مذاکرات ایران و غرب در چند مسیر مشترک

به گزارش آرمان ملی آنلاین هادی خسرو شاهین، کارشناس مسائل بین‌الملل نوشت: رویکرد اول رویکردی بود که اقای رابرت مالی بر اساس یک نوع اعتماد سازی با ایران در حال پیگیری بود ولی عملا از آکوست 2022 به این طرف از دستور کار خارج شد و از ابتدای سال 2023  به نظر می‌رسد که طرح دیگری روی میز آمریکایی‌ها قرار گرفت که اقای مالی در آن نقشی نداشت. شاید یکی از دلایلش به همین باز‌می‌گردد که مجوز امنیتی اقای مالی را لغو  کرده بودند. اما نکته  مهم‌تر این بود که به لحاظ فکری و  شخصیتی اقای مالی برای پروژه دوم اساسا چهره مناسبی نبود.

این برنامه پروژه جدیدی است که تحت عنوان توافق، تا عمل جدید یا پلنCدنبال می‌شود که هدف غایی آن محدود سازی تنش است تا انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به شورای امنیت ملی آمریکا ، اقای سالیوان  و به ویژه مک گورک هماهنگ کننده خاورمیانه و شمال افریقای شورا سپرده شد و بعد از این که این تصمیم سازی انجام می‌شود در مرحله عملیاتی شدن آن شاهد آن بودیم که در ماه می  دو الی سه مذاکره معطوف به اقای باقری در ارتباط  با محدود سازی تنش انجام شد. بنابر این به نظر نمی‌رسد با توجه به اینکه این تغییرات توسط مالی هدایت نشده  و مالی به عنوان کارگزار این سیاست جدید هم محسوب نمی‌شده و چهره و کارگزار  اساسی این داستان نبوده با کنار گذاشتن وی اتفاقات جدیدی در سیاست خارجی آمریکا رخ دهد.

اما با این حال افشای این مساله که اقای مالی از ابتدای سال 2023 تحت تحقیقات قرار گرفته و مجوز امنیتی‌اش به حالت تعلیق در آمده می تواند فشارهای کنگره را بر سیاست جدید آمریکایی‌ها در قبال ایران افزایش دهد و نقش کنگره  به ویژه جمهوری خواهان و دموکرات‌های  مخالف رویکرد دیپلماتیک در قبال ایران را در سیاست خارجی آمریکا پررنگ‌تر کند . از طرفی آنچه از سوی اقای مورا یا جوزپ بورل مطرح می‌شود که اولویت اتحادیه اروپا همچنان بحث برجام است در شرایط کنونی بیشتر به یک آرزو یا ایده‌ال می‌ماند و شباهتی با متغیرهای موجود در میدان ندارد.

یعنی خود اروپایی‌ها به ویژه تروئیکای اروپا  با توجه به مشکلاتی که در حوزه به ویژه اوکراین دارند حاضر نیستند که ریسک احیای برنامه جامع اقدام مشترک را به جان بخرند. لذا به نظر می‌رسد که مذاکرات بین ایران و غرب در چند مسیر در حال پیگیری است. مذاکراتی  که بین ایران و آمریکا با محوریت اقای مکرون و شورای  امنیت ملی آمریکا مطرح است که هدفش محدود سازی تنش است. مذاکرات با طرف اروپایی که هدفش تنش زدایی با طرف اروپایی است.