جلال مقامی مجری نبود، دوبلور بود

هر بار مرگ يکي از قديمي‌هاي دوبله، جمع کثيري از هنرمندان و علاقه‌مندان دوبله را عزادار مي‌کند؛ خصوصا آنها که از نسل طلايي دوبله محسوب مي‌شوند و متأسفانه تعدادشان روز به روز کمتر مي‌شود. حالا چهار روز است که صداي ماندگاري ديگر از عالم دوبله براي هميشه خاموش شده است. هنرمندان عرصه دوبله امروز گرد هم مي‌آيند تا براي آخرين بار با جلال مقامي وداع و او را به سوي خانه ابدي بدرقه کنند. خسرو خسروشاهي از پيشکسوتان عرصه دوبله و از دوستان زنده‌ياد جلال مقامي، درباره‌ آشنايي ديرينه‌شان به ايسنا مي‌گويد. به گفته او اين دوستي به اندازه‌اي نزديک بوده است که گويي سال‌ها با هم زندگي کرده‌اند و با تاسف ادامه مي‌دهد: بزرگان دوبله يکي يکي رفتند. متأسفانه فکر نمي‌کنم ديگر کسي مانده باشد!

او با يادآوري اينکه حرفه اصلي جلال مقامي از همان ابتدا گويندگي و مديريت دوبلاژ بوده است، تاکيد مي‌کند: «جلال مقامي مجري نبود» و سپس چنين ادامه مي‌دهد: «يک برنامه «ديدني ها»يي بود که از ايشان خواهش کردند برنامه را اجرا کند. چهره خوبي هم داشت برنامه را اجرا کرد، خيلي خوب هم گرفت و تمام شد و ديگر هم تکرار نشد.»خسروشاهي پس از درگذشت جلال مقامي، درباره صداي تکرار نشدني او اين چنين مي‌گويد: هر چيزي يک پاياني دارد، عمر هم همين طور. بزرگان دوبله يکي يکي رفتند و متأسفانه فکر نمي‌کنم ديگر کسي مانده باشد. خسروشاهي سپس درباره دوستي و همکاري‌اش با جلال مقامي يادآور مي‌شود: ما خاطرات زيادي باهم داريم. از جواني با هم بزرگ شديم و با هم زندگي کرديم. در سفرها هميشه با هم بوديم و بعدها زندگي ديگري شروع کرديم و هر کدام زندگي خود را داشتيم. آقاي مقامي دوست عزيز من بودند. گوينده‌اي بسيار درجه يک و خوب؛ ولي خب اين اواخر دچار ضعف جسمي شدند و ناراحتي از بي‌توجهي‌ها، ايشان را خانه نشين کرد. يکي ـ دو سال اخير خانه‌نشين شدند؛ به گونه‌اي که برخي از دوستانش که همکار هم بودند را سه ـ چهار سال نديده بود. جلال مقامي خانه‌اش تهران نبود و در کرج زندگي مي‌کرد و به همين دليل کسي به ديدارش نرفت. هفته پيش با ايشان صحبت کردم. کمي کسالت داشتم، ايشان تماس گرفتند و حالم را جويا شدند. او روزهاي سياه و تلخي را گذراند و بعد اينگونه فوت شد. خسروشاهي در پايان درباره آثار شاخص زنده ياد جلال مقامي يادآور شد: ايشان کارهاي شاخصي را گويندگي کردند که از آن جمله مي‌توان به «دکتر ژيواگو» اشاره کرد که يکي از کارهاي خيلي خوب ايشان بود. آن زمان بهترين فيلم‌هاي روز دنيا که براي دوبله وارد کشور مي‌شد. آن سال‌ها، سال‌هاي خوب سينما هم در دنيا و هم در ايران بود.