیر، راهحلی پیدا کرد. پس از این بود که هشدارها نسبت به حفرههای امنیتی و اطلاعات بالا گرفت به شکلی که اغلب تحلیلگران و کارشناسان خواستار تجدیدنظر در رویکردهای امنیتی و اطلاعاتی کشور شدند. «آرمان ملی» برای تحلیل و بررسی مسأله نفوذ در کشور با حجتالاسلام سیدرضا اکرمی نماینده پنج دوره مجلس شورای اسلامی گفتوگو کرده که در ادامه میخوانید.
*پس از جنگ12 روزه مسأله نفوذ به صورت جدی مورد توجه قرار گرفت. به نظر شما در این زمینه چه بایدها و نبایدهایی وجود دارد؟
جنگ 12 روزه مسائل مهمی داشت که باید ما را به فکر فرو ببرد تا دوباره با چالشهایی که در این مدت با آن مواجه شدیم روبهرو نشویم. یکی از این اتفاقات مسأله نفوذ بود که به نظر میرسد برای ما به یک مسأله جدی تبدیل شده است. من معتقدم ما باید از این اتفاقات عبرت بگیریم و نباید اجازه بدهیم دوباره در دام جاسوسان گرفتار شویم. امروز که ما یک جنگ سخت را پشتسر گذاشتهایم باید خود را در معرض نقد و ارزشیابی قرار بدهیم که در چه زمینههایی ضعف داشتهایم و در زمینههایی توانمندیهای خوبی ارائه دادهایم. برخی که در گذشته شعار میدادند، امروز هم شعار میدهند، در حالی که ما باید به سمت نقد خودمان حرکت کنیم و نه شعار دادن. امروز ما باید از خود این پرسشها را مطرح کنیم که آیا ما در این جنگ غافلگیر شدیم و یا خیر؟ آیا پاسخ درستی به دشمن دادیم یا نه؟ من معتقدم یکی از مهمترین دستآوردهای این جنگ این بوده که امروز ما به دنبال این هستیم که آیا در بین ما دشمن وجود دارد یا خیر؟ این موضوع مهمی است که در صورتی که مشخص شود میتواند به مدیریت کشور در آینده کمک کند. به همین دلیل نیز ما امروز باید به دنبال دشمن درون کشور باشیم.
*در این زمینه چه اقداماتی باید صورت بگیرد؟
در مرحله نخست باید مشخص کنیم که دشمنی که در کشور وجود دارد آیا به صورت آگاهانه به دشمن بیرونی خط میدهد و یا غیر آگاهانه؟ سوال بسیار مهمی که وجود دارد این است که آیا برای یافتن نفوذیها باید در بین اتباع کشورهای دیگر کنکاش و جستوجو کنیم و یا در بین خودمان هم نفوذ اتفاق افتاده است؟ خوشبختانه در شرایط کنونی در این زمینه اقدامات خوبی صورت گرفته اما هنوز کافی نیست. ما باید از مدارس گرفته تا دانشگاه و همچنین از طریق صداوسیما نکات مهم امنیتی را به مردم و جوانان آموزش بدهیم تا مورد غفلت قرار نگیرد و کسی به دام اطلاعاتی دشمن نیفتد. از سوی دیگر باید ورود و خروج کشور را مورد بررسی بیشتر و دقیقتر قرار داد که رفت و آمد نفوذیهای به چه صورت و از چه مسیرهایی است. باید مشخص شود که اتباع بیگانه در این زمینه چه نقشی داشتهاند و نفوذیهایی که در کشور وجود داشته به چه شکلی از دشمن دستور میگرفتهاند. مسأله نفوذ نیز تنها در مسائل نظامی و امنیتی نیست و بلکه در فکر و اخلاق و اقتصاد جامعه نیز وجود دارد. در شرایط کنونی کار در این زمینه آغاز شده، اما باید به صورت جامع ادامه پیدا کند.
*آیا میتوان مسأله نفوذ را به اتباع خارجی تقلیل داد؟
تردید نیست که بخشی از مساله نفوذ به موضوع اتباع خارجی کشیده میشود، اما تنها بخشی از آن است، نه همه آن. اتفاقاتی که رخ داد در مواردی نشان میدهد که سطح نفوذ چگونه بوده است. اگر نفوذ را به اتباع تقلیل دهیم سوالات متعددی پدید میآید و کار را سختتر میکند. مثلا آیا اتباع خارجی به اطلاعات طبقهبندی شده دسترسی داشتهاند؟ آیا از محل برگزاری جلسات سری و مهم خبر داشتهاند؟ آیا اتباع خارجی در ردههای بالای تصمیمگیری حضور داشتهاند؟ قطعأ پاسخ به این پرسش خیر است و اگر چه نمیتوان منکر اهمیت امنیتی اتباع خارجی شد اما باید برای یافتن زمینههای نفوذ و نفوذیها به گوشهها و ساحتهای دیگر نظر داشت. نکته این است که در این زمینه نباید با دراز کردن انگشت اتهام به سمت اتباع خارجی، اصل ماجرای نفوذ را نادیده گرفت. من معتقدم در این زمینه هیچ گونه مماشاتی نباید صورت گیرد. از سوی دیگر اکنون زمان آن است که روشن شود در بین مدیران کشور چه کسانی دنبال توسعه و پیشرفت کشور هستند و چه کسانی بیتوجه به منافع ملی ابایی از انداختن کشور به ورطه مشکلات ندارند و حتی دنبال تسلیم کشور هستند. باید این مدیران را از هم تفکیک کرد. جوانان و مردم ایران در طول تاریخ خود نشان دادهاند که اگر به دنبال هدفی باشند از این استعداد برخوردار هستند که به اهداف خود دست پیدا کنند. مثال بارز در این زمینه امکانات نظامی ما در زمان جنگ و تفاوت آن با امروز است. ما امروز در ابعاد مختلف نظامی با رشد چشمگیری مواجه بودهایم. در دوران جنگ ما دنبال خرید تجهیزات نظامی بودیم که کشورهای دیگر به سختی آن را در اختیار ما قرار میدادند. این در حالی است که امروز تجهیزات نظامی ما به اندازهای رشد کرده که خود به فروشنده تجهیزات نظامی تبدیل شدهایم و به کشورهای دیگر تسلیحات نظامی میفروشیم.
ما باید از مدارس گرفته تا دانشگاه و همچنین از طریق صداوسیما نکات مهم امنیتی را به مردم و جوانان آموزش بدهیم تا مورد غفلت قرار نگیرد و کسی به دام اطلاعاتی دشمن نیفتد
*یکی از مهمترین حفرههای امنیتی و اطلاعاتی در ماجرای ترور فرماندهان ارشد نظامی ما اتفاق افتاد. دیدگاه شما در این زمینه چیست؟
در جنگ نقل و نبات پخش نمیکنند و هر فرمانده یا سربازی ممکن است جان خود را از دست بدهد. در جنگ ما به دشمن آسیب وارد میکنیم و در مقابل دشمن نیز به ما ضربه وارد میکند. در جنگ ممکن است سردار یا دانشمندی جان خود را از دست بدهد و این در فضای جنگ اتفاقی طبیعی است. با این وجود نکته مهم این است که ما باید افراد شایسته و نخبهای را جایگزین این فرماندهان کنیم که با درایت رهبر معظم انقلاب این اتفاق رخ داده و بلافاصله پس از ترور فرماندهان افراد جایگزین مشخص شدند و پس از مدت کوتاهی نیز توانستند ضربات مهلکی به دشمن وارد کنند. من معتقدم نیروهای مسلح ما عملکرد چشمگیری در این جنگ داشته و استقامت و اقتدار خوبی از خود نشان دادند. با این وجود نباید از برخی مشکلات در حوزه دفاعی به راحتی عبور کنیم و باید مشکلات برطرف شود. از سوی دیگر در زمینههای امنیتی نیز نیازمند تقویت هستیم که باید در دستور کار قرار بگیرد.
*با توجه به شرایط موجود ارزیابی شما از رفتار آمریکا و اسرائیل چیست و به چه میزان وقوع یک جنگ دیگر را محتمل میدانید؟
دشمن به دنبال این بود که از برخی نارضایتیها سوءاستفاده کند. به هر حال مردم انتقاداتی را نسبت به عملکرد برخی مسئولان دارند و به همین دلیل دشمن فکر میکرد با حمله به ایران میتواند این فاصله را تشدید کند. اتفاق مهمی که در این مدت رخ داد این بود که نه تنها این خواسته دشمن محقق نشد و بلکه شرایط جنگ به سمتی پیش رفت که امروز مردم بیش از گذشته نسبت به کشور و نظام ابراز وفاداری میکنند. امروز کشور با یک همبستگی ملی مواجه شده که باید مورد توجه مدیران کشور قرار بگیرد. مدیران نباید از این دستآورد به راحتی عبور کنند و باید از ظرفیتی که در کشور شکل گرفته در راستای حل مشکلات کشور استفاده کنند. در طول 46 سالی که از پیروزی انقلاب میگذرد ما با فراز و نشیبهای زیادی همراه بودهایم. این فراز و نشیبها نیز در زمینههای مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بوده است. واقعیت این است که در طول این سالها دشمنان با وضع تحریمهای سخت، حتی یک هفته هم اجازه ندادند مسئولان ما بدون دغدغه درباره مدیریت جامعه فکر کنند و تصمیم بگیرند و همواره تلاش کردند ما را در شرایط سخت جنگ یا تحریم قرار دهند. دشمن در ابتدا فکر میکرد کار انقلاب به 40 روز نمیرسد، اما پس از مدتی عنوان میکرد به چند ماه نمیرسد و در نهایت نیز گفت عمر انقلاب به40 سال نمیکشد. این در حالی است که ما46سالگی انقلاب را سپری کردهایم و وارد سال47 شدهایم. در طول این سالها نیز ما با توجه به اینکه تحریم بودیم و در شرایط سخت قرار داشتیم اما از نظر ظرفیتهای داخلی هیچ مشکلی نداشتهایم و از ظرفیتهای زیادی در زمینههای گوناگون برخوردار هستیم. امروز ما در زمینه سخت افزاری در شرایط خوبی قرار داریم و از بسیاری جهات نسبت به گذشته پیشرفت داشتهایم.با این وجود در زمینه نرم افزاری همچنان با چالش مواجه هستیم. دولتهای مختلفی نیز آمدند و رفتند اما ما هنوز نتوانستهایم تولید خود را فعال کنیم. بهرغم اینکه آقای پزشکیان به دنبال رونق تولید بودند وقصد داشتند در زمینه تولید و وضعیت معیشت مردم اقدامات موثری انجام بدهند، اما هنوز در این زمینه توفیقی حاصل نشده است. به همین دلیل نیز در شرایط پس از جنگ دولت باید از ظرفیتهای مردمی که در این زمینه وجود دارد برای حل مشکلات استفاده کند.
ارسال نظر