تقویت نگاه ملی؛ نه به انحصارگرایان

این در حالی است که این انسجام و وحدت مبارک که طی سال‌ها و حتی دهه‌های گذشته کمتر شاهد آن بودیم باعث شد تا همه جریانات سیاسی، همه نگرش‌ها، قومیت‌ها زبان‌ها عقاید، مخالف و موافق، بی حجاب و با حجاب و... گردهم آیند و در راستای حفظ یک کل واحد یعنی « ایران » مشترک شوند. امروز همه بر این گزاره متفق‌‌القولند که ایران حرم است و حفاظت و حراست از تمامیت و کیان این حرم بر همگان واجب و ضروری است. لذا این مسیر دیگر نگاه‌های سیاسی، رویکردهای جناحی، برداشت‌های سلیقه‌ای و... بر نمی‌تابد. امروز باید همه کسانی که برای حفظ کیان میهن خود مقاومت کردند و انسجام و اتحادی مثال‌زدنی را رقم ردند را دید، شنید و به مطالباتشان گوش فرا داد. مردمی که روز جمعه برای تشییع شهدای اقتدار آمده بودند از همه اقشار، نگرش‌ها، عقاید، جریانات سیاسی و رویکردهای فرهنگی مختلف بودند و نمی‌توان بین آنها تفاوت و تمایزی قائل شد. لذا برای تقویت این انسجام و همبستگی ملی بایسته‌هایی لازم است که باید انجام شود. قدر مسلم مصادره به مطلوب اتفاقات اخیر یکی از افات و سمومی است که باعث از بین رفتن این همبستگی می‌شود. از سوی دیگر اگر قرار بر حفظ و تقویت انسجام و همبستگی است باید در رفتارها و سیاست‌های سابق تجدیدنظر کرد و امروز که مردم همه جوره پشت کشور و نظام ایستادند حاکمیت و دولت نیز باید پشت مردم بایستند و به مردم بازگردند. دولت نیز باید در حوزه‌هایی که بعضا نارضایتی‌هایی وجود دارد به ویژه در اقتصاد و معیشت مردم اقدامات مثبت و موثری انجام دهد تا حداقل میزانی از رضایتمندی در جامعه ایجاد شود. این گزاره نیز نباید فراموش گردد که بدون حمایت مردم نمی‌توان کاری از پیش برد.

* مخالفان انسجام ملی

همبستگی و اتحاد ملی برای همه اقشار جامعه خوشایند و موجب سربلندی بود جز یک جریان و طیف خاص که اساسا از چنین مفاهیمی به دور است و منافعش اقتضا می‌کند چنین شرایطی در جامعه ایجاد نشود. چه اینکه اساسا آنها جز خود به هیچ چیز و هیچ کس فکر نمی‌کنند و حتی اگر آنطور که می‌خواهند کشور را نتوانند پیش ببرند حاضرند کشور هم نباشد. لذا بر خلاف اکثریت غالب منافع ملی را اصل می‌دانند و همه چیز را ذیل منافع میلی تعریف و تحلیل می‌کنند؛ اما اینها منافع باندی و جریانی خود را به منافع ملی ترجیح می‌دهند. ابایی هم ندارند که این انسجام و همبستگی ملی از بین برود چرا که آن زمان می‌توانند منویات و اهداف خاص خود را پیش ببرند. نمونه بارز این رویه را می‌توان در نوع مواجهه برخی چهره‌های تندرو در روزهای اخیر برخی رسانه‌ها به ویژه صداوسیما دید که با برداشت حداقلی و تقلیل‌گرایانه از همبستگی ملی تلاش به دسته‌بندی، جبهه‌گیری و خودی و غیر خودی کردن اتفاقات اخیر دارند. نمونه بارز این رویکرد وحید جلیلی، قائم مقام صداوسیما است که در همان روزهای ابتدایی روی آنتن زنده تلویزیون مطالبی بیان کرد که نه تنها مخالفان که حتی جریانات موافق نیز به اظهارات نامحترمانه او واکنش نشان منفی نشان دادند. جایی که وی در واکنش به همبستگی ملی مردم گفت: «برخی می‌خواهند به اسم همبستگی، وطن را به آغل تبدیل کنند! برخی این روزها می‌گویند برای حفظ وحدت ملی اسم خدا و پیغمبر نیاورید». ادعایی نادرست که صرفا برای سیاه‌نمایی و تخریب انسجام ملی بیان شد. البته این فقط برادر سعید جلیلی نبوده که چنین رویکردهای عجیبی را بیان کرده است. پیش از این نیز در مقاطع مختلف شاهد بودیم که هر زمان انسجام ملی، وحدت و همبستگی در جامعه رخ داده افرادی از این جریان خاص تندرو علم تخریب و هتاکی برداشته‌اند و در رسانه به هر کسی خواسته‌اند تاخته‌اند و گویا کسی هم جلودارشان نیست. انگار نه‌انگار که رهبر معظم انقلاب در آخرین سخنرانی تلویزیونی از مردم تشکر و قدردانی کردند. به نظر می‌‌رسد وقت آن رسیده که رویه‌ها تغییر کند و در گام نخست نیز باید این نوع برخوردها و رفتارها از صداوسیما برچیده شود چه افرادی که این نوع برخوردها را رواج می‌دهند و چه تفکری که بسط و گسترش می‌دهند.

*شکایت از وحید جلیلی

برقرای آتش‌بس میان ایران و اسرائیل سبب شد که فضای سیاسی و اجتماعی کشور بعد از ۱۲ روز درگیری نظامی، نسبتا آرام شود. آرامشی که گمان می‌رفت با قدر دانستن آن عملکرد قابل تحسین گروه‌های مختلف مردم، ادامه‌دار شده و سبب افزایش انسجام ملی شود. رفتار و گفتار برخی از سیاسیون در طیف تندرو، اما نشان داد که این مهم ساده محقق نخواهد شد و برخی اصرار دارند که دوباره و در میانه جنجال‌آفرینی‌های همیشگی، خود را مطرح کنند. شاهدش همان اظهارات عجیب وحید جلیلی، قائم‌مقام سازمان صداوسیما که در برنامه‌ای تلویزیونی صراحتا بیان داشت: «برخی می‌خواهند وطن را به آغل تبدیل کنند». این سخن عجیب و کنایه‌دار وحید جلیلی که با واکنش‌ها و انتقادات بسیاری هم مواجه شده بود، اما کار دست او داد. چنانچه گفته می‌شود سازمان امور اجتماعی کشور رسما از او به دادستان کل شکایت کرده است. مجید رفیعی، سردبیر خبرگزاری تابناک در صفحه توییتر خود خبر داده که سازمان امور اجتماعی کشور از جلیلی به‌دلیل «نشر اظهارات خلاف همبستگی ملی و برخلاف منویات رهبری» به دادستان کل کشور شکایت کرده است. این نخستین‌بار است که یک مقام رسمی رسانه ملی به‌خاطر اظهارنظر در معرض پیگرد قضایی قرار می‌گیرد. حالا، اما خبر طرح شکایت علیه جلیلی از جهات مختلف حائز اهمیت است. فارغ از اینکه نتیجه این طرح شکایت چه باشد و جناب جلیلی مجازاتی بیشتر از یک تذکر بگیرد یا خیر، اما صرف شکایت از او این پیام روشن را دارد که اولا مساله و اولویت کشور در شرایط کنونی تقویت انسجام ملی است. دوما: اظهارات و اقدامات مخالف با این رویکرد حتی از سوی چهره‌های اصولگرا مثل وحید جلیلی برتابیده نمی‌شود. سوما می‌توان امیدوار بود که صداوسیما نیز از این پس در راستای کمک به تقویت انسجام ملی واقعا رسانه‌ای ملی باشد و از تندروی‌هایی که طیف جلیلی سردمدار آن هستند، پرهیز کند. از همه مهم‌تر اینکه، حواشی اخیر پیرامون سخنان جلیلی، نشان داد مرز‌های گفتار رسمی در فضای سیاسی ایران در حال بازتعریف است و حتی چهره‌های اصولگرا نیز وقتی از دایره مسئولیت و عقلانیت خارج شوند، در معرض اعتراض رسمی و عمومی قرار می‌گیرند.